Binnenkant

Change the way you see

Lisa Aisato

I don’t have crow’s feet,

i have happy happy memories of laughing with friends until the tears flowed.

I don’t have frown lines,
i have the marks of my frustration and confusion, which I battled through, smiling in the end.

I am not going grey,
i have shimmering highlights of wisdom, dashed throughout my silver hair.

I don’t have scars,
i have symbols of the strength I was able to find, when life got tough.

I don’t have stretch marks,
i have the marks of growth and the marks of motherhood. My womanly evolution.

I am not fat,
i bear the evidence of a life filled with abundance, blessings and good times.

I am not just forgetful,
i have a mind so full of stories, memories and moments there is scarce room to hold much else.

I am not old,
i am blessed, with a life of great length, something not everyone can say.

Don’t change the way you look my friend,
change the way you see.

Donna Ashworth
From ‘to the women’
The word ‘vakkar’ means beautiful

Verander de manier waarop je kijkt

Ik heb geen kraaienpootjes,
ik heb fijne herinneringen aan het lachen met vrienden totdat de tranen vloeiden.

Ik heb geen fronslijnen,
ik heb tekens van mijn frustratie en verwarring, waar ik me doorheen vocht, uiteindelijk lachend.

Ik ga niet grijs worden,
ik heb glinsterende highlights van wijsheid, door mijn zilveren haar gevlochten.

Ik heb geen littekens,
ik heb symbolen van de kracht die ik kon vinden, toen het leven zwaar werd.

Ik heb geen striae,
ik heb tekens van groei en van het moederschap, mijn vrouwelijke evolutie.

Ik ben niet dik,
ik draag het bewijs van een leven vol overvloed, zegeningen en goede tijden.

Ik ben niet alleen vergeetachtig,
ik heb een geest zo vol verhalen, herinneringen en momenten dat er nauwelijks ruimte is om veel anders vast te houden.

Ik ben niet oud,
ik ben gezegend, met een lang leven, iets wat niet iedereen kan zeggen.

Verander niet hoe je eruit ziet mijn vriendin,
verander de manier waarop je kijkt.

Donna Ashworth
Uit 'Voor de vrouwen'
Het woord ‘vakkar’ betekent prachtig.

We blijven met ons lijf getrouwd

Gisteren heb ik voor het eerst weer gezwommen. Voor het eerst sinds vorig jaar augustus, na mijn val waarbij ik mijn beide voeten brak. In december heb ik wel een paar keer revalidatie in het warme bad in een verpleeghuis gehad, maar nu voor het eerst weer in het gewone zwembad, baantjes trekken. Het goede nieuws: Ik had helemaal geen last meer van mijn voeten en knie bij het zwemmen. Ik kwam alleen niet zo snel vooruit als vroeger en ik had het na een half uur echt wel gezien, maar ik hoop dat ik dit snel op kan bouwen.

Donderdag was ik bij de fysiotherapeut. Ik zei dat ik het gevoel had dat het nu niet meer vooruit ging met het lopen en dat ik dat wel verdrietig vond. Plus dat ik al mijn leuke schoenen met hakjes op een rijtje in de gang had gezet om weg te geven of te verkopen en dat ik de helft van mijn zomerjurkjes niet meer pas omdat ik zo'n acht kilo ben aangekomen.

Dat is allemaal verdrietig, maar niet het einde van de wereld. Want, ik loop weer (kleine stukjes) fiets weer, rijd weer auto en zwem nu ook weer. Ik kan weer wat werken en gezellige dingen doen met man, kinderen en vriendinnen. Ik heb weer allerlei creatieve dingen gedaan, etentjes georganiseerd en zelfs twee keer met een verhuizing een uur of drie geholpen met het inruimen van een nieuwe keuken. Ik ben vrolijk en geniet van leuke dingen als films kijken, lezen, spelletjes doen, koffie drinken of een wijntje.

En, zegt mijn fysio: 'We zijn allemaal gelimiteerd, het gaat erom dat je die dingen probeert te doen waar je blij van wordt en je voldaan voelt. Zet je prioriteiten op een rijtje en laat je niet teveel beperken door de dingen die (nog) niet goed gaan, kijk naar wat je graag wil en wat wel haalbaar is. Houd het glas halfvol en het moet wel leuk blijven'.

Dat heb ik goed in mijn oren geknoopt.

Ik ben weer wat beter op mijn eetgewoontes gaan letten. Niet meer eten na de koffie 's avonds, incidenteel alcohol, humus, tahin of tomaat op brood in plaats van kaas. Ik heb het zwemmen opgepakt en denk na over een andere vorm van bewegen. Misschien een proefles roeien proberen?

En ik ga heel leuke comfortabele schoenen proberen te vinden. Help???

