We zijn vandaag 34 jaar getrouwd.
Ik hoop op nog heel wat dansjes in de keuken...
Fijn wonen!
Ik kreeg deze foto in mijn mail van een designwinkel.
Prachtige meubels. Prachtige ruimte.
Ik weet dat de firma graag meubels wil verkopen.
Ze hebben - denk ik - deze opstelling gemaakt
omdat dat commercieel het beste zou zijn.
Mij valt als binnenhuisarchitect direct op
dat het om fijn in te wonen veel beter kan.
Dat ligt niet aan het kleed,
wat mooi en ruim is
en echt een wooneiland vormt,
waar de meubels - zonder kleed -
meer verdwaald zouden staan
en niet zo'n eenheid zouden vormen
Maar.... wie gaat er met deze pui en dit uitzicht
nu in vredesnaam daar met de rug naar toe zitten?
Ik zou de grootste bank aan deze kant van het kleed
met de kijkrichting naar het raam zetten.
En het stoeltje - met het tafeltje - bij het raam,
deel van de kring, maar toch ook schuin naar buiten kijkend.
Het lage kastje zou ik dan aan de overkant zetten,
zodat je iets hebt aan de lamp die er op staat,
en je er ook bijvoorbeeld een tv op kan zetten
of iets groots en moois boven hangen.
De vloerlamp zou dan in de linkerhoek kunnen.
En het planten tafeltje zou ik ergens tegen de muur zetten,
want nu valt het eigenlijk qua beeld weg in het groen.
Een wat grotere plant of een mooie bos bloemen
zou het ook prachtig doen in deze ruimte.
Misschien linnen gordijnen voor wat zachtheid.
En wat meer kleur zou ook niet misstaan.
En wat boeken en een dekentje.
En wat persoonlijke 'vrolijkheid'.
Maar ja, niemand vraagt mij wat
en ik ben geen verkoper van meubels.
Een dikke week niet veel uitrichten...
Hoe leuk!
NPO - Juliana - 8 afleveringen
NPO - Swanenburg - 8 afleveringen
NPO - Diana's Decades - 3 afleveringen
NPO - Hoe mijn keurige ouders in de bak belandden - 6 afleveringen
Netflix - Virgin River seizoen 3 - 10 afleveringen
En films gezien:
Ik kon donderdag al komen, maar aangezien ik nog steeds verkouden ben, en de burgemeester natuurlijk niet aan wil steken, hebben we het op 10 augustus gepland.
Om 10.30 uur mag ik me melden. Met mooi weer zitten we buiten op het dakterras van het gemeentehuis. En mocht het regenen binnen maar dan met uitzicht op datzelfde dakterras.
Ik neem aan dat ik dan weer fit ben, maar ondertussen voel ik me nu nog steeds niet boven Jan.
Eind van de week zijn Wim en ik jarig. Eigenlijk wilde ik nog even naar de kapper van tevoren. Maar ik geneer me gewoon om ergens binnen te zijn en dan een van mijn indrukwekkende hoestbuien ten toon te spreiden. Beter van niet. Ook het uitzoeken van een cadeautje in een winkel of het bezoeken van een terrasje laat ik even aan mij voorbijgaan. Straks gaan we voor het eerst in 9!! dagen even naar buiten voor een ommetje. Het is wat!
Geluk bij een ongeluk, ik ben weer een pondje afgevallen, en alle kleine beetjes helpen richting mijn streefgewicht.
Dus, een dikke week niet veel uitrichten, wat heb ik in die tijd gedaan?
TV gekeken. Veel sport natuurlijk, Zomergasten, maar ook elke uitzending van 'De slimste mens'!
Gisteren de hommage aan Epke Zonderland bij Umberto. Dat vond ik heel ontroerend. Vooral zijn moeder, die bij elk compliment niet kan nalaten om te zeggen dat ze: 'Ook heel dol en trots is op haar andere kinderen hoor...'
Ik heb alle afleveringen van de seizoenen: 'Meer dan goud!' terug gekeken op NPO plus. Wat een mooie verhalen. Elke keer zit ik met de zakdoekjes in de aanslag te kijken. Dat valt gelukkig helemaal niet op tussen het echte snotteren door.
