Wij hebben geen tuin en ruimte voor een buitendouche,
maar met dit warme weer lijkt dit me wel heerlijk!
En ook nog heel mooi om te zien.
Als bodem gewoon een pallet.
Oud papier opruimen
Oud papier verzamelen?
Denk dan eens aan deze papieren tassen houder.
Zo kun je gelijk die papieren tassen die je ooit kreeg 'opmaken'.
Je kunt er natuurlijk ook een stoffen tas inhangen.
Idyllisch Griekenland
Georgi Kolarov
'A Greek idylle'
Elke week op vrijdag
plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.
Dit schilderij maakt zijn naam waar.
Echt een idyllisch plaatje
Met lekker veel verf en groffe penseelstreken zie je
een smal straatje, witte huizen met blauwe luiken,
een heel blauwe lucht, een doorkijkje naar zee,
de overdadig bloeiende bougainville,
en een klein zitje buiten voor de deur,
met alle tijd voor een praatje en een koffietje...
Je zal er maar wonen,
of vakantie vieren!
Echt idyllisch!
En heel mooi geschilderd!
Drie boombanken!
Een bank rond een boom!
Ook een bank rond een boom,
met een tafel erbij,
waarbij de boom je het zicht ontneemt
van de persoon die tegenover je zit.
Een boombank waar je kunt kiezen
of je met je rug naar de anderen wil zitten
of juist in een kring elkaar aan wilt kunnen kijken.
Voor alle VW liefhebbers!
Kijk eens naar je keukenkastdeurtjes!
Niet genoeg opbergruimte in de keuken?
Kijk eens naar de binnenkant
van een keukenkastdeurtje!
Het kan met haakjes, stangetjes, rekjes,
vakjes, steuntjes, buisjes....
Wie heeft er nog meer slimme ideetjes?
Een vrolijke kleurinjectie!
Daar gaat de zon in huis van schijnen....
Blogje van januari 2014,
mag best eens in de herhaling!
Onze spullen spiegelen ons
Kan ik ook op een kier?
'Dat tuinhekje kun je beter elke keer netjes dichtdoen,' zeg ik belerend tegen mijn man, 'onder de omstandigheden.' Hij laat het kapotte hekje van de achtertuin vaak openhangen en ik vind: als je aan je onderbuik bent geopereerd en bestraald en bij de bekkenbodemtherapeut loopt, moet je aan à lle achteruitgangen bewuste aandacht besteden.Onze spullen spiegelen ons, daarvan ben ik overtuigd. Precies in de tijd dat mijn man onder het mes moest qua darm, ontstond er plotseling een grote barst in de glazen schuifpui aan de achterkant van ons huis. Het glas was nog niet vervangen, of de hendel van de schuifdeur ging kapot. Vervolgens begon de uitlaat van zijn auto te ronken en te ratelen. En dat er een paal van het tuinhekje achter verrot was, hadden we ook nog niet eerder gezien. Toevallig toch? Te toevallig, als je het mij vraagt.
Ooit, lang geleden, had ik mijn huis te koop gezet en prompt begaf de boiler het. Er kwam een monteur en ik zei: 'Die boiler heeft natuurlijk gehoord dat we weggaan, daarom geeft hij het op.'
'Mevrouw,' zei de monteur, een nuchtere Rotterdammer, 'u moest eens weten hoe vaak ik dat gehoord heb. Als de mensen weggaan, gaan er dingen kapot in het huis.'
Maar nu viel er onlangs iets uit uit de rand van het raam in mijn werkkamer, een wonderlijk metalen onderdeeltje. Ik kreeg het er niet meer in en belde het bedrijf waar de ramen vandaan kwamen. Of ik een fotootje kon sturen en toen ik dat had gedaan, kreeg ik meteen uitleg: 'Die tandjes zijn voor de drie standen van de kleine kiep-stand.'
'Kleine kiep-stand?' vroeg ik verbaasd. 'Nooit geweten dat dat kon. Ik had dat raam altijd wijd open, of dicht.'
Toen ik begreep wat het was en er nog eens rustig naar keek, zag ik ook hoe ik het weer vast kon zetten. En nu kan mijn raam dus op een kier, wat het eigenlijk altijd al kon. Natuurlijk vraag ik me af wat dit zegt over mij. Kan ik misschien subtieler opereren in de manier waarop ik kijk naar de wereld, in wat ik binnenlaat en wat ik naar buiten breng? Kan ik zelf ook op een kier?
Ik weet wel een paar mensen die dat een goed idee zouden vinden…
'Kleine kiep-stand?' vroeg ik verbaasd. 'Nooit geweten dat dat kon. Ik had dat raam altijd wijd open, of dicht.'
Toen ik begreep wat het was en er nog eens rustig naar keek, zag ik ook hoe ik het weer vast kon zetten. En nu kan mijn raam dus op een kier, wat het eigenlijk altijd al kon. Natuurlijk vraag ik me af wat dit zegt over mij. Kan ik misschien subtieler opereren in de manier waarop ik kijk naar de wereld, in wat ik binnenlaat en wat ik naar buiten breng? Kan ik zelf ook op een kier?
Ik weet wel een paar mensen die dat een goed idee zouden vinden…
Abonneren op:
Posts (Atom)