En op zoek naar een zomerse linnen wijde broek, of die zelf maken.

En vooral blij zijn met mijn lijf, wat het toch maar weer steeds blijft doen. Wat fijn is omdat ik toch met dat lichaam getrouwd blijf, ook al zijn we, mijn lijf en ik, geen 18 meer.

Allemaal een fijn huis!

Vicky Mount

'Sun Street'

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

In eerste instantie zag ik op dit schilderij

alleen de drie babbelende vrouwen

en de gezellige poezen, 

eentje die aandacht wil 

van het vrouwtje in de deuropening, 

eentje die statig aan komt wandelen, 

en de twee die spelen of elkaar achternazitten.

De jongste vrouw heeft haar stoepje geveegd,

de andere heeft net een boodschap gedaan,

en heeft volgens mij een nieuwtje.

Gezellig!

Tot ik de schoorsteen pijpen rechts zag.

Met de walmende afvoerwolken.

En dan doet de groene deur rechts giftig aan.

En ik heb medelijden met de vrouw die haar (klein)kind

in de kinderwagen in deze vuile lucht moet rondrijden.

En voel ik toch de armoe in deze fabrieksbuurt.

Als ik een van die duiven was, 

ging ik meteen in een betere buurt 'wonen'.

Maar dat is voor deze bewoners waarschijnlijk geen optie.

Ik leef mee met de mensen die in IJmuiden wonen.

Als we toch allemaal een fijn huis konden hebben

in een schone veilige woonomgeving..

Ik hou zo van huisjes!

Ik houd heel erg van allerlei soorten huisjes.

Superleuk deze beschilderde stenen.

Dit gehandwerkte huisje met een hartje op de voordeur.

Of deze huisjes van papier in een lamp,

met het licht dat (ook) door de raampjes valt...

'Uit mijn tijd met Ger'

Ik kreeg dit serviesje van de weduwe van mijn eerste vriendje.

Omdat het zoals ze zei: 'nog uit jouw tijd met Ger' stamt.

Een schattig setje met mooie vloeiende vormen.

Het heeft geen merknaam, dus de maker is onbekend.

Ook twijfelen we aan het doel van het servies.

Een vriendin zei dat het misschien wel

een warme chocolademelk set kon zijn.

Met de kleine bakjes voor slagroom.

Iemand verder nog een idee?

Het gaat hier een mooi plekje krijgen.

En ik wil het gaan gebruiken,

maar weet nog niet waarvoor...

Heel mooi!

Wat is dit ongelofelijk mooi!

En ik weet niet eens wie het heeft ontworpen...

Zo simpel en tegelijk zo slim:

Vier stapelbare krukjes en twee planken met gaten,

en toch kunnen er zes mensen aan tafel mee eten!

Hier word ik nu blij van....

Een pak van mijn hart!

Ik heb een heel fijn, maar ook druk weekend achter de rug.

Zaterdag hadden we een middagbijeenkomst met onze Naobers.
Ik had meegedacht met de activiteit van die dag: Een cadeautjes en diensten ruil feestje!

Dat ging zo: we vroegen iedereen iets mee te nemen dat ze graag wilden schenken aan iemand die ze leuk vinden. Dat mochten spullen zijn maar ook diensten.

Zo maakte ik vrijdagmiddag een leuk schort. Buurman Henk gaf een tegoedbon voor een keer ramenwassen. Er werden boeken ingebracht, maar ook een wandeling met een terrasje, een jaar lang de Groene Amsterdammer thuisgebracht, een tegoedbon voor een groentequiche, een maandlang films kijken bij Cinetree en nog heel veel leuke dingen meer. We vertelden elkaar waarom we dit cadeau wilden geven en daarna maakten we allemaal een top10 van wat we graag zouden willen ontvangen.

Toen kon het ontvangfeest beginnen: Er werd iemand in de kring gevraagd wat diegene op nummer 1 had staan. Was degene de enige dan was het cadeau voor hem of haar, waren er meer gegadigden dan werd de discussie geopend. Het zieligste verhaal won. Als men er niet uitkwam werd er geloot. Zo ging iedereen naar huis met iets wat hoog in de top 10 stond. En we hebben heel wat plezier gehad. Dus dat pakte superleuk uit.

De ochtend had ik al vroeg boodschappen gedaan, want mijn broer en zwager zouden komen eten en logeren, om samen naar het Songfestival te kijken. Ze waren er eind van de middag en zo zaten we samen in de zon op het balkon om gezellig asperges te eten. Wim had een late dienst en vertrok naar zijn werk, en wij deden in het avondzonnetje buiten na de afwas een spelletje Kolonisten van Catan. Tot het tijd werd om ons te installeren voor het Songfestival. Er kwamen nog twee vriendinnen die ook fan zijn. Zo gezellig! Het commentaar was niet van de lucht. En de puntentelling was ook nog spannend. Heerlijke hapjes en drankjes erbij. Maar het werd natuurlijk wel een latertje, want het was pas na een uur afgelopen.

