.jpg)
Zo'n trap had ik nog nooit gezien!
Als je geen pijn in je oor meer hebt....
Wat ziet het leven er anders uit als je geen pijn in je oor hebt.
Ik heb uiteindelijk na 5 weken modderen met een gevoelige gehoorgang toch een oorontsteking ontwikkeld en uiteindelijk een antibiotica kuur gekregen. Wat een pijn heb ik gehad, vooral in de nacht. Pijn is bij mij een enorme trigger voor angst. En dan is bij mij een hersentumor nooit ver weg. Helaas duurde het nadien nog wel een dag of vijf voor de pijn afnam. Gisteren heb ik voor het eerst geen pijnstilling meer hoeven nemen. En nu gaat het helemaal beter, al hoewel ik nog wel moe ben, zo'n antibiotica kuur neemt toch altijd wat van je energie.
Ondertussen heb ik met pijnstillers en rust nog wel van alles gedaan:
Ik heb mijn boek uit kunnen lezen.Net op tijd voor de leesclub vanavond.
Op de eerste mooie dag heb ik met een vriendin een terrasje gepakt. Zo fijn!
We zijn op bezoek geweest bij een lieve tante.
De eerste foto, een jaar of 10 terug, rechts zoals we nu zijn:
Nog steeds heel leuk en gezellig samen!
We hebben de familie geholpen om het huisje van onze buurvrouw en naober Lucy leeg te maken. Een goede bestemming helpen vinden voor allerlei spulletjes, voor alle planten een goede nieuwe plek zoeken, samen met de dochter naar de kringloopwinkel rijden, een nog mooie Leolux bank op marktplaats verkopen en helpen met inladen, vriendinnen vragen om een aandenken aan Lucy te komen uitzoeken, contactpersoon zijn voor de verhuisservice en de woningbouwvereniging enzovoort. Het huis is nu leeg en netjes opgeleverd. Vanmorgen nog een rollator teruggebracht naar Medipoint in het ziekenhuis.
Vanmiddag kwam de zoon afscheid nemen met deze mooie bos bloemen. Zo lief!
We hebben een feestelijk etentje gehad voor de verjaardag van mijn nichtje.
Weer te weinig foto's gemaakt, we hadden een verrukkelijk voorafje,
dit was het hoofdgerecht met een heerlijke witlofsalade.
Toe, citroenijs met merengue,
slagroom en biologische blauwe bessen.
Ja, we weten wel wat lekker is.
Morgen onze jaarlijkse verrassings
fietstocht met de Noabers.
Ook heel leuk, met dat mooie weer!
En nu, zonder noemenswaardige oorpijn
ziet alles er zonniger uit.
Kom daar nu maar eens om
Al een tijdje post ik elke maandag
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.
En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen.
We hoeven het nieuws maar aan te zetten
en we horen zoveel kwaadsprekerij, disrespect,
discriminatie, machtspolitiek en oorlogsretoriek.
En dan mis ik Barack en Michelle Obama zo...
Even als reminder hoe lief en beschaafd het ook kan,
de ontroerende woorden van Barack Obama
voor zijn vrouw Michelle bij zijn afscheid.
'You have made me proud and
you have made the country proud.'
Kom daar nu maar eens om...
Aan een klein meisje
Dit is het land, waar grote mensen wonen.
Er zij geen feeën meer, er zijn hormonen,
en altijd is er weer wat anders loos.
En in dit land zijn avonturen
hetzelfde, van een man en van een vrouw.
En achter elke muur zijn an'dre muren
en nooit een eenhoorn of een bietebauw.
En alle dingen hebben hier twee kanten
en alle teddyberen zijn hier dood.
En boze stukken staan in boze kranten
en dat doen boze mannen voor hun brood.
Een bos is hier alleen maar een boel bomen
en de soldaten zijn niet meer van tin.
Dit is het land waar grote mensen wonen ...
Wees maar niet bang. Je hoeft er nog niet in.
Annie M.G. Schmidt
Een lieflijk schilderij
Jeffrey T. Larson
'The color of daylight'
1999
Elke week op vrijdag
plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.
Een lieflijk schilderij,
het straalt rust uit en vrede.
Een wasje ophangen en de zon schijnt.
Lekker schoon en fris, straks even strijken
nu eerst even een kopje thee....
Rozen, Roos en roze, op de poef
Vanochtend deed ik mee aan Nederland in beweging
toen ik ondertussen eens goed naar onze poef keek.
Het viel me ineens op hoe gezellig die er uit zag.
Ik heb er niks aan gedaan, zo was het.
Ten eerste natuurlijk de twee rozen.
