Op zoek naar moed en vertrouwen

 

De Paastijd is niet aan ons voorbij gegaan. Ik mocht op Goede Vrijdag van tien tot twaalf uur komen kennismaken en meezingen met een koor waar ik voor op de wachtlijst stond. Al bij de aardingsoefeningen waarbij we op ons eigen toon 'ja' zongen tegen onszelf en elkaar schoot ik vol. Het kwam compleet onverwacht dat de tranen als vanzelf over mijn wangen liepen. 

Even later zongen we 'Lean om me' waarbij mijn buurvrouw me een schoon zakdoekje toestopte en me tegelijk verzekerde: 'Muziek is emotie' en bij ons op het koor mag dat allemaal!  

Lean on me

Sometimes in our lives, we all have pain, we all have sorrow
but if we are wise, we know that there's always tomorrow.
Lean on me when you're not strong, 
i'll be your friend, i'll help you carry on
but it won't be long till i'm gonna need somebody to lean on.

Please, swallow your pride if i have things
you need to borrow for, no one can fill
those of your needs that you won't let show.

Just call on me brother when you need a hand.
We all need somebody to lean on!
I just might have a problem that you'll understand
we all need somebody to lean on!

Luister maar naar deze video


Gelukkig zongen we daarna allerlei vrolijke en lieve liedjes, Iers, Engels, Frans, Zweeds en Nederlands. Ik heb er volop van genoten. Al waren mijn stembanden na twee uur met een ongeoefende zangstem en nog hees en schor van het hoesten wel heel moe.  

Vrijdagavond luisterde ik naar het koor waar Wim bij zingt dat de de Matthaus Passion uitvoerde. Sommige stukken waren zo ontroerend mooi dat de tranen weer kwamen. 
Tegelijk was het ook wel een beetje spannend omdat Wim verre van fit was. 

In de tijd voor Pasen kreeg ik een stroom verdrietig nieuws te verwerken. Een van mijn liefste vriendinnen gaat onvermijdelijk aan chemokuren beginnen en is zo lief en positief. Ze is een inspiratiebron. Maar er heeft zich een brok in mijn keel genesteld dat ik maar niet weggeslikt krijg.
 
Een vriendin gaat na een huwelijk van vijftig jaar heel plotsklaps scheiden en zij en haar kinderen zijn zo boos en verdrietig. 
Ik kan alleen maar luisteren. 

Onze Iraanse buddy's hebben het heel zwaar en we staan er machteloos bij.

Een vriendin moest zich melden in een ziekenhuis in Nieuwegein voor een dotterbehandeling en twee stents. Gelukkig is dat allemaal goed gegaan, maar het is toch heftig om mee te maken voor haar en om mee te leven voor iedereen om haar heen.

Mijn lieve oude tantes hebben ieder veel, ik denk te veel, op hun bordje maar slaan zich er dapper doorheen. En ik kan er alleen maar vol medeleven en liefde kijken naar hun moed.   

Een van onze Naobers heeft gisteren euthanasie gekregen. Ik was niet close met haar, maar het doet me wel wat als ik hoor hoe helder ze was tot het laatst en dat ze vrede had met het beeindigen van haar leven.

Al het nare nieuws dat we in de krant lezen brengt zoveel verwarring en maakt me boos. 

Ik wilde dat ik kon toveren en alle verdriet wegwassen. Mijn emotionele veerkracht laat te wensen over. Ik heb geleerd dat het helpt als ik alles even op een laag pitje zet. Gewoon een beetje afleiding zoeken en een beetje sudderen en verwerken wat er om mij heen en in mijzelf gebeurt. 
Op zoek naar moed en vertrouwen!
  

En morgen gezond weer op

 


Ik heb wel behoefte aan wat Hurkle-Durkling.
Ik ben nu bijna drie weken herstellende van griep.
Ik hoest nog steeds en ben meer dan normaal moe.