Zondag heb ik rustig aangedaan. Na het ontbijt met de jongens werd er nog gewandeld, maar ik heb lekker mijn boek uitgelezen. Toen Wim naar het werk was en de loge's huiswaarts, heb ik nog een paar uur slaap ingehaald en maakte me daarna klaar voor de finale uitzending van Boer zoekt vrouw. En gelukkig: Maud en Evert gaan samenwonen. Een pak van mijn hart. Zo fijn dit soort geluk in een wereld die vaak zo vol is met slecht nieuws en narigheid.

In een filmpje hoorde ik een hele geestige opmerking van Maud als ze in de melkstal staat met Evert en zijn broer Koop: 'Hoe mooi wil je het hebben? Ik mag melken met de directie!' Maud is echt heel leuk!

Drie jaar in de bloemetjes

Vanmorgen kwam ik bij toeval terecht bij de foto's

die - blijkbaar - op Google zijn opgeslagen.

Zo leuk om die weer eens terug te zien.

Zo zag ik de kleinkinderen groeien.

En veel van mijn breiwerk dat ze dragen.

Veel 'Oh ja!'

Hier deel ik wat plaatjes van de bloemen en planten

die ik de afgelopen drie jaar op de foto heb gezet.

Ik heb er vast veel meer gehad,

maar wanneer zet je die nu op de foto?

En ik zie tegelijk ook wat er veranderd is in huis in die tijd.

Hier hadden we nog een kleed liggen buiten.

Hier stond er nog een kastje in onze keuken.

Ander tafeltje. Nog geen plinten.

Hangende raamvaas.

De bouw aan de overkant was nog niet begonnen.

Klein kerstboompje in een klein huisje.

Cadeau gekregen in de corona tijd.

Tulpenschoof, de fundering aan de overkant ligt.

Balkon, met altijd wat bloeiends!

Zelf peultjes en boontjes gezaaid.

Gouwe ouwe: Houten lijst met plantjes erin.

Toen petunia's nu Franse geraniums.

Gekregen boeket in witten.

En het voorjaar buiten

Opruimen voor je het zelf niet meer kunt!

Precies dit is een geweldige motivatie om op te ruimen

voor je kleiner moet gaan wonen of het zelf niet meer kunt.

Hoe blij zullen je kinderen of nabestaanden zijn

als ze niet opgezadeld worden met een enorme hoeveelheid spullen.

Dus, ga regelmatig door je spulletjes,

geef door of weg wat je niet meer gebruikt.

Geef met de warme hand wat je graag

aan je vrienden en familie gunt.

En geniet zelf van een overzichtelijk en eenvoudiger huis

en een leven met meer ruimte, lucht en tijd en energie

om dat te doen waar je gewoon heel blij van wordt.

Kortom een leven met meer woongeluk!

Fijn weekend!

Hulp met opruimen nodig?

Doe de online cursus: 'Opgeruimd wonen!'

Mee info?

klik hier

Buren

John Falter

'Tidy end sloppy Neighbors'

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Leuk die tegenstelling van karakters bij deze buren.

Ik zou de kriebels krijgen van de keurige buur met zijn kniekousen,

maar eerlijk gezegd ook van de rommelbuur op zijn veranda.

Goed getroffen illustratie voor de Evening Post van John Falter.

Vier schortjes!

Naast mijn breiwerk heb ik de laatste weken ook weer eens wat schortjes gemaakt.

Drie 'gewone' leuke fleurige schortjes als cadeau voor een tante, een vriendin en mijn schoonmoeder, en eentje die een beetje 'raar' is.

Gemaakt van een oud bloesje, waarbij ik de rand van een ander overhemd met knoopjes en al naast de gewone knoopsluiting heb vastgezet.

Wat rood-witte ruitjes als halsband, gele tulpjes als sluitbanden en wat gezellige illustraties en borduurwerk, die het een oud-Hollands tintje geven.

Ik gaf het cadeau aan een vriendin die nogal klein van stuk is, en het paste haar wonderwel. Ze houdt wel van iets 'geks' en was er blij mee, zei ze...

Werken tot ze er bij neervalt!

Het is wat met die koningin Elizabeth!

Al 96 jaar en dan gewoon in functie

moeten blijven tot je er bij neervalt.

Ik hoop dat ze haar '70-jarig koningin zijn' jubileum

nog haalt en dan eindelijk met pensioen mag.

Kan Charles eindelijk ook eens aan de bak!

Breien bij 'Boer zoekt vrouw'' !

De laatste tijd heb ik met plezier zitten handwerken.