Ik heb series ge 'binge watched':NPO - Juliana - 8 afleveringen
NPO - Swanenburg - 8 afleveringen
NPO - Diana's Decades - 3 afleveringen
NPO - Hoe mijn keurige ouders in de bak belandden - 6 afleveringen
Netflix - Virgin River seizoen 3 - 10 afleveringen
En films gezien:
NPO - The WifeNetflix - The Good Liar
Netflix - The Last Letter from Your Lover
Netflix - La Tete en Friche
Netflix - The Last Letter from Your Lover
Netflix - La Tete en Friche
En ik heb gelezen:
'De wilde stilte' van Raynor Winn (opvolger van 'Het zoutpad')
'Cliffrock Castle' en 'Terug naar Cliffrock Castle' van Josephine Rombouts
'Maak ruimte' van Juul Martin
En er ligt nog een stapeltje op me te wachten met onder andere:
'Morgan' van Bas Steman
Ik heb de moeilijke sudoku van de Volkskrant op zaterdag opgelost.
Ik heb geblogd, mailtjes beantwoord, wat on-line werk gedaan, af en toe gekookt, beetje afgewassen en een wasje gedraaid en de boel hier een (heel klein) beetje geredderd.
Ik vond vanmorgen ineens dat ik maar eens iets moest gaan breien of een schortje moet gaan maken, om zo mijzelf wat op te monteren, want ik voel me schuldig omdat er zo weinig uit mijn handen komt...
Vooral het me zo passief laten afleiden stoort me. Ik merk dat ik snel verval in piekeren over mijn gezondheid. Dat wil ik niet, ik probeer me ook te ontspannen en mezelf gerust te stellen, maar dat lukt niet altijd. Natuurlijk, ik voel me kwetsbaar. Ik heb ook al het een en ander achter de rug. Ik maak me zorgen om de gezondheid van anderen. Mijn schoonouders hebben het zwaar. En ik heb verdriet omdat een dierbare vriend een hersentumor heeft en niet lang meer te leven.
En ik kan er niets aan veranderen. Ook niet aan al het slechte nieuws dat elke dag tot ons komt. En dan ga ik bijna onderuit om een verkoudheid. Dat is toch belachelijk.
Soms is het leven gewoon niet eenvoudig.
En dan ga ik maar weer wat lezen of een filmpje opzoeken.... zucht....
PS Blijft overeind staan dat ik dolblij en dankbaar ben dat er mensen zijn
die zulke mooie boeken schrijven en mooie films en series maken om van te genieten.
Oproep van onze burgemeester!
Op Facebook las ik deze oproep van onze burgemeester:
Zo’n prachtig terras als werkplek deel ik graag met jou.
Heb je leuke ideeën over hoe het nog bruisende en leuker kan worden in Zutphen? Heb je een plan wat je graag eens wilt voorleggen? Ik drink graag een kop koffie met je op mijn terras.
Stuur een mailtje naar burgemeester@zutphen.nl met het onderwerp waarover je wilt spreken. En wellicht spreken we elkaar dan binnenkort!
PS veel mensen reageren alsof ik Sinterklaas ben.. het gaat om het samenspel!
Dus : Wat wil jij doen voor je leefomgeving?
En waar kunnen we elkaar versterken?
Die oproep kwam als geroepen: Ik heb haar het onderstaande gemaild!
Beste Annemieke,
Wat een fijne oproep las ik op Facebook. Dankjewel.
Ik heb wel een onderwerp om te bespreken.
Laatst waren mijn man Wim en ik aan het fietsen. We maakten en mooie tocht langs Tonden, Hall en Brummen. We reden daar hele stukken in het bos of tussen de bomen door. Op een open plek hebben we op een bankje in de schaduw onze meegenomen koffie gedronken. Het was er rustig; we zagen (en hoorden soms) vogels, vlinders, libelles en de toppen van de bomen gingen rustig heen en weer in de wind.
Op de terugweg reden we via Brummen en zagen de IJssel die daar door het hoge water zo enorm breed was geworden. Prachtig, maar ook wel wat iets waar we met zorg naar keken, gezien de overstromingen in Limburg in die dagen.
Ik ben helemaal niet zo van de natuur, ben meer een stadsmens. Ik ben er ook niet zo mee op de hoogte; Mijn man zegt dan zoiets als: ’Hoor je dat? Dat is een Tjiftjaf!’.
Maar de rust die uitging van het fietsen door het bos maakte me heel gelukkig.
Met twee kleine kleinkindjes krijg ik de laatste jaren steeds meer de behoefte om te ‘kunnen doen wat we maar kunnen’ aan de klimaatveranderingen.
Mijn streven en verlangen is om in Zutphen meer bomen te hebben.
If the heat bothers you, plant a tree
If the water bothers you, plant a tree.
