Huizen zijn altijd thuis




Dit is precies de reden dat in theorie 
een camper of een leuke caravan 
me echt heerlijk lijkt om 
mee weg te gaan. 

Ik slaap altijd het liefste in mijn eigen bed.
En dan heb je je eigen gespreide bedje bij je.
Je eigen servies, je eigen lamplicht
en je eigen 'woonluchtje'...


Glimlachend door je dag


Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen.


Net als vorige week weer 
een geluksadvies van Jelle Hermus.
Dat dateert al van zeven jaar geleden, 
maar is nog steeds zo actueel!
Van harte aanbevolen!

Zeven kleine geluksboosters die je vandaag kunt uitvoeren:

1. Omarm het discman gevoel

Weet je nog hoeveel intenser je muziek vroeger beleefde? Je had een CD, een discman en een uur niets te doen. En als de CD afgelopen was, dan speelde je hem opnieuw af.
Ik luisterde vroeger met veel meer aandacht naar mijn favoriete muziek. En dat bracht me ontzettend veel plezier en geluk. Dus ik besloot die gewoonte weer op te pakken. In de moderne ‘all you can listen’ wereld van streaming muziek. Een goede koptelefoon. Een iPad met Spotify. En een uurtje voor mij en mijn favoriete muziek. Probeer het eens. Luister met volledige aandacht naar de muziek die je blij maakt – en merk hoe je er daadwerkelijk blij van wordt. Net als toen je vroeger met je walkman, discman, minidisc of 32 MB Mp3 speler op de achterbank zat.

2. Zoek contact met iemand waar je al weken aan denkt

Ik weet niet hoe het met jou zit – maar ik heb mensen in mijn leven die ik te weinig zie. Mensen waar ik veel om geef, waar ik graag mee samen ben. Maar het leven komt er tussen. Of een paar continenten. We denken van tijd tot tijd aan elkaar, maar vergeten door te pakken en actie te ondernemen. Doe dat eens, doorpakken. Neem contact op met zo’n persoon waar je al een tijdje aan denkt. Iemand waar je blij van wordt, die je te weinig spreekt. Maak er tijd voor. Pak de telefoon op, stuur een berichtje, prik een datum. En klets gezellig bij. Fijne mensen verrijken ons leven. En juist de mensen die je te weinig spreekt geven je een heerlijke boost van blijdschap.

3. Rond een taak af die al lang aan je knaagt

Ik kan je niet vertellen hoe gelukkig ik ben dat ik eindelijk de moeite heb genomen om de buitenkozijnen van het kantoor te schilderen. Ze waren aan het rotten, ze zijn lastig te bereiken en ik heb altijd leukere dingen te doen. Totdat ik besloot dat het nu echt te lang aan me heeft geknaagd. En dat het heel simpel is: Met een schuurpapier in het vuistje mijn hand heen en weer bewegen. Met een sopje en doekje heen en weer bewegen om het stof af te nemen. Met een kwast heen en weer bewegen om het te schilderen. Klaar! Oké – het had wat meer voeten in de aarde. Het bleek meer werk dan ik dacht. Maar tegelijkertijd bleek het allemaal minder erg dan ik dacht. Dit soort klussen afronden doet twee dingen:
Het geeft rust, omdat je er niet meer aan hoeft te denken.
Het geeft je bevestiging dat je het in je hoofd vaak groter maakt dan het is.
Het geeft je een gevoel van voltooiing en voldoening. 
En dat geeft je geluksniveau een fijne boost. Wat knaagt er al weken aan je? Wat schuif je al weken of maanden voor je uit? Maak vandaag gewoon een beginnetje. Het voelt heerlijk.

