Vlamp



Vlamp is een simpel idee met een groot effect.
Het natuurlijke vlammetje van een waxinelichtje
wordt gereflecteerd tegen de zijkanten van de houder.
Resultaat is een warm en levendig licht op de muur of het plafond.


De vlamp is hier te koop voor 19 euro.
Het lijkt misschien of ik reclame maak, maar ik krijg er niets voor hoor.
Ik houd gewoon van dit soort simpele, mooie en haalbare ideetjes,
die ik graag deel met Jan en Alleman die daar ook van houdt...



Zo blij dat ik bijna moest huilen...

 
Om verwarring te voorkomen: dit blogberichtje heb ik al geschreven
op 11 november, dus voor de enkelbreuk!
 

Stel je voor:
Het is een druilerige dag, je hebt niet al te best geslapen.
Gisteren bij de kapper hebben ze iets nieuws geprobeerd.
De hele kapsalon is enthousiast, maar je ziet er in een klap maar liefst tien jaar ouder uit.
Je maakt een afspraak bij de tandarts want je voelt een pijntje... 
altijd een beetje eng...als dat maar goed gaat..

Dan gaat de deurbel. Er staat een postbode met een hele grote doos.
We verwachten niets maar het zal moeten kloppen: de naam van je man staat er op!
Je maakt de doos open en daarin zit een doos van Kitchen Aid,
met de mooiste keukenmachine die er is en die echt al maanden 
op nummer een - met stip - van je wensenlijstje staat.

De naam van het vrijwilligerswerk van je man staat erbij.
Je belt en vraagt of er iets mis is gegaan, verkeerd bezorgd??
En dan hoor je: Nee hoor, dat klopt precies! Het is een cadeau!
Als dank voor al het werk dat je man verzet heeft.
Je moest maar eens iets voor hem bakken...

Nou, dat gebeurde mij dus allemaal vanmorgen.
Ik heb haar - onze nieuwe Kitchen Aid - op haar plek gezet.
Je ziet gelijk dat ze zich meteen thuis voelt in onze keuken!
Ik was zo bij dat ik bijna moest huilen.
Wat een cadeau en wat lief!
An en Karel, heel hartelijk bedankt!
 
 
 

Het sokkenprobleem opgelost door huisvlijt




'Vlijtig Liesje' legt op haar blog 'Huisvlijt' uit
hoe we met ons allen - eens en voor altijd -
het eeuwigdurende 'alleenige' sokkenprobleem 
de wereld uit kunnen helpen.
Het is hier te lezen.
Succes!

Pech!


Ja, wij zouden dus op 16 november voor twee weken op vakantie zijn gegaan naar Vlieland.


 En wat waren we er aan toe!
Ik ben namelijk vanaf juli heel druk geweest met de verhuizing van mijn moeder.
Ze woont niet naast de deur, dus in al die maanden er wekelijks heen gaan om spullen te sorteren en wat niet mee kon op een goede manier af te voeren kwam er reistijd boven op.
De mensen van het goede doel kwamen en hebben drie vrachtwagens vol meegenomen.
Twee grote aanhangers gingen richting stort en dan heb ik het nog niet over 
alle bruikbare spullen die in vrienden- en familiekring al eerder waren verdeeld.
Bovendien maakte mijn moeder het ons heus niet gemakkelijk door over bijna alles
de discussie aan te gaan en het overzicht te missen over wat er in een klein flatje past!
Op 2 november hadden mijn broer en ik met een diepe zucht van opluchting
de sleuteloverdracht van het oude huis gehad, de papierboel was zowat afgehandeld 
en mijn moeder was inmiddels goed op haar plek in haar zorgappartementje.

Daarna had ik twee weken om mijn werk zo goed mogelijk af te ronden.
Alle ontwerpopdrachten waren zo ver als kon klaar en naar de opdrachtgevers,
opruimklussen waren geklaard, al het opruimhuiswerk van cursisten was nagekeken, 
en gelukkig stond een aantal afspraken al netjes in de agenda voor in december.
Ik had maar liefst 14 blogberichten in concept klaar staan om tijdens de vakantie
een voor een elke dag te publiceren, de nota's voor november waren al klaar en geprint,
en ik had al wat plannetjes voor de winterrondbrief...

