Jim van der Zee, om van te genieten!


De laatste weken gaat het steeds beter met mij; met mijn lijf, maar vooral met mijn gemoed. Gelukkig! Ik ben er zo blij mee. Ik ben meestal ontspannen, voel meer innerlijke rust en de stress zakt uit mijn lichaam. Het valt me nu pas op hoe anders ik me voelde toen mijn stressniveau zo hoog was. Eigenlijk is dan niets meer moeiteloos fijn en leuk. Ook al doe je nog zo je best om rust en plezier te hebben, dat lukt maar mondjesmaat. En nu gaat dat langzaam weer meer vanzelf. 

Ik geniet enorm van het mooie weer, prachtige bloemetjes, fijne gesprekken en van muziek.
Gisteren was ik weer eens de mooie opnames van Jim van der Zee bij zijn deelname aan de Voice aan het terugkijken / luisteren, en ik kwam via You Tube allemaal prachtige liedjes van hem tegen. Ik ben serieus verliefd op Jim zijn prachtige stem, vooral als hij laag zingt. Dan smelt ik. 

Hoe geweldig zou het zijn om hem eens een keer live te horen zingen. Trouwens hoe fijn zou het zijn als we allemaal weer kunnen genieten van live muziek? Tot die tijd heb ik hieronder een aantal van de prachtige opnames van Jim gezet. Zo heerlijk dat we in ieder geval muziek op het internet hebben!! 

Tijdloos mooi!

 



Een boeket klaprozen bij het raam, 1926

Olga Wisinger-Florian
Oostenrijkse impressionist


Blij, met een hoofdletter!




Genieten!
Van het mooie weer,
van de zon, van het licht en de warmte.

En dat ik ook nog mooi in de bloemetjes ben gezet,
net bij de bieb wat mooie boeken mocht ophalen,
ik met een vriendin gisteren buiten heb gezeten,
en zo, na de koffie, met mijn man ga fietsen, 
op mijn superfijne nieuwe fiets!

Ondanks alle narigheid in de wereld
ben ik reuze Blij!


Zo kan het ook!




Voor wie een heel stel van die oude 
gehaakte of gekantkloste kleedjes 
heeft geerfd, zelf gemaakt of opgeduikeld,
- en die eigenlijk nergens meer voor gebruikt -
daar kun je een nieuwe invulling voor verzinnen:

Combineer ze tot een tafellopertje of
verwerk ze in een wandkleed of lappendeken.
Mooi al die witten gecombineerd!


Een tweede leven voor stoelen en banken!!


Hoe dit zo kwam...

-----------------------------------------------------------------------------------

Onderstaand bericht plaatste ik op 6 november:



Hierboven de twee foto's van onze zithoek, 
nu en een jaar geleden...

Nieuwe bank.
Kastjes achter de bank opgeknapt, 
met mooie plank erop en geverfd.
Er hangen nu gordijnen.
Er hangt een etsje boven een ander tafeltje...
Meer groen en andere planten.
En.. ons blauwe stoeltje is nu rood!!


Het stoeltje had een jasje van lichtblauw skai.
Maar er kwam een scheur in.

Vriendin Rina, die meubels stoffeert en opknapt, 
heeft ze heel mooi bekleed met een wollen rode stof.


De blauwe knopen zijn gebleven.
En op de gele kast komt het rood ook nog een beetje terug.

PS Heb je ook iets te stofferen?
Vraag mij de gegevens van Rina, 
misschien kan ze jou ook helpen.

PS We hebben nog steeds geen plinten...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

In ruil voor deze stoffeeractie zou Wim een website voor Rina maken. 
Die is er intussen nog steeds niet, er wordt wel aan gewerkt....

Maar wat wel is gebeurd, dat Rina 
een naam koos voor haar stoffeerbedrijfje:
'Rina maakt het'

En mijn broer Gert-Jan, grafisch vormgever,
- zijn bedrijfsnaam is Buitenkant -
(hoe leuk, wij zijn Koopman & Koopman, Binnenkant & Buitenkant)
heeft voor haar een logo en een visitekaartje gemaakt.
Dat is deze geworden, vers van de pers:
 
De voorkant van het visitekaartje

Voor de achterkant van het kaartje 
worden drie uitvoeringen gemaakt:



Ik vind ze superleuk geworden. 
Fris en vrolijk.