4. Verzorg je planten met volledige aandacht
Ja. En de sleutel hier is volledige aandacht. Doe het niet om efficiënt te zijn. Maar neem er lekker de tijd voor. Neem je planten mee naar buiten. Verpot ze, of geef ze verse potgrond. Stof de bladeren af. Bemest ze. Geef ze water. Zet ze terug op hun plek. En geniet van blije kamerplanten. Die steviger, groener en vrolijker ogen dankzij jouw liefdevolle verzorging. 
Het is fijn om iets levends te verzorgen, en het is lekker om met je handen bezig te zijn. Even aan niets anders denken, maar lekker mindfull je planten verzorgen.
Heb je een tuin? Dan kun je natuurlijk ook een uurtje gaan tuinieren. Hou je niet van planten? Borstel dan lekker je cavia – wat je wil. Het klinkt allemaal reuze tuttig. Maar niemand die je ziet. En je planten zijn je mogelijk dankbaar. Dat is ook wat waard.

5. Geef iets
Geven maakt blij. Dus maak er een punt van om iets te geven. Maakt niet uit aan wie, maakt niet uit wat. Je kunt bijvoorbeeld een taart bakken, en aanbellen bij de buren en de helft weggeven. Of een vriendin spontaan uitnodigen om bij je te komen eten. Of een dagje vrijwilligerswerk doen in de buurt. Je kunt een cadeautje uitzoeken voor iemand. Of zomaar een kaartje sturen. Of iemand helpen met klussen. Geef wat je te geven hebt. Op een manier die jou blij maakt. Door iemand te helpen of iets te geven maak je namelijk niet alleen de ander blij. Je maakt ook jezelf ontzettend blij. Het geeft je een gevoel van betekenis, voldoening en verbondenheid.

6. Maak jezelf moe maar voldaan
Precies. Ga een stuk wandelen. Een kilometer of 10, alleen of met leuke mensen. Of ga sporten in de buitenlucht. Fietsen of hardlopen. Maak jezelf moe in de buitenlucht. Op een manier die je aanspreekt. Het daglicht geeft je een boost, de beweging maakt hormonen vrij die je vrolijk maken en je vermoeide lichaam geeft je echt het gevoel dat je leeft. Waai lekker uit op het strand, laad op in een bos, jog rondjes in het park, fiets door de weilanden. En geniet van elke minuut.

7. Schep orde
De wereld neigt naar chaos. En vanwege die neiging is opruimen vaak zwaar werk. Maar het is werk dat ontzettend veel voldoening brengt. Dus als je op zoek bent naar een simpele boost, ga dan gewoon iets ordenen. Je kunt denken aan je fysieke omgeving. Zoals een kast, een kamer of een collectie oude notitieboekjes. Je kunt ook denken aan je leven. Bijvoorbeeld door een weekplanning te maken of je doelen te evalueren.
Orde creëert rust. En die rust maakt gelukkig. Dus schep orde om een simpele geluksboost te ervaren.

Over pasfoto's maken...


Deze week moest ik nieuwe pasfoto's laten maken omdat mijn ID kaart in maart verloopt en ik een nieuwe aan moet vragen. Eigenlijk wilde ik een pasfoto uit mijn voorraad halen, maar de foto mag niet langer dan zes maanden oud zijn.

Jammer. Wat ondanks dat ik ze destijds maar zozo vond kijk ik best met plezier terug naar mijn koppie van een jaar of 15 / 10 terug. Met name deze foto hier rechts; een toevalstreffer van mijn zwager tijdens feestje, een beetje onscherp wat heerlijk is, want daardoor werd elke oneffenheid wat verzacht. 

Maar ook de profielfoto's met steeds een andere achtergrond of bril en met de jaren die je er wel bij ziet komen, zijn toch minder 'bejaard' dan de foto die nu op mijn ID kaart gaat prijken. Als hij klaar is zal ik hem laten zien, als ik durf...

     


Tip voor Mona!

 


Ik hoor steeds meer van / over mensen die 
alleen in een heel groot huis wonen.
 
Ze zouden best kleiner willen gaan wonen, 
met meer comfort, gelijkvloers of in een leuk buurtje.

Maar als ze al zo iets zouden kunnen vinden, 
dan moet er meestal gewoon geld bij.
 En daarmee blokkeert de doorstroming.

Hoe mooi zou het zijn als gezinnen die te
klein wonen zouden kunnen ruilen met mensen 
die teveel ruimte hebben voor hen alleen.