Kortom op zaterdagmorgen zei ik tegen mijn man dat ik er helemaal klaar voor was:
De boottickets had ik besteld via internet, ik had bedacht hoe ik de koelkast leeg kon eten, 
ik moest alleen nog even naar de bieb en de videotheek en had dan alle tijd om te pakken.
Zo goed voorbereid op een vakantie was ik nog nooit geweest.

En toen viel ik met een arm vol wasgoed van de trap. 
In dacht nog aan een kneuzing, want ik kon er nog wel op staan,
maar op de eerste hulp bleek mijn enkel in het gewricht toch te zijn gebroken.

Ik kreeg een gipsspalk en moest vrijdag terug komen voor loopgips.
Eerst dacht ik dat we dan nog wel naar Vlieland zouden kunnen,
desnoods dan pas zaterdag of de tweede week.
Maar dat gestuntel met krukken viel vies tegen en ik had superveel pijn en ongemak.
Bij het ziekenhuisbezoek bleek het loopgips ook nog eens te hoog gegrepen,
er was nog veel te veel zwelling. Dus Niet Belasten! Zitten Met Het Been Omhoog!

Mijn teleurstelling maar ook mijn schuldgevoel naar mijn man was moeilijk te slikken.
Dit had niet gehoeven. Ik had helemaal niet met los wasgoed de trap af hoeven lopen.
Ik had de wasmand even moeten pakken of ik had er drie of vier keer over kunnen doen.
Ik dacht nog vlak voor ik viel: 'Dit is eigenlijk best gevaarlijk...'
Ik had er zo'n erge spijt van.

Mijn Wim - die vrijdag de 13e al wat last van zijn keel had - voelde zich zieker worden.
Hij ontwikkelde een fikse keelontsteking. Koorts, pijn, ellendig, doodmoe, slap!
Ondanks dat hij zich echt ziek voelde en moest mij toch ook helpen met van alles.
Ik kon mij echt niet alleen redden en eigenlijk nog steeds niet. 

Ondertussen kwamen alle nare dingen in het wereldnieuws recht onze ziekenboeg binnen.
Wat hadden we - juist nu - behoefte aan alle rust en stilte van het eiland. 



Maar ik tel mijn zegeningen:

- Het gaat uiteindelijk helemaal goed komen met mijn enkel.

- Mijn Wim en ik hebben al die dagen nog geen een keer ruzie of woorden gehad.

- We baden in een zee (echt waar) van hulp, troost en aandacht.

- We krijgen cadeautjes, bloemen, kaartjes, berichtjes, tijdschriften, lekkere thee en chocola.

- Bijna elke dag schuift iemand een lekkere, gezonde maaltijd om de deur.

- Er worden boodschappen gedaan, de was (ja die was dus...) wordt gestreken, ons bed verschoond, het huis gestofzuigd en we worden van en naar huisarts /ziekenhuis gereden.

- Ik kreeg de goeie tip van een vriendin / fysiotherapeut om met mijn aandacht en adem 
naar mijn zielepootje te gaan en de zwelling mindfull & positief 'weg te denken'. 

- Ook kreeg ik van diezelfde vriendin de simpele tip om geen pyama's meer te dragen,
omdat pyamabroeken en een gebroken enkel gewoon geen gelukkige combinatie zijn.
Prompt kreeg ik van iemand van onze woongroep twee van haar nachtponnen te leen.

- Naast alle hulp, adviezen en tips komen mensen ook gewoon even langs voor de afleiding;
zo dronk ik met mijn vriendinnen gezellig een glaasje wijn samen in het echtelijk bed.

- Mijn broer kwam zijn verjaardag bij ons vieren, bakte zijn eigen verjaardagstaart, kookte 
en heeft alle televisiegemist app's op mijn tablet gezet, zodat ik kan kijken wanneer ik wil.