Wie iets te stofferen heeft kan bij Rina terecht.
Gewoon even bellen, want de website is nog niet af.

En wie op zoek is naar een mooi logo of huisstijl,
kan ik Buitenkant van harte aanbevelen.




PS We hebben nog steeds geen plinten...

 

Gelukkig met genoeg!


Nu op Netflix een serie over Marie Kondo te zien is, staat haar opruimmethode weer volop in de belangstelling. De aandacht gaat daarbij vooral naar ontspullen. In elke aflevering worden schokkend veel vuilniszakken afgevoerd. Al kijkt Marie Kondo glimlachend toe, is dit nou echt wat de Japanse opruimcoach bedoelde met spark joy?

Het boek Opgeruimd dat in 2011 verscheen, maakt van Marie Kondo een wereldster. Dat succes is voor een groot deel te danken aan een simpel maar briljant idee: kleren moet je niet op stapels leggen, maar rechtop zetten. Alles, van onderbroeken tot spijkerbroeken, vouw je tot rechthoekige pakketjes die je rechtop zet in een la of doos. Dat is de praktische kant van haar opruimmethode, maar de basis ligt bij hoe je omgaat met je spullen.


Nikszeggende shirts

Volgens Marie Kondo draait alles om spark joy, de titel van haar tweede boek. Als je thuis de boel gaat uitmesten, pak je alles wat je hebt één voor één in je handen. Elk t-shirt, elk boek. Terwijl je het vasthoudt, stel je jezelf de vraag: ‘Does it spark joy?’ Dat betekent zoiets als sprankelt het, word je er blij van? De shirts waar je blij van wordt blijven, de nikszeggende shirts kunnen weg (na ze nog wel eerst persoonlijk te hebben bedankt voor de tijd dat ze bij je waren). Het resultaat is dat de Amerikaanse huishoudens in de Netflix-serie Tidying Up with Marie Kondo tientallen vuilniszakken volstouwen met sokken, bakvormen en kerstdecoraties waar de glans vanaf is.

Denk niet aan je ikje of je vonkje

Het voelt niet lekker, dat weggooien. Naema Tahir verwoordde laatst mooi in een column voor Trouw waarom ze moeite heeft met spark joy: ‘Vergezocht of niet, het gaat om een levenshouding waar we in het Westen goed in zijn: afgaan op je momentane gevoelens, je verlangens van het ogenblik. Zo gaan we ook vaak om met spullen. Willen we iets, dan kopen we het, willen we het niet meer, dan gooien we het weg.’ Het probleem is dat veel spullen voor ons maar heel kortstondig sprankelen. En dan ook nog op het verkeerde moment: pas als we zoveel hebben gekocht dat we omkomen in de troep. Tahir koopt al vier jaar nauwelijks kleding meer. Dat is een betere manier dan shoppen en daarna ontspullen. ‘Waarom zou je het niet anders doen’, zegt Tahir. ‘Neem voordat je iets koopt een kledingstuk in de hand, denk niet aan je ikje of je vonkje, maar vraag je af of je er over tien jaar nog in zou willen lopen. Zo niet, laat staan.’ 

Houden van je spullen

In Nederland hebben we iemand die al over spark joy schreef toen nog niemand had gehoord van Marie Kondo. Inge van der Ploeg schreef in 2001 Houden van je spullen. Het is een klein boekje dat gaat over hoe je je huis opruimt. Niet door weg te gooien, maar door goed te zorgen voor alles wat je hebt. Als ze uitlegt dat iets ‘koud’ of ‘warm’ kan voelen, komt dat erg in de buurt van spark joy.  Een koude plek is een stoffige hoek op zolder met dozen waarvan je niet weet wat erin zit. Om die plek ‘warm’ te maken, hoef je niet rigoureus weg te gooien. De dozen openmaken en de spullen een goede plek geven, helpt enorm. Je spullen koesteren, daar gaat het bij haar om. Houden van je spullen is een paar keer herdrukt en nog steeds te koop.