Maar ik begrijp ook dat er iets heel leuks 
tegenover moet staan als je een heel huis achterlaat.

Zoals het project waar ik tegenover woon.
Het is een Knarrenhof met woningen met een tuin 
en met appartementen met een ruim balkon 
rond een gemeenschappelijke binnentuin en 
met een gemeenschappelijke ruimte om elkaar te
ontmoeten en samen leuke dingen te kunnen doen.
En met een vangnet in de buurt voor als je 
soms hulp nodig hebt of wilt bieden

Tip voor Mona Keizer: 
Bouw leuke woningen voor senioren, 
met iets extra's in ruimte of bewonersgroep
waar deze mensen hun huis voor uit willen.

En er komen grote gezinshuizen vrij.

PS Deze 'stacaravan-flat' is niet echt 
een voorbeeld voor een seniorenbuurtje.
Maar voor studenten of schoolverlaters 
is dit misschien een super gezellige 
tijdelijke 'tiny house' woonoplossing.


Althans, bij bij...

 

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Jef Bourgeau

Winter's window

2023

Kijk nou eens, stel je voor dat dit
jouw blik op de buitenwereld is
als je aan de gootsteen staat

Dat voel je precies wat je
hoort te voelen bij het begrip 'thuis'.
En deze schilder kan dat gevoel
verbeelden en oproepen.

Althans, bij mij...

PS Ik was een dagje te vroeg.
Ik had pas veel later door dat het nog
geen vrijdag was maar pas donderdag...


Zo dierbaar


Maandag hadden we een gezellige
bijeenkomst met de academie 'meisjes'.
Caroline wil graag een fotoboekje maken
van de 47 jaar die we elkaar nu kennen.
Ik ben op zoek gegaan en merkte dat ik
bijna geen foto's heb uit mijn academietijd.

Misschien nog wel dia's van een 
studiereis naar Barcelona en Spanje.
Maar het is echt niet te vergelijken met al 
die foto's die we tegenwoordig maken.
Dit was ook ver voor de digitale foto's. 
En jaren voor de mobiele telefoon.  

Ik vond er een paar: 
Hier zie je mij ergens in Parijs in 
de eerste winter van mijn Kunstacademie tijd,
op de 'blauwe dag' en in de zomer in Frankrijk ergens.
Wat een meisje nog...

Tijdens mijn stagejaar in Amsterdam, 
ik werkte bij vt-wonen op de redactie en bij 
het architectenbureau Bolhuis Lambeck op het Spui
en dat van Benno Premsela op de Herengracht.

Roken deden we toen allemaal.
Hier met een eigen ontwerp stoel.
Maar helemaal geen foto's van alle feestjes, 
de soos-avonden, de excursies, of gewoon 
aan het werk op de afdeling. 

Dit was in 1996 we, de meisjes van het interieur,
 bekeken het mooie gemeentehuis van Hilversum.
Toe waren we al 10 jaar afgestudeerd.

Dit was in het Kroller-Muller.
Nog geen grijze haren, althans,
als we ze hadden verfden we ze.

In Friesland in 2013 waar we ook een boottochtje maakten.

Bij ons thuis ergens in de afgelopen 5 jaar in kleiner comité.

En dit zijn we dan afgelopen maandag. 
Als altijd lekker eten en gewoon 
verder praten waar we gebleven waren.
Zo dierbaar.


Begin de dag goed met Jelle Hermus


Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen.


Weet je het allemaal niet meer zo goed? 
Kijk dan naar deze vragen en ga aan de slag.

Ik wens je een fijne dag!


Nog meer fijne dingen


Na mijn post van gisteren kon ik eigenlijk nog wel even door gaan met het schrijven over fijne dingen in mijn leven. en hoe fijn is dat?