Wim kwam er gisteren mee thuis,
hij had ze zelf geplukt uit zijn volkstuin.
Ik wist niet dat er al zo vroeg rozen bloeiden.
Ze zijn vannacht ook heel mooi opengegaan.
En ze ruiken echt heerlijk.
Daarnaast een stapeltje boeken, allemaal gekregen.
Bovenop het boekenweekgeschenk van de familie Chabot.
Mijn seizoenen kleurenkaart, ik ben duidelijk een zomertype.
Wat waxinelichtjes in keramiekschaaltjes, ook al gekregen.
Een interieur-bieb-boek van Roos van 'Kopen zonder kijken'.
En de sjaal die ik aan het breien ben voor een vriendin.
Zo zacht en licht. Van alpaca en zijde. Ze wilde graag roze.
En de zon die naar binnen scheen. Feestje toch?
'Hou van je lijf, maar dan echt hè!'
Vandaag heb ik de intro en de eerste aflevering
gehoord van de podcast serie van Lisette Thooft
'Hou van je lijf, maar dan echt hè!'
Het is heel fijn en geruststellend om te horen,
dat je van je lichaam mag houden, of zelfs moet houden.
Dat is voor mij een les, een grote les zelfs,
na alle makkes die ik gehad heb met dat lijf van mij.
Ik ben zo ziek geweest, zo vaak geopereerd,
in het ziekenhuis gelegen en veel pijn gehad:
Een niersteenkoliek, kraamvrouwenkoorts,
heel vaak ellende bij de tandarts,
pijnlijke operaties bij de kaakchirurg,
mijn enkels en mijn voeten gebroken,
schroeven in mijn voet en enkel,
borstkanker, hormoontherapie,
oorontsteking, blaasontsteking,
keelontsteking, ontstoken bijholtes,
maagpijn, een prikkelbare darm, angsten,
soms migraine, gevoelige ogen, huidkanker,
stijve gewrichten pijn in de rug en spierpijn,
vroeger was ik heel mager, nu veel te dik.
Ik wilde altijd van die nare klachten af,
maar vergat soms wat mijn lijf toch
allemaal maar voor me doet, elke dag weer.
Leren om toch van dat lijf te houden.
Daar helpt deze podcast me vast bij.
Voor iedereen die daar mee worstelt,
kan ik je aanraden om eens te luisteren.
Al is het maar om even wat te ontspannen
en te vertrouwen op wat je lijf je wil zeggen.
En dit schrijft Lisette er over:
- Intro - al online
Niet iedereen weet dit al: om emotioneel gezond
te worden en om spiritueel te bloeien heb
je je lichaam nodig. Het is totaal niet belangrijk of je er goed
uitziet, of dat je lijf goed presteert. Wat je nodig hebt, is verbonden zijn
met je lichaam, er echt van houden. Dat kan iedereen, en het maakt dus niet uit
of je mooi bent of lelijk, oud of jong, ziek of gezond, sterk of zwak.
Vriendelijke aandacht, dat is wat elk lichaam nodig heeft. Dan kan je lichaam
doen waarvoor je het gekregen hebt: ontspannen aanwezig zijn in het hier en nu,
bewust van je gevoelens, met je voeten op de grond en een warm kloppend hart,
niet alleen voor anderen maar ook voor jezelf. In de eerste plaats voor jezelf.
De vraag is: hoe voelt het eigenlijk in mij?
Daarmee wordt je hele leven lichter, warmer en uiteindelijk makkelijker.
- Hou van je huid -
al online
Je huid is de grens tussen jezelf en de rest van
de wereld. Zit je lekker in je vel? Wat voor huid heb je, is je huid gaaf of
ruw, dun of dik? Wat zegt dat dan over jou als mens en je relaties met anderen?
Sommige huidjes zijn eigenlijk geboren voor een wereld in harmonie en lijden
meer onder frictie; anderen kunnen van nature conflicten beter aan. Heb je een
moeilijke huid, wanhoop dan niet. Want met liefdevolle aandacht kun je veel
doen.
- Hou van je buik -
online op 10 mei
Iedereen kan leren houden van haar buik, wat
voor buik het ook is. Buiken geven moederwarmte en troost. En ze verwerken onze
emoties, als we dat tenminste laten gebeuren. Weet je wat je buik allemaal voor
je doet? Ontspan je buik met een psoas-oefening; en met de Basic Exercise.