    
- Toen ik op een ochtend bij het bezoek van twee vriendinnen niet meer
kon stoppen met huilen deden ze of dat de gewoonste zaak van de wereld was.   

- Dat we ons geld voor de huur van de Botter kwijt zijn (geen annuleringsverzekering)
is heel jammer, maar dat zijn we - als we ons best doen - al bijna (!) vergeten....

- Ik had het geld voor ons (vrijwillig) eigen risico (zorg) gelukkig gewoon gereserveerd.

- Ik heb een arbeidsongeschiktheidsverzekering, met een maand eigen risico, maar toch... 

- Het was helemaal geen weer voor Vlieland de laatste weken, met storm, regen en kou. 

- En we mogen in januari het geplande gezinsweekend - midden in onze vakantie op
 Vlieland - met onze dochters en aanhang overdoen in een leuk huis in de buurt.


Ik ben blij en dankbaar.

PS Laat nou niemand meer met losse handen en losse was de trap af lopen.
Ik beloof plechtig om nooit meer de trap op of af te lopen zonder de leuning vast te houden.

Wim is vanaf vandaag weer beter, hoewel nog wel erg moe.
Morgen hopelijk loopgips!

PS Wie er nog een weekendje naar Vlieland wil kan zich bij mij melden...  



Glaskunst





Twee glasplaatjes, een eiken lijstje en een rubberbandje dat alles bij elkaar houdt...
Meer is er niet nodig om dit soort prachtige glaskunst te maken.
Een prachtig ontwerp waarmee je je zelf helemaal uit kunt leven!




Wordfeud aan de wand



Dat vind ik nu een leuk doe-het-zelf-idee voor een cadeautje:

scrabble / wordfeud aan de wand
boven de bank of boven het bed,
met mooie, lieve woorden...



Interview over fijn wonen en werken met Maurits Groen




Hoe kijken duurzame koplopers uit het bedrijfsleven en de wetenschap aan tegen leefbaar wonen en werken? En waar halen zij hun inspiratie vandaan?

Journalist Max Christern stelt ze negen vragen rondom leefbaarheid.
Dit keer aan het woord Maurits Groen.





Maurits Groen is Ã©Ã©n van de meest invloedrijke communicatieadviseurs en ondernemers in de wereld van duurzaamheid. Hij ontwikkelde een super efficiënte solar-lamp en telefoonoplader: WakaWakaLight. Dit jaar werd hij verkozen tot nummer 1 in de Duurzame 100 van Trouw.

Het hele interview is hier te lezen.
Ik vond het vooral leuk om zijn antwoorden op onderstaande vragen te lezen.

Wat is voor jou een plek waar je het best kan werken?

Thuis in Amsterdam, in mijn appartement aan de keukentafel: een van de allereerste tafels van sloophout die Piet Hein Eek ooit maakte. Hij is breed, je kunt er de papieren krant lekker op lezen, met een fruitschaal, bloemen, stapeltjes boeken. De keuken is hoog en lekker licht, en vanachter die tafel kijk ik op de Westerkerk. Op het dakterras staan veel planten, dus het is er ook nog eens groen. Midden in de stad, maar toch rustig, heel eigen en intiem. Ideaal!

In welke mate geloof je dat een gebouw van invloed kan zijn op de mensen die er werken?

Oh, ik geloof daar heel sterk in. Als ik in Amsterdam Zuidoost rond rijd, word ik heel droevig. Wat je daar aan kantoren ziet is intensieve menshouderij. Uren schrijven op fantasieloze, anonieme, onpersoonlijke werkplekken. Wie wil dat nou eigenlijk? Een werkplek moet uitzicht hebben, de ramen moeten open kunnen en er moet groen in de buurt zijn - dat maakt zoveel positief verschil. Ons kantoor in Haarlem is een oud pand met een tuin aan het water. Braamstruiken, appel-, vijgen- en pruimenbomen… In de zomer zitten we daar buiten te werken; we hebben er zelfs kippen gehad. Dat geeft allemaal zoveel energie!


Kledingkast achter het hoofdeinde van het bed...