Morgen, maandag heb ik een bijeenkomst in Arnhem met studievriendinnen. Wij waren destijds 18 jaar en begonnen aan de Kunstacademie waar we als gediplomeerd interieurarchitect van afkwamen. Nu zijn we allemaal rond de 65 jaar en we hebben elkaar door de jaren heen telkens weer opgezocht. Soms in verschillende samenstellingen en bij verschillende gelegenheden. Meestal gingen we iets bekijken of bezichtigen of we deden een workshop. Maar we kwamen vooral bij elkaar om gezellig samen te eten en uit te wisselen hoe het met ons ging. Zo leuk om elkaar al zo lang te kennen en met elkaar mee te leven. Een van ons woont sinds een paar jaar voornamelijk in Amerika, waardoor we zo'n 'architectuurmeisjesdate' dan gelijk plannen als zij weer eens een paar weken over is. Deze keer zijn we compleet, We zijn er alle zeven!! 

Ik bedacht vanmorgen ineens dat ik morgen een lekkere alcoholvrije bubbeltjeswijn wilde meenemen om te proosten op het nieuwe jaar en onze gezondheid. Ik vroeg aan een vriendin uit mijn leesclubje hoe de wijn heette die we bij haar wel eens gehad hadden. Die had ze paraat en ook nog op voorraad, wat heel fijn is omdat ik die vandaag bij haar op kan halen aangezien de slijter waar ze hem kocht morgen dicht is. Zo lief! 

Ik ga vanavond wel even als het schaatsen is afgelopen. Dat is ook al weer zo iets fijns in mijn leven: Ik geniet zo van het schaatsen kijken en nu met het EK Sprint en Allround in Heerenveen zijn mijn dagen daarmee heerlijk gevuld. Zo fijn dat al die sporters zich een rotje trainen om ons als schaatsfans een leuk weekend te bezorgen. Ondertussen heb ik wel zitten te breien en gisteren heb ik ook nog een leuke tuniek genaaid van gebreide stof. Vandaag hoop ik er nog een te maken. Zal wel een foto maken als het lukt.

Net bood een van de architectuurmeisjes aan om me morgen thuis op te halen en samen naar Arnhem te rijden. Ook al weer zo lief!

Wim had gisterenavond een late dienst. Ik heb heerlijk zitten kijken naar 'Wie is de mol?' en de 'Mol-talk'. Ik tast weer eens volkomen in het duister wie nu deze keer de mol is. Maar ik had geluk met mijn voorspelling en in het pooltje waarin ik zit sta ik op een gedeelde eerste plaats.

Onze kleinkinderen kwamen gisterenmorgen na de zwemles een paar uurtjes bij ons omdat onze dochter een afspraak in de stad had. Heel gezellig en ook fijn als ze dan weer vertrekken en we het rijk weer alleen hebben. Wim heeft al een hele tijd last van een verkrampte nek, mogelijk het gevolg van spanning rond de situatie van zijn moeder van 93 jaar, die aan het revalideren is na het plaatsen van een pacemaker en waarvan nog niet duidelijk is of ze weer naar huis kan en met wat voor zorg er daarbij mogelijk is. Wim is de eerste contactpersoon en voelt zich verantwoordelijk voor een goede gang van zaken, waarbij er dagelijks wel iets is waar hij bij betrokken is. Zijn zusje en broer zijn ook heel actief betrokken, maar wonen verder weg en Wim trekt de verantwoordelijkheid ook wel naar zich toe en kan het bijna niet verdragen om een dag niet op bezoek te gaan als dat betekent dat er dan die dag niemand zou komen. Ik herken dat wel van toen mijn moeder in het ziekenhuis en verpleeghuis verbleef. Gelukkig waren er toen ook vroegere vrienden en kennissen, buren en mensen uit de kerk die haar wel wilden bezoeken. Net als de dominee die telkens als hij in het ziekenhuis moest zijn ook even bij haar kwam, wat mijn moeder heel fijn vond.

Vrijdag werd ik gebeld door een mevrouw die vroeg of ik haar wilde komen helpen met opruimen. We hebben besloten drie opruimafspraken in te plannen en en de eerste is komende dinsdagmiddag al. Het leek me aan de telefoon een fijne vrouw en ik verheug me er op om met haar aan de slag te gaan. 

Dinsdagavond is er dan een bijeenkomst van 'Buddy to buddy' zowel voor de Nederlandse buddy's als voor de gekoppelde nieuwkomers. Daar verheug ik me ook op.