Na de blauwe trui met de sjaalkraag voor Wim

en de omslagdoek voor de bruiloft van onze dochter,

heb ik een truitje gebreid voor ons kleinzoontje Marijn,

- waar ik helaas geen foto van heb gemaakt -

en nu een truitje voor kleindochter Sammie.

Ze is drie en houdt erg van roze.

Dit is katoen met een glimmertje erin,

al zie je dat op de helemaal foto niet.

Voorjaarsschoonmaakkriebels

Van dit soort opgeruimde linnenkasten word ik altijd heel blij.

En ik krijg er zin van om onze eigen linnenkast eens op te ruimen.

Misschien is het een oud staartje 'voorjaarsschoonmaakkriebels'.

We hebben net de wollen onderdekens van ons bed gehaald,

en alle molton onderslopen en molton matrashoezen

weer eens even lekker gewassen.

Deze week wil ik de kussens zelf ook maar eens wassen,

het wordt zomers weer, ze kunnen lekker buiten in het zonnetje drogen.

En ik wil nu eens werk maken van het (laten) wassen

van ons heerlijke donzen dekbed.

En dan mag ik als beloning ons beddengoed uit de kast halen,

met een heerlijk sopje de kast zelf lekker poetsen,

alles eens door mijn handen laten gaan en controleren,

en dan weer nette opgevouwen stapeltjes maken.

Ik kan niet fluiten, maar ik zou het fluitend willen doen.

Maar zoals ruim en fluffy als op deze foto

zal het heus niet worden.

Is het geen plaatje?

Ik deed vorig jaar een workshop om te leren hoe je jouw eigen verzorgingsproducten zelf kunt maken, heel duurzaam en met louter natuurlijk ingredienten. Bij Teunie van het blog: eenvoudigleven.nl Echt een aanrader!

We leerden hoe we deodorant, tandpasta en een eenvoudige basiszalf kunnen maken. En als toetje leerde Teunie ons hoe we zelf wasmiddel kunnen maken: Supersimpel: een eetlepel geconcentreerde soda, 80 gram Marseille zeepvlokken en 5 liter warm water is genoeg voor een wasbeurt of 25! Zo gezegd zo gedaan. Naar volle tevredenheid kreeg ik mijn was schoon. Alleen voor de wol en fijne was had ik nog een apart middel van Ecover.

Ik had een grote emmer met deksel gekregen van de friteszaak hier om de hoek. Daar stond met grote letters Remia Fritessaus op in schreeuwerig groen. Dat was lelijk en een ergernis; ik was van plan om een mooie witte emmer te kopen. Maar wat me verder tegenviel dat ik die zware emmer steeds uit het kastje dat boven mijn wasmachine hangt moest tillen en er stond ook steeds de beker op waar ik het middel mee uit de emmer schepte. Die werd plakkerig,

Maar daar heb ik wat op gevonden: Ik heb drie flessen biologische melk in plastic flessen gekocht. De melk heb ik opgedronken en het nieuwe wasmiddel heb ik met zo'n tuutding waarvan ik nu even niet op de naam kan komen in de flessen gegoten. Daar kan twee liter in, is dus minder zwaar. En ze pasten precies in de wijnkistjes die we nog hadden en die Wim naast de wasmachine heeft opgehangen.

In het oeroude Persil blik zitten nog natriumpercarbonaat, voor de witte was en ossegalzeep. En er is ook nog ruimte voor een fles azijn voor af en toe bij de handdoeken. En voor mijn speelgoedwasmachinetje dat daar vrolijk staat te glimmen!

Daar word ik dus heel erg blij van!

Recept: 80 gram Marseille zeepvlokken en een eetlepel geconcentreerde soda. (te koop in de webshop van Teunie) Doe dat in een emmer met 5 liter warm water, even met de staafmixer goed mixen. Laat het een nachtje staan, het is dan een lobbig mengsel geworden. Gebruik ongeveer een beker op een wasbeurt. het recept op het blog van Teunie

Het is een mild wasmiddel, fijn voor de huid en het milieu. Echt hardnekkige vlekken kun je voorbehandelen met ossengalzeep. Een geurtje kun je toevoegen met wat druppels olie, al doe ik dat zelf eigenlijk niet. Heel soms doe ik alleen voor de geur een klein dopje van mijn fijnwasmiddel erbij.

Niet gebruiken voor wol en fijne was. En ik gebruik het ook niet voor mijn donkere jurkjes en Wim zijn mooie donkere overhemden om zeker te zijn dat de kleur niet wordt aangetast. Maar heerlijk voor beddengoed, handdoeken, theedoeken, pyjama's enzo!

Zo bespaar ik wasmiddel met allerlei toegevoegde rommel. En ben ik ook nog heel voordelig uit.