Hier is een bed tegen een wandje geplaatst
waar achter een inloop-doorloop-kledingkast is gemaakt.
Zo'n oplossing is ruimtelijk gezien heel mooi,
maar het is vooral ook fijn voor de bewoners
dat als ze in hun bed stappen / liggen 
hun kleding achter het muurtje en dus uit het zicht is.

 
Hier is er ook een wandje achter het bed gemaakt met daarachter kledingkasten,
maar die staan dwars op de muur, je kunt er dus niet achter doorlopen.
Er is daarmee een kant/kast voor hem en een kant/kast voor haar.
Daarmee blijft alles helemaal uit het zicht.
Je moet echt de hoek om kijken om de kleding te zien hangen.
Een oase van rust in de slaapkamer.


Welke man zou zich hier niet bekeken voelen?




Wat voor effect zouden deze foto's van kijkende / keurende vrouwen hebben
op de mannen die gebruik maken van dit openbaar urinoir?



Zooo mooi!









Kledingkastindelingen!



Hier zijn zes mogelijkheden om een kast van 240 cm breed en 240 cm hoog in te delen.
Van heel eenvoudig tot superhandig. De zesde indeling lijkt me ideaal:
Met de laatjes, de dubbele rij voor korte hangkleding, de planken voor liggende kleding,
de schoenenrekjes en toch ook nog wat plek ruimte voor jurkjes en lange vesten. 


En hier een Pax kast van Ikea die zo te zien 300 cm breed en 236 cm hoog is,
die - net als de zesde indeling van hierboven - vergelijkbaar handig is ingedeeld.
De schoenen mochten van mij iets minder prominent aanwezig zijn
en ik zou liever een kledingroede in plaats van een broekhanger hebben.
Maar dat is het leuke: Dat is naar eigen keuze heel simpel aan te passen.
Lang leve Ikea!



Twee witte keukens...




De eerste keuken is prachtig afgewerkt, leuk met die plank erboven en mooie lichtjes,
maar in de tweede keuken zou ik me persoonlijk toch net iets meer thuis voelen.
Ook licht, beetje rommeliger, maar met leuke laatjes, meer open kastjes en
een gezellige keukentafel om de krant aan te lezen en koffie te drinken.



Kleurbedenktijd

 
Leuke actie voor kleuren twijfelaars: Histor Kleurbedenktijd
 
 
 
Stel je hebt bedacht om je slaapkamer groen te verven. Als de verf eenmaal goed en wel op de muren zit, zie je pas echt het effect en heb je spijt. 
Had je nu maar blauw gekozen!

Koop dan een nieuwe Histor kleur. Verf met de nieuwe kleur de helft over van je groene muur en maak een foto waarop duidelijk de groene en blauwe kleur te zien zijn.

Vul het Kleurbedenktijd-formulier in
en verzend dit met een foto van je schilderwerk en foto’s van de twee aankoopbonnen online of per post.
Je krijgt dan het geld van de nieuwe verfkleur op je rekening teruggestort.

PS Ik heb geen aandelen Histor, maar vind dit gewoon een leuke, slimme actie! 

Hoe je zelf een herhalend patroon kunt maken!


 
In deze video laat illustratrice Julia Rothman in een minuut zien hoe je zelf een herhaal patroon maakt.
Zo'n 'repeated design' wordt gebruikt om bijvoorbeeld om behang of gordijnenstof mee te bedrukken.
 
Hoe leuk is het om zelf zo iets te maken voor de kinderkamer?
 
En als je toch aan het kijken bent,
kijk dan ook even hier naar. Maak kennis met Julia en zie hoe veel vreugde ze beleeft aan haar werk.
Om blij van te worden....



 

De boekenboom in Ruurlo

  

De boekenboom wordt gebruikt om te delen en te verbinden
door de mogelijkheid te bieden aan bezoekers om boeken lenen en te ruilen.

De boekenboom is gemaakt van een ca. 350 à 400 jaar oude tamme kastanjeboom,
die in de nabijheid van kasteel Huize Ruurlo al jarenlang in het bos lag.





 Mooi werk, toch?