Verder ben ik heel erg blij en ook wel opgewonden omdat we een plek en een manier hebben gevonden om dit jaar onze verjaardag samen te vieren met vrienden en familie. Waarover later meer, maar ik ben er nogal vol van en ben blij en druk met alle voorpret!! 

En wat ook heel fijn is, is dat de serie 'Parenthood', jaren nadat ik die heb gezien, weer te zien is op Netflix, waardoor Wim en ik als het even kan samen een aflevering bekijken. Een superleuke en lieve serie, waarbij er altijd een positieve draai wordt gevonden bij alle moeilijkheden die op het pad komen van de familie Braverman! 

De serie speelt zich af in San Fransisco waar een ouderpaar met twee dochters en twee zoons met hun gezinnen hun leven leven. Alles komt voorbij, saamhorigheid en jaloezie, ziekte en plezier, scheidingen en huwelijken, geboortes en adopties, ruzie hebben en het weer goed maken, samen eten en dansen, opvoedingsproblemen en kinderen met beperkingen, verslavingen en werkeloosheid en er voor elkaar zijn als het nodig en gewenst is en tranen van het lachen en van verdriet. 

Wie een serie wil zien waar je blij van wordt en die ontroert, waar je je in kunt herkennen - zonder extreme narigheid - is Parenthood een echte aanrader!

   Dit zijn de vier Braverman broers en zussen
 
 Als je hier klikt hoor je de titelsong:
(oorspronkelijk van Bob Dylan)
 
May God bless and keep you always.
May your wishes all come true.
May you always do for others
and let others do for you.
May you build a ladder to the stars
and climb on every rung.
May you stay forever young.


May you grow up to be righteous.
May you grow up to be true.
May you always know the truth
and see the lights surrounding you.
May you always be courageous,
stand upright and be strong.
May you stay forever young.
 
May your hands always be busy.
May your feet always be swift.
May you have a strong foundation
when the winds of changes shift.
May your heart always be joyful.
May your song always be sung.
May you stay forever young.


Fijne dingen in mijn leven


Hier zie je onze woonkamer, met links 
een nieuw schilderij gemaakt door Johan Bakker.

Hier links zie je het van voren. 
Ik zag het bij de kunstenaar thuis en 
ik viel er op omdat ik de kleuren mooi vond 
en ook omdat ik er een huisje in zag. 
En ik hou nu eenmaal van huisjes.

We mogen het schilderij een tijdje lenen.
En het is fijn om nu de kerstspullen weg zijn 
weer iets nieuws hebben om van te genieten.
We zijn er blij mee.

Leuk is ook dat het heel mooi harmonieert 
(ondanks dat het een heel ander schilderij is)
met het schilderij hier rechts dat we al hadden 
dat is geschilderd door Karel Overbeek.

Deze week heb ik van een mooie lap katoen
twee dekbedovertrekken met een sloop 
gemaakt voor onze twee kleinkinderen.
Handig dat ik door het ruitmotief met 
het naaien mooi recht kon blijven.

En dan het leukste nieuws deze week:
Mijn tante Ruth van 81 (midden) ging 
vanuit Friesland met de trein 
- via een vriendin in Rotterdam - 
naar mijn tante Joke (rechts) in Gorinchem.
De volgende dag gingen ze samen 
met de trein naar Zaandam om 
hun oudste zus Catrien van 87
daar enorm te verrassen.

Drie zussen, tachtigers,
die normaal elke week 'zoomen' 
maar elkaar nu weer eens echt 
in de armen konden sluiten.

Jammer dat ze in verschillende delen 
van het land zo ver van elkaar wonen.
Daardoor is zo'n bezoekje is echt 
een zeldzaamheid geworden.

Naast dat mijn tantes sterke vrouwen zijn 
- die het heus niet makkelijk hebben gehad -
zijn ze ook gewoon heel erg lief.
Op deze foto zitten ze stralend naast elkaar. 
Echt een plaatje om in te lijsten 
Ik ben heel blij met mijn lieve tantes! 


