Dat heb ik weer!

In het licht van de Corona Crisis stelt het niet veel voor, maar in mijn eigen leven is het nogal groot aan het worden:

Zo'n kleine twee weken terug brak ik een dun glas bij het afwassen. Ik kreeg een snijwondje op de grens van mijn wijsvinger en mijn hand. Rechts. En ik ben rechts.
Het bloedde nogal en ik heb het gespoeld en gedept en er een pleister op gedaan.

Door al het handen wassen en ook doordat ik toch steeds merkte dat ik dat wondje ergens tegen aan stootte, - het is ongelofelijk hoe veel je je hand eigenlijk gebruikt... - duurde het lang voor het wondje droog werd.

En toen het dit weekend eindelijk indroogde, begon het dik en rood te worden. En ik kreeg een gevoelige rechter oksel. In de nacht van zondag op maandag werd het echt pijnlijk en ik begon te vrezen dat dit echt niet goed was.

Maandagmorgen vroeg belde ik onze huisarts. Die was die dag vrij. Ik kreeg het nummer van de vervangende huisarts. Na enige aarzeling toch maar gebeld. Ik mocht binnen het uur komen.

De huisarts, een vrolijke jonge vrouw, heeft het wondje een beetje open geprikt met een naaldje zodat er wat pus uit kwam. Ik moet het drie keer per dag in schoon warm water tien minuten weken en dan komt de troep er wel uit. Daarna een hele goede eilandpleister er opdoen. En een antibiotica kuur van een week. Ook vanwege mijn borstkanker historie.

Ik ging gelijk door naar de apotheek en begon met de behandeling. 

Ik merkte dat ik er door uit evenwicht raakte. Ik kan gewoon niet meer zoveel hebben tegenwoordig. Mijn veerkracht is snel op.

Tja, en toen hoorde ik van een borstkanker lotgenote dat zij op het hard is gedrukt om wondjes aan hand of arm heel goed in de gaten te houden en te verzorgen in verband met de aangedane lymfeklieren. Kijk, dat wist ik ook niet... Ik was eigenlijk door alle Corona malaise bijna vergeten dat ik ook nog herstellende ben van borstkanker. 

Maar ja, ik nam de ab. En wachtte op de buikpijn en diarree die daar meestal bijhoort. Gelukkig lijkt dat tot nu toe mee te vallen. Na het spoelen ben ik een paar uur naar bed gegaan. Al sliep ik niet ik rustte toch uit.

Het blijft wel lastig nu om met mijn rechterhand niets doen waar het vies van kan worden. Dat is dus bijna alles.   

Gisterenavond laat de laatste ab en spoelbeurt. Vannacht met een kwart slaappil wel aardig geslapen.

En vanmorgen bij het wassen zag ik ineens een rode streep op mijn arm op komen zetten. Vanuit het wondje tot mijn elleboog. Weer schrik. Weer de huisarts gebeld. Nu mijn eigen huisarts.

Ik moest van de assistente eerst mijn temperatuur meten. Gedaan. 37.5 Dat is verhoging voor mij, want normaal 36.5 Ze vertelde dat ik een goede breed spectrum ab heb gekregen. Dat kan zij dus gelijk op haar scherm zien: de techniek staat voor niets. En dat de verhoging door de ontsteking kan komen en de rode baan door de lymfebanen die mee doen. Maar verder moet de ab dat goed aanpakken. De huisarts belt mij vandaag nog even terug. Maar ik moet het gewoon even afwachten.

Oke... dat doe ik maar. Maar de schrik en de onrust hakt er wel weer even in.
Bovenop alle onzekerheid die deze verwarrende tijd met zich meebrengt. Bovenop de bezorgdheid om wie mij dierbaar zijn.

Ik voel me nu gewoon weer patient. Dat bevalt me niets.

Toen hoorde ik een (klik) podcast van Brene Brown in de serie: 'Unlocking us'.
Over dat alles wat nieuw is onzekerheid brengt: 
We hebben dan last van een FFT: Fucking First Time. 
En als we dat gevoel benoemen wordt het al beter. 
En we kunnen nog meer doen, zo vertelt ze.

Dat hielp. Een beetje....

PS Vanmiddag toch nog naar de huisarts om de wond te laten beoordelen. Ze heeft nog geprobeerd om het wondje in te snijden om er nog troep uit te laten vloeien, maar dat lukte niet. Gewoon blijven spoelen in water, daarna betadine er op en verder moet de ab het nu doen. 
De rode streep noemde ze een klassiek geval van lymfebaanontsteking.

Ik ben nog wat argwanend, zit steeds te proberen om die rode baan 'weg te kijken', maar zal nog even geduld moeten hebben. 
Mocht het niet verbeteren dan wordt het een infuus met ab. Hoop dat dat niet nodig is....
Wish me luck!