If you like fruits, plant a tree.
If you like birds, plant a tree.
And if you like life, plant many trees!
Er zijn in Zutphen beste veel plekken met mooie bomen
Bijvoorbeeld op de Bult van Ketjen zit je heerlijk onder de bomen met uitzicht op de IJssel.
Zo woonden wij tot twee jaar geleden aan de Prins Bernhardlaan die met de kastanjebomen echt een fijne sfeer heeft.
Wij wonen nu op de Noorderhaven, waar hele stukken zijn die onbarmhartig ‘stenig’ zijn. Zoals bijvoorbeeld het Polplein. Auto’s staan daar in de zon te bakken. Hoe fijn zou het zijn als wat rijtjes daar bomen tussen zouden staan?
Maar ook andere straten op het industrieterrein zijn echt sfeerloos en schaduwloos.
In de stad zie je dat veel mensen geveltuintjes hebben en bloembakken.
Maar op plekken waar bedrijven zijn en er geen mensen wonen is er niemand die zich daar verantwoordelijk voor voelt. Ik zou tenminste zelf ook niet weten hoe je het zou moeten aanpakken om op dat soort plekken meer bomen aan te planten.
Nu heeft de bomenstichting wel een afdeling Zutphen die daar vast wel meer over zou weten.
Ik weet ook van het project ‘Plan Boom’ die tien miljoen extra bomen wil planten in Nederland. Er is hulp beschikbaar en ook de kosten hoeven niet heel hoog te zijn.
Wat is nu mijn idee?
Ik zou het fijn vinden als we de mensen in Zutphen vragen of zij plekken kennen waar ze graag meer bomen zouden willen zien. In hun eigen tuin of straat kunnen ze met wat aanmoediging vast zelf veel beginnen.
En als dat plekken in openbaar gebied zijn dan zouden we hulp kunnen vragen aan de bomenstichting en ‘Plan Boom’.
De gemeente zou iets kunnen doen voor meer bekendheid: Op de website van de gemeente of in de kranten.
En mogelijk zou ook de afdeling groenbeheer ook kunnen meewerken.
Zou het een idee zijn om er een keer over verder te praten?
met vriendelijke groet,
Jacquelien
Een iglo van koelboxen
Ik kwam deze intrigerende foto tegen op Facebook.
Een iglo gemaakt van koelboxen.
Ik kwam er achter dat dit kunstwerk
van de hand is van Michael Johannson
en ook heeft gestaan in Museum Voorlinden
Daar zijn onderstaande foto's van.
Ik kreeg het idee dat hij hiermee een statement
wilde maken tegen de klimaatverandering.
Maar ik ontdekte dat hij vaker beelden opbouwt
van gebruiksvoorwerpen als koffers, kisten, dozen,
apparaten, meubelstukken, flessen, potten en zo meer.
Op deze website lees ik:
De werkwijze van Michael Johansson (1977) is er
één van verzamelen, ordenen, stapelen en puzzelen.
De alledaagse objecten die hij bij elkaar brengt geeft hij
een nieuwe vorm en context in zijn sculpturen en installaties.
Hij struint rommelmarkten en kringloopzaken af
om oude televisies, transistorradio’s, videorecorders
en andere apparatuur en objecten te verzamelen.
Vervolgens rangschikt hij ze op kleur en brengt
ze allemaal samen in één nieuw object.
Zijn kunstwerken worden ook wel getypeerd als ‘real life tetris’.
Deze sculpturen construeert hij niet alleen voor museale tentoonstellingen
over de hele wereld, maar ook in publieke ruimtes, zoals in steegjes en portieken.
Intrigerend!
En inspirerend, ik krijg gelijk zin om ook zo iets te doen...
Verkouden
Nog steeds verkouden.
Merk dat ik na vijf dagen snotteren,
proesten, niezen, zweten en hoesten
er echt schoon genoeg van heb.
Mentaal en emotioneel voel ik
me toch ook wat aangeslagen.
Mijn vertrouwen in mijn gezondheid en ikzelf
zijn niet altijd de beste vriendjes meer na de borstkanker.
Ik hoop dat ik morgen nu echt op ga knappen.
Nu nog een lekker theetje met citroen en gember,
en hopelijk een goede nacht slapen...
Het leven gedeeld
Paul Klee
'Full Moon'
1919
1919
Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.
Dit schilderij van Paul Klee,
- hoe geabstraheerd dan ook -
geeft me een gevoel van 'thuis'
.
