Ik zit op het moment te typen aan dit bureau
dat ik 40 jaar geleden zelf bedacht en maakte.
Het was een opdracht meubelontwerpen,
aan de opleiding interieurarchitectuur
aan de kunstacademie in Kampen.
Er was daar een houtwerkplaats waar Otto
de scepter zwaaide en die me leerde hoe ik moest
zagen en schaven en plamuren en schilderen.
Het was een meubel zonder enige bevestiging
zoals schroeven, pluggen, lijm of scharnieren.
Het waren alleen maar vlakke platen,
die je makkelijk in elkaar kon schuiven
en die zichzelf op hun plek hielden.
De bovenkant wordt afgedekt met een werkblad waar
het bovenste van de staanders door heen steken.
Oerdegelijk, makkelijk te verhuizen.
Deze foto's maakte ik in een ruimte waar
verschillende meubels tentoongesteld werden.
Tijdens de opening zaten er vier mensen bovenop.
Maar dat kon hij best hebben.
De achterkant is steevast de mooiste kant.
Het bureau heb ik mijn hele leven daarna,
steeds naar alle nieuwe woonplekken mee verhuisd.
Ik zou het nu eigenlijk weer eens moeten verven....
PS Ik heb deze foto's ook toen gemaakt.
Bijna 40 jaar geleden, met een camera met een fotorolletje,
totaal niet lettend op de achtergrond met losse draden en zo.
Ach ja, je weet gewoon niet beter als je jong bent.
Enne, nog steeds een leuk idee toch??
Nog steeds een schitterend idee...
BeantwoordenVerwijderenEen tijdloos ontwerp, nog steeds mooi.
BeantwoordenVerwijderenBij je blogs van de afgelopen weken wil ik iedere dag wel fantastisch zetten. Zo inspirerend om te zien wat jezelf allemaal maakte. Maar dit bureau is daar de overtreffende trap van. Meneer of mevrouw Ikea zou er nog wat van kunnen leren. (Vaak word ik weerhouden omdat je bij Blogger zit en ik niet zo snel kan reageren als bij WordPress.)
BeantwoordenVerwijderenBedankt hoor!
VerwijderenIk hoor het wel vaker dat je om te reageren soms heel wat drempels moet slechten.
He wat jammer dat ik daar nu niets aan kan doen....
Hartelijke groet, Jacquelien
Geweldig, wat ben jij creatief. Ik vond het bruidsprei ook al zo mooi!
BeantwoordenVerwijderengeweldig zeg!
BeantwoordenVerwijderen