Rode wangen van de kou

 

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.


Mig Wyeth

Een lieflijk tafereeltje van een doorkijkje
door het raam naar de besneeuwde wereld,
waar we in de verte de twee bewoners
zien lopen die samen de hond uitlaten.

Ze hebben net hun koffie of
warme chocolademelk gedronken.
De kan staat nog op tafel, naast
de prachtig bloeiende Cyclaam.

Straks als ze weer thuis zijn
met rode wangen van de kou,
gaan ze - denk ik - lekker lezen;
de boeken liggen al te wachten.

De ouderwetse versie van Windows

 



In de tijd van voor het internet 
hadden we ook 'chat rooms' met 
de ouderwetse versie van windows


Zo kan het ook...

 

Concrete LC2,

een ontwerp van Stefan Zwicky uit 1980,

een herinterpretatie van de LC2 fauteuil uit 1928

van Le Corbusier, Pierre Jeanneret en Charlotte Perriand.



Leuk idee toch?

 


Deze foto's kwam ik op Facebook tegen.
Er zit vijftig jaar tussen deze twee opnames.
Zo leuk om te zien hoe deze vriendinnen
nog steeds samen met elkaar oplopen.

Natuurlijk je ziet ook aan hun 
verschijning hoe vijftig jaren tellen.
De grijze haren, de andere taillemaat,
 de mini rok die dan toch een midi rok wordt.
Maar de verbondenheid lijkt nog dezelfde.
Misschien is die zelfs wel gegroeid met 
wat deze dames hebben meegemaakt.

Ik ga eens in mijn fotoalbums kijken 
of er foto's zijn die we na jaren en jaren 
nu ook weer eens opnieuw kunnen nemen.

En ook even denken aan diegenen 
waarmee dat niet meer kan omdat 
ze uit ons leven zijn verdwenen, 
of omdat ze er niet meer zijn.

Maar wat nog wel kan 
hoeven we niet te laten.
Leuk idee toch?

Om vijf voor twaalf zijn we op ons best


Op maandag post ik meestal
een blij en vrolijk makend bericht,
zoals een goed idee voor een meer
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken.

En soms post ik ook gewoon iets moois
of grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.

Om de week een beetje goed te beginnen.

Deze week 'Vijf voor twaalf''
het slotgedicht van
de oudejaarsconference
van Pieter Derks

Omdat het me hoop geeft.
Je kunt het hier beluisteren
en hieronder lezen. 

Ik ben op mijn best om vijf voor twaalf,
als ik het gevoel heb dat het moet
kan daar zelf soms ook wel van balen
maar het komt verbazingwekkend vaak nog goed

Met het water aan de lippen kan ik ineens een heleboel
waarvan ik eerder nog niet wist dat ik het kon
ook wel een geruststellend gevoel
Kom maar op met al je plannen,
al je valse retoriek
kijk maar hoe ver je kunt gaan -
we zullen rustig blijven staan
maar als je denkt: ze zijn verslagen heb je ’t mis
we wachten tot het vijf voor twaalf is

Dus dump je rotzooi in de zee,
plunder halve continenten
koop maar macht met al je centen,
splijt het volk maar in twee
Kap het regenwoud aan gort,
dwing de tegenstand tot zwijgen
blijf de rechters maar bedreigen,
hou de kunstenaars maar kort
Praat fascisten naar de mond,
blijf de oorlog financieren
slacht per dag miljoenen dieren,
sproei het gif over de grond
Geef onschuldigen de schuld,
laat de armsten maar betalen
geef ons leugens en verhalen 
waarin krom wordt rechtgeluld

Duw ons langzaam naar de rand,
kijk hoe ver je nog kan komen
blijf maar lekker hardop dromen
van een eng kleinzielig land
breng ons richting het ravijn
kijk hoever je dit kan rekken
op een dag zul je ontdekken
wat voor mensen of we zijn
want wat je buigt
veert ooit weer terug in je gezicht
dus onderwerp ons aan je test
en als je denkt: ik heb gewonnen
denken wij: het is begonnen
want om 5 voor 12 zijn we op ons best