Je spullen willen je helpen

Ik denk dat Marie Kondo haar spark joy ook zo bedoeld heeft. Dat zie je als je verder kijkt dan het opvouwen en weggooien. Houden van je spullen is voor haar extreem belangrijk. Als ze thuis komt en haar schoenen uit doet, bedankt ze haar schoenen dat ze haar die dag hebben willen dragen. In elke nieuwe aflevering van de Netflix-serie zie je de bewoners verbaasd en wat ongemakkelijk toekijken als ze, op haar knieën met haar ogen gesloten, het huis begroet. 
Het huis is bezield, net als alle dingen. ‘Je spullen willen je helpen’, heet één van de alinea’s achterin Kondo’s boek ‘Opgeruimd!’. Spullen die je niet meer gebruikt, gooi je niet weg. Je laat ze los en wenst ze een goede reis.
lse Ariëns voor tijdschrift Genoeg
bron

Als vannieuws zingen van de daken!




Hoopvolle woorden van Herman van Veen.
Wij hadden kaartjes voor zijn 75 jaar 
jubileum voorstelling in Nijmegen; 
we zaten prachtig op rij twee.

Helaas ging deze voorstelling niet door.
Maar we kunnen nog naar hem luisteren
 op zijn cd's, spotify en you tube.

Een van zijn mooiste liedjes vind ik:

We hebben Herman vaker gezien, 
ook meerdere keren in Carre.
Ik verheug me op nog een keer,
- als alles na Corona weer kan -
om hem van de daken te horen zingen...


'Je leefstijl als medicijn' van Dokter Bloem


Ik heb al eerder gemeld dat ik me had opgegeven voor
de gecombineerde leefstijl interventie van Dokter Bloem:
Dat klonk fijn: 'je leefstijl als medicijn'.

Na mijn borstkanker diagnose in augustus 2019, 
de borst besparende operatie in september en
aansluitend de bestralingen tot en met november 
en de anti-hormoontherapie tot en met mei 2020
was mijn conditie erg minnetjes geworden.

Ik was kilo's aangekomen, ik sliep slecht,
had hartkloppingen, soms een hoge bloeddruk
en een sterk wisselende bloedsuikerspiegel.   
Mijn huid, haar nagels en slijmvliezen waren 
allemaal dun, bros en kwetsbaar geworden.
Daardoor droge ogen, slikklachten, oorpijn, 
vaak bloedneuzen, hevige pijn bij het plassen,
tandvleesproblemen, jeukende huid en haaruitval. 

Ik had last van stress en een soort ziekteangst.
Ik was meermalen op de eerste hulp terecht 
gekomen met buikpijn, een hartslag van 100+,
duizeligheid, hoge bloeddruk en pure paniek.
En daar kwam de Corona stress bovenop.   

Ik liep bij de kno-arts, de oedeemtherapeut,
de psycholoog, de uroloog en de cardioloog.
Ook de huisarts hield me goed in de gaten.
Eigenlijk werd ik steeds opnieuw gerustgesteld.
De klachten kwamen door de hormoontherapie en
omdat ik daar in mei mee gestopt was moest alles 
zo langzamerhand weer terug keren naar 'normaal'.

En toen was het 2021 en hoog tijd om mijn gezondheid, 
mijn (veer) kracht en mijn conditie weer op te bouwen.
Ik meldde mij aan voor het gezonde leefstijl traject.
     
Dat traject gaat uit van doelen op het gebied van
beweging, voeding, ontspanning, sociale verbanden 
en motivatie: vertaald met 'Waar kom je je bed voor uit?'

De problemen zitten bij mij niet op sociaal of motivatie gebied,
maar op het terrein van voeding, beweging en ontspanning.
Mijn doelen zijn een gezond gewicht, gezonde bloeddruk, 
gezonde suiker en cholesterol, goed slapen en sterkere conditie.

Qua voeding gaat dokter Bloem uit van koolhydraatarm.
Hoe streng je dat wil doen laten ze eerst aan jezelf over. 
Dus, daar moest ik me in gaan verdiepen.

Ik merkte dat ik een aantal basis recepten die ik 
normaal gesproken dromend kon maken moest aanpassen.
Dat vraagt een soort bewustzijn en nieuwsgierigheid, 
die ik eerst moeilijk vond om op te brengen.
Ik kwam allerlei weerstanden tegen.
Interessant hoor. Al die stemmen in mijn hoofd.
Ook wat betreft bewegen had ik behoorlijke weerstand.
Maar gaandeweg begon zich een nieuw patroon af te tekenen.