- Hou van je hart -
online op 15 mei
Voel je je hart kloppen? Dat is goed voor je. En
hoe komen we toch allemaal aan die spierknoop op de rug achter ons hart? Het is
een stukje pantser, ontwikkeld in je jeugd toen je hart nog niet groot genoeg
was voor alle pijn die er op je af kwam. Maar als je volwassen bent, is je hart
groot genoeg. Het hart is geen pomp… wat is het dan wel? Waarom je je hart
juist wel moet laten openbreken, en wat je hart kan doen met pijn.
- Hou van je rug -
online op 17 mei
Wat betekent het als je rugklachten hebt en hoe
kun je je rug helpen ontspannen? Kun je vriendelijk nee zeggen, iets of iemand
soepel de rug toekeren? Waarom we tegenpolen nodig hebben. En waarom het zo
belangrijk is je onderrug te voelen: daar zit oervertrouwen, het weten van je
lijf dat het van aarde is gemaakt, dat het er altijd bij hoort.
- Hou van je nek,
schouders, armen en handen - online op 22 mei
Ooit waren we losbolletjes, maar volwassen
worden brengt hardnekkigheid, behoefte aan controle. Vandaar al die spanning in
onze nek en schouders. Wat doen je schouders allemaal voor je? Over het nut van
een halve zwemnoodle, de mattenklopper 2.0. En hoe je hele leven opknapt van
een neutrale houding, niet alleen je polsen en je handen.
- Hou van je benen en
je voeten - online op 24 mei
Hier op Aarde zijn we in de onderwereld, volgens
de oude mythen. We zijn allemaal afgedaald uit ons hemelse thuis naar een
moeilijke plek vol onmogelijke opdrachten. Aarden of gronden is dan ook
helemaal niet zo makkelijk. Uit angst willen we zweven, weg van hier, omhoog,
terug naar boven… Maar ook voor angst hoef je niet bang te zijn. Wat is echte
ontspanning eigenlijk? En hoe kom je met je voeten op de grond?
- Hou van je adem -
online op 29 mei
Ademoefeningen zijn een hoop werk. Ze kunnen
heel nuttig zijn, maar overdrijf het niet. Wat altijd rust brengt: langzamer
ademen. Daar krijg je warme handen van. En je als je ’s nachts wakker ligt, kun
je er weer mee inslapen. Met de ultieme inslaap-tip.
- De kern van dit
alles - online op 31 mei
Wat merk je als je echt gaat houden van je lijf? Dat je spontaner wordt en assertiever; dat je meer bewegingsvrijheid krijgt. Daar hoef je niet meer over na te denken, dat gebeurt vanzelf. Ja, je hebt echt je lichaam nodig om je emotionele en spirituele doelen te bereiken. Om een heel mens te zijn - het beste wat je doen kunt, niet alleen voor jezelf maar ook voor de rest van de wereld.
Acht wijsheden van Anne uit After Life
Al een tijdje post ik elke maandag
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.
En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen.
Op zoek naar een beetje inspiratie
voor een gewone maandagmorgen.
Van harte aanbevolen!
Plankje ophangen!
Zo kun je ook een plankje ophangen!
Misschien zou ik de eindjes afknippen
van het ophangtouw of de leren veter,
maar ik weet het: ik ben die kniesoor...
Of is dit de kamer van een vrouw?
Rafaël Durancamps
The open window
1934
Elke week op vrijdag
plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.
Deze schilder, werd geboren in 1879,
dat is echt lang, bijna 150 jaar, geleden.
En toch ziet deze kamer op dit schilderij
uit 1934 er niet heel erg gedateerd uit.
Een kamer met een schrijftafel bij het raam.
Het open raam, zoals de titel al vermeldt.
Volgens mij staan de bomen net in blad,
dus dit zal in de lente zijn geweest op zo'n dag
dat je lekker alle ramen open kunt zetten
vanwege het prettige temperatuurtje.
Net als we van de week hadden voor
het onweer en regenstormen toesloegen.
Persoonlijk vind ik dat altijd heerlijk:
Eten met de balkondeuren open,
een zwoel windje naar binnen waaiend.
Daar word ik zo blij van.
De bewoner van deze kamer is
zo te zien bezig met een fotoalbum.
Er hangen ook wat foto's aan de muur.
Een pot met pennen en penselen op tafel,
een plank met hebbedingetjes erboven.
.Zou dit zijn eigen werkplek zijn?
Of is dit de kamer van een vrouw?
Ik zou het niet durven zeggen.
Jullie?
Gedateerd?
De jaren 70 met het oranje, mosgroen en donkerbruin,
de grote motieven, het hoogpolige tapijt, de zitkuilen.
Zouden we over een jaar of 20 onze stijl van nu ook zo
gedateerd vinden als we nu op de jaren 70 terugkijken?
Abonneren op:
Posts (Atom)