A suit of snow!




Tja, die sneeuw.
Vanmorgen ging Wim voor een vroege dienst naar zijn werk.
Al wat eerder opgestaan dan normaal, om vijf uur ging de wekker.
Wim besloot met de auto te gaan, vanwege de snijdende wind.

Ons autootje staat buiten, maar wel overdekt.
Hij kon ermee wegrijden en reed door de poort. 
So far so good.

 Wim wilde van de uitrit de straat oprijden.
Daar liep het wat af en hij reed een sneeuwduin in.
Ons oude autootje wilde / kon gewoon niet verder.
Dan maar weer in zijn achteruit proberen.... 
Nou, mooi niet, hij stond vast. 
De auto kon niet voor of achteruit.
En net buiten het hek, op de oprit.

Dus, niemand anders kon er in of er uit.
En de sneeuw bleef vallen dus Wim voorzag
dat het zou steeds lastiger worden om weg te komen.

Hij moest maken dat hij op zijn werk kwam en 
ging het toch maar proberen, met de fiets 
ploegend door de sneeuwstorm.

Of ik het op wilde lossen.
Goede raad is duur.

Ik heb om half zeven de bovenbuurman uit zijn bed gebeld.
Hij kwam met sneeuwschuiver en heeft de auto uitgegraven.
Toen deed het automatisch openschuivende hek nog raar.
Maar om zeven uur