Het gaat nu zo:
Ik focus me op goed slapen en wat blijkt? 
Als ik op tijd naar bed ga, maak ik toch meer uren.
Ik ben meestal om een uur of vijf wakker, 
en soms slaap ik daarna ook echt niet meer in.
Maar als ik al om tien uur ga slapen, 
heb ik om vijf uur al een uur of zeven te pakken.

Ik doe 's morgens direct een sessie Nederland in Beweging.
Dan heb ik dat maar gedaan. Als ik bedenk dat ik dat 
later op de dag wel zal doen blijk ik het niet te doen.
Daarna douchen en lauw/koud afspoelen. Br....
Maar dat voelt toch fijn.


Ik drink thee met citroen, maar 
ik wacht met eten tot een uur of elf.
Ik eet koolhydraatarm, maar niet heel streng.
Ik mag van mezelf een koolhydraatarme boterham,
van de biologische bakker hier om de hoek.

Verder eet ik overdag afwisselend: 
yoghurt, havermout, noten, ei, kaas en fruit.
Havermout is dan wel niet koolhydraatarm,
maar het zijn wel gezonde / langzame koolhydraten.
Verder probeer ik tussen de middag ook groente te eten:
Salade, groente over van de vorige dag, soep enzovoort.

'S avonds vooral groente, gekookt en rauwkost.
Met of vis, vlees, ei of peulvruchten erbij.
Aardappels worden vervangen door 
wortel, pastinaak, knolselderij en bloemkool.
Pasta wordt vervangen door tauge of courgette.
Ik neem ovenschotels, met groente en ei, 
zoals een souffle of hartige taart, zonder bodem.
Vanavond maak ik lasagne met courgette 
in plaats van met lasagne bladen.
Soms neem ik wel eens quinoa.
Niet koolhydraatarm, maar wel gezond.

Ook wat fruit betreft weet ik dat bijvoorbeeld 
banaan of kiwi meer koolhydraten bevatten
dan blauwe bessen en aardbeien, maar 
ik denk dat die ook heel gezond zijn, 
dus die neem ik toch af en toe.

Ik mag van mezelf elke avond iets bij de koffie.
Daarna eet ik (meestal) niets meer.
En op zondag heb ik 'vrij'.

Zolang het zwembad nog niet open is 
maak ik, ondanks dat ik niet van wandelen houd,
toch vaker een ommetje van een half uurtje.
Soms direct na de warme maaltijd,
als het lekker weer is in het zonnetje, 
over de dijk, even bij de IJssel kijken.
En, dat gaat ook steeds makkelijker.
Ik zie er minder tegen op.
Ik heb nu een stappenteller geleend,
ga eens kijken hoe veel ik nu eigenlijk loop,
10.000 stappen is wel een doel om na te streven.

Mijn gewicht:
Mijn doel is om elke maand een kilo af te vallen.
En na die kilo te proberen in ieder geval stabiel te blijven.
Mocht het blokkeren dan heb ik alle mogelijkheden 
om iets strenger te worden met de koolhydraten.
Ik zit in ieder geval nu goed op dat schema:
Ik begon in januari op 92 kilo en sta nu al een week op 90.

Bij dokter Bloem hebben we een leefstijl coach en een dietiste. 
Als deelnemers groep zien we elkaar wekelijks via de zoom.
Na enige 'beginners-zoom-perikelen' gaat dat nu goed.
Een leuke groep met heel verschillende mensen en doelen.
Ik vind het inspirerend om te volgen hoe het hen vergaat
en we geven elkaar via de groepsapp ook leuke tips.

Ik zie ook dat de meesten graag snel willen afvallen. 
Maar ik hoorde laatst de uitspraak:
We overschatten vaak wat we in een jaar kunnen doen
en we onderschatten wat we in vijf jaar kunnen doen.
Daar houd ik me aan vast: kleine haalbare stapjes. 
 Maar dan nog denk ik vaak s ávonds :
Heb ik eigenlijk wel genoeg gedronken?
Heb ik wel genoeg bewogen?
Heb ik wel fruit gehad vandaag? 
Heb ik genoeg pauze genomen?
En dan blijkt het toch nog wat beter te kunnen.