Het is maar een klein gehuchtje,
met verschillende huizen,
een kerkje misschien,
schuren en landerijen,
bomen en tuinen.
Maar er wordt hier samen gewoond,
het leven gedeeld en vorm gegeven.
En ook hier is het eens per maand volle maan!
Vertrouwen wekkend toch?
Lief beddengoed
tweepersoons kussensloop
Maandagavond werd ik wat verkouden.
Ik heb dinsdagmorgen voor de zekerheid
een sneltest gedaan omdat ik dinsdagavond
een eetafspraak met vriendinnen had.
Die was gelukkig negatief.
Maar ik voelde me echt niet lekker
en heb de afspraak toch afgezegd.
Mijn woensdagmorgen afspraak ook.
Wim heeft net kippen/groentesoep gemaakt.
Al mijn eten smaakt me heerlijk.
Geen koorts of lage saturatie.
Maar ik lig al bijna drie dagen te
snotteren / luieren op mijn bedje.
Ik keek naar twee seizoenen:
'Meer dan goud' op NPO plus.
Elke keer weer in tranen
van de mooie verhalen.
Echt een aanrader om terug te kijken.
Enne... ik heb me in eigen bedje
eens verdiept in lief beddengoed!
Daar knapt een mens van op.
Volgens mij is ze op weg naar een feestje!
Kim English
Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
Afgelopen vrijdag heb ik niet geblogd en
daarom plaats ik er nu eentje om dat in te halen.
Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.
Een vrouw in een mooie jurk, met een omslagdoek,
die haar hooggehakte schoenen aantrekt.
We zien haar in haar slaapkamer,
maar de schilder staat zelf op de overloop.
De vrouw steunt met een gewoontegebaar
tegen de kledingkast omdat ze op een been staat.
Aan de muren op de overloop hangen
een aantal foto's of schilderijen rond een spiegel.
De stemming is licht en zonnig.
Volgens mij is ze op weg naar een feestje.
De schaduw, de rust en de vogels...
We hebben gisteren een flinke fietstocht gemaakt,
het meest door het bos of tussen de bomen door.
We dronken meegebrachte koffie op een bankje
op een stille open plek in de schaduw.
Wim legde me van alles uit:
welke bomen waar stonden,
dat er ergens een tjiftjaf moest zitten,
dat hij een specht zag, die we allebei hoorden,
en dat de vlinder die we zagen rondfladderen
mogelijk een kleine ijsvogelvlinder was.
Het was er fijn en ik was ontspannen.
Op de terugweg reden we langs de IJssel
die heel hoog staat wat indrukwekkend was om te zien:
enorme watervlaktes waar soms de bomen bovenuit steken.
We hebben hier gelukkig veel ruimte voor de rivier.
Daarna wilde Wim nog even langs het terras van
het Volkshuis voor mon chou taart met slagroom.
Dat lukte ook, voor hij nog een uurtje naar bed ging
voor zijn avonddienst en ik een maaltijdsalade maakte
Het was een geslaagde middag.
Onderweg was ik vooral zo gecharmeerd door de bomen.
Waar we tussen de bomen stonden fietsten we heerlijk:
De schaduw, de rust die er van uit gaat, de vogels die je gelijk hoort.
En ik heb mezelf voorgenomen om nu daadwerkelijk iets te gaan
doen om er voor te zorgen dat we meer bomen krijgen in Zutphen.
En dan vooral hier op de Noorderhaven.
Er is een groot plein waaromheen grote winkels staan.
Op het plein staan de auto's geparkeerd.
Er is geen boom te bekennen.
Dat moet toch beter kunnen.
En er zijn ook veel brede straten die zo enorm
onbarmhartig kaal en heet zijn in de zomer.
En zeker met de klimaatveranderingen
moeten we doen wat we kunnen,
en dat kan ook door bomen te planten.
Ik ga bedenken hoe ik dat ga aanpakken:
Brief naar de gemeente en of naar de krant en
contact opnemen met de bomenstichting afdeling Zutphen.
Vanmorgen gingen we nog even een rondje fietsen:
De kade van de IJsselkade is niet meer overal te zien.
Hier zit Wim op een bankje waar je normaal droge voeten houdt.
En op ons favoriete bankje onder de boom zien we echt veel water.
Veel meer dan normaal. Rustig weliswaar, maar wel heel veel.
En we zien af en toe een boom of zo meedrijven.
Nog een reden om er weer meer bij te planten.
Abonneren op:
Posts (Atom)