Vanmorgen belde ik met de assistente van de huisarts
voor een afspraak voor mijn gordelroosvaccinatie.
Zij wil daarmee te wachten tot ik weer fit ben.
Ze zei dat mensen wel tot zes weken zich 
niet lekker blijven voelen na deze griep.
Niet ziek genoeg om in bed te liggen,
maar ook echt niet helemaal in orde.
Dat beschrijft de situatie precies.
Ik merk ook dat mijn conditie 
die ik net had opgebouwd
me door de vingers glipt.

Wim hetzelfde verhaal.
Hij zong op Goede Vrijdag 
mee met de Matthaus Passion; 
Het ging goed al stond hij achteraan 
in de hoek, om even weg te kunnen duiken 
als hij een hoestaanval zou krijgen. 
Wat gelukkig niet gebeurde.
Maar de volgende morgen had hij 
bij het opstaan weer verhoging 38.1 
Het paasweekend bleef hij moe en ging 
's middags naar bed om flink te slapen.
Gisteren had hij geen verhoging meer, 
en vanmorgen is hij weer gaan werken.
maar echt fit? Nee, verre van.

Ik heb behoefte om de wereld wat 
meer door een roze bril te bekijken 
en zocht wat lieve, zoete plaatjes uit
voor iedereen die dat ook fijn vindt.

Deze kleur verf heeft de naam Sweet Embrace. 
Wat een lieve tekst-slippers.







  

 

En dan hopelijk morgen, gezond weer op!

Over moedig durven zijn


Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen. 


Haar speech tijdens de inauguratie van 
president Trump was over de hele wereld te zien

Bisschop Mariann Edgar Budde richtte 
zich tot een zichtbaar verstoorde Trump 
en vroeg om barmhartigheid voor 
homo- en biseksuelen, transgenders, 
illegale immigranten en hun kinderen. 

Nu verschijnt haar boek in Nederland: 
'Durf moedig te zijn - op beslissende momenten'. 

In een exclusief interview spreekt presentator 
Annemiek Schrijver met bisschop Budde. 

Wat bewoog haar tot deze speech en 
wat kunnen we van haar leren 
over moed, volharding en verbinding?

Inspirerend!
klik op deze video

Fijne Paasdagen!



Ik ben wel een beetje laat,
want eerste Paasdag is al bijna voorbij,
maar ik wens iedereen hele fijne Paasdagen! 


Erbarme Dich


Gisteren was het Goede Vrijdag.
Wim zong met zijn Toonkunstkoor 
mee met de Matthäus Passion.

Het was prachtig, met als hoogtepunt
het mooie 'Erbarme Dich' waarin 
de violiste en de alt uitblonken

Ontroerend mooi,
wat mij betreft vooral ook 
omdat we nu zo'n behoefte 
hebben aan wereldleiders die 
zich vol liefde ontfermen 
over ons allemaal.

 'Erbarme Dich',
in de prachtige uitvoering van 
Reinier Sijpkens muziekboot 
in de gracht van Utrecht.
Ook mooi!


Alles is goed en knus en lief


Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

John Sloane 

Alles aan dit schilderij straalt 'vroeger' uit.
De schilder is al in 1951 overleden;
dat nostalgische gevoel klopt wel.

In dit huis met een erker en een balkon
woont iemand waar je thee kunt drinken,
met kleine taartjes en bonbons erbij, denk ik.

Als het regent ga je als gast het trappetje op
en door de voordeur naar een serre waar je
tussen de planten heerlijk kunt smullen.

Als het mooi weer is kun je door het hekje
om het huis heen lopen naar de theetuin waar je
op een gezellig bankje of schommelstoel kunt zitten.

De mevrouw die het geheel uitbaat heeft
de leukste schortjes voor waarmee ze elke dag
in de keuken staat en gebakjes en broodjes bakt.
Misschien woont ze hier alleen,
waardoor ze boven de zaak ook nog
een logeerkamer heeft voor als
gasten willen blijven logeren.

Voor als je een gebroken hart hebt
of juist op huwelijksreis bent.
Alles is goed en knus en lief!


Plannen voor de zomer



Met alle narigheid in de wereld
houd ik des te meer van 
simpel, huiselijk leven. 
  
Eigenlijk vind ik het vooral leuk om
vrienden en familie op te zoeken 
gewoon om 'samen' te zijn.

Dus, mensen te eten vragen,
een spelletjesavond, naar de film,
naar een voorstelling, picknicken,
een eindje fietsen, lekker zwemmen,
misschien wat kleine logeerpartijtjes.

Verder geniet ik van een goed gesprek,
maar evengoed van de slappe lach krijgen, 
houd ik van lekker lezen in een fijn boek, 
spannende sportwedstrijden kijken op tv,
wat kleine klusjes thuis oppakken,
ergens een taartje eten, of een ijsje...
En vooral veel: niet teveel 'hoeven'.

Oh ja, en als het heet weer is 
onder een boom, in de schaduw 
zitten liefst ergens aan het water, 
waar een lekker zuchtje wind is,
met een fijn, koud drankje.


Harvard is niet te koop!

 

De Amerikaanse regering heeft maandag 2,2 miljard dollar (ruim 1,9 miljard euro) aan overheidsgeld voor de Harvard-universiteit bevroren. Enkele uren eerder had Harvard-voorzitter Alan Garber laten weten dat de prestigieuze Amerikaanse universiteit niet meegaat met de eisen van de regering.

Zo wil de regering dat Harvard haar leiderschap en bestuur hervormt. Ook zou de universiteit het toelatingsbeleid en haar visie op diversiteit moeten herzien. Daarnaast zouden sommige studentenverenigingen niet langer erkend mogen worden. Volgens Garber gaat het om het 'doorlichten' van standpunten van studenten, faculteiten en medewerkers om 'hun macht te beperken'. Dat is een bedreiging voor 'onze waarden als privé-instelling gericht op het vergaren, vergroten en verspreiden van kennis', zegt de voorzitter in een open brief.

Harvard kreeg de eisen vrijdag. Eerder kondigde de regering aan de bijna 9 miljard dollar aan overheidssubsidie voor de universiteit te herzien. Dat maakt deel uit van regeringsbeleid om het zogenaamd ongebreidelde antisemitisme en linkse ideologieën op universiteiten aan te pakken. Ook zouden universiteiten diversiteitsprogramma's moeten stopzetten, schrijft de Amerikaanse krant The Washington Post.

De regering wil volgens de voorzitter invloed hebben op 'intellectuele omstandigheden'
'Geen enkele regering - van welke politieke kleur ook - zou moeten dicteren wat privé-universiteiten mogen onderwijzen', schrijft Garber. 'De universiteit zal haar onafhankelijkheid niet opgeven en geen afstand doen van haar grondwettelijke rechten'.

Wat je WEL kunt doen...


Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen. 

Aan mensen die klagen over hoe 
verschrikkelijk duur gezond leven geworden is,
zou ik ter bemoediging dit lijstje willen geven:
 

Soms is het gewoon goed om te kijken wat je WEL kunt doen
in plaats van wat er allemaal buiten je bereik ligt.
Daar voelen we ons echt beter door.


Mooi blauw is niet lelijk!

 


Allemaal blauw, allemaal mooi!

De namen zijn ook al zo mooi:
korenbloemblauw, ijsblauw,
middernachtsblauw


De kleur die hier 'magpei' 
werd genoemd moest ik opzoeken.
Het is de kleur van een soort ekster, 
en precies de kleur van onze bank.


Blauw is een kleur die je heel dankbaar kunt gebruiken in het interieur.
Als kleur voor spullen maar ook voor grote oppervlaktes als een muur.