Maar, het traject duurt twee jaar, 
dus nog alle tijd om alle gezonde gewoontes 
langzaam in te voeren en er aan te wennen.
Ik houd jullie op de hoogte...


‘Consuminderen begon bij ons’

 

Vrekkenkrant-oprichter Hanneke van Veen (76) leeft nog steeds zuinig: ‘Douche koud en in het donker!’

De coronacrisis duurt al bijna een jaar. Voor veel Nederlanders brengt dat financiële zorgen met zich mee en is consuminderen geen luxe maar een must. De term raakte in zwang dankzij de Vrekkenkrant, in 1992 opgericht door Hanneke van Veen en haar man Rob van Eeden. Zij weet als geen ander hoe je meer doet met minder.

'Ik kreeg op een gegeven moment genoeg van luxe uiteten gaan en kleine vakantietjes', vertelt Van Veen. 'We leefden op te grote voet en dat voelde niet meer goed.' Dus besloten zij en haar man om het roer om te gooien. 'Voor de grap maakten we een brief voor onze familieleden waarin we vertelden dat we het helemaal anders gingen doen.'



Het was het begin van de Vrekkenkrant. 

Na een groot artikel in De Telegraaf nam de carrière van het stel een vlucht. Ze schreven boeken als ‘Je geld of je leven’, ‘Meer doen met minder’ en ‘Hoe word ik een echte vrek?’, verschenen in televisieprogramma’s en reisden door heel Europa.

'Je geld of je leven' is niet meer te koop, maar on-line gratis te lezen via deze link


Het geld stroomde naar eigen zeggen binnen. Maar ze gingen niet naast hun (gerepareerde) schoenen lopen. 'We ontdekten in de jaren waarin we actief werden alleen maar meer handige manieren om zuinig te leven.' Zo staat de verwarming bij het echtpaar nooit hoger dan 19 graden. 'Vinden we het toch koud, dan trekken we warmere kleding aan of gaan we onder een deken op de bank zitten. We maken altijd onze maaltijden zelf en eten geen vlees meer. Boeken kopen we niet, maar halen we bij de bibliotheek of ruilen we met vrienden.'

En vakanties vieren ze niet in een luxe all-inclusive-resort. 'Je kunt ook gewoon lopend van adres naar adres en logeren bij vrienden en familie. Of kamperen. Daarnaast ben ik ook een groot voorstander van huizenruil. Niet alleen gratis en heel leuk, maar je houdt er ook nog eens leuke contacten aan over.'

In de jaren 90 was de Vrekkenkrant vernieuwend. 'Het woord consuminderen begon bij ons.' Maar Van Veen ziet dat dat verandert. 'Mensen zijn meer met het klimaat bezig en ze worden door de coronacrisis gedwongen om minder geld uit te geven.' Goede tips voor degenen die minder te besteden hebben, heeft ze te over. 'Het halveringsprincipe is een leuke manier om na te gaan hoeveel je van iets nodig hebt. Gebruik eens de helft shampoo en kijk of dat nog genoeg is. Is dat het geval? Halveer dan nog een keer. Dit kan je met allerlei zaken doen: tandpasta, wasmiddel, afwasmiddel. Zelfs kerstkaarten kun je
doormidden knippen.'

Van Veen vervolgt: 'Koop geen planten, maar kweek ze zelf. Gooi je schoenen niet weg, maar laat ze repareren. Zelfs stappers die niet goed zitten, kunnen voor een paar euro wijder gemaakt worden. Douche korter, koud en misschien zelfs in het donker. En dure antirimpelcrèmes kun je prima vervangen door uierzalf.'

Dat is volgens de bespaarexpert overigens niet alleen interessant als je weinig te besteden hebt. 'In de
 vijf jaar waarin we de Vrekkenkrant maakten, hebben we veel geld verdiend en heel zuinig geleefd. Financieel hebben we het goed. Toen onze kleindochter in een veel te dure kamer in hartje Den Haag woonde, hebben we een tweekamerappartement voor haar kunnen kopen. Dat vinden wij belangrijk. En zij stond te huilen toen we haar de sleutel overhandigden. Zoiets hadden we anders nooit kunnen doen.'


In 1997 g
ing de Vrekkenkrant over in het maandblad Genoeg. Van Veen en Van Eeden vonden het mooi geweest. Ze trokken zich terug om te kunnen genieten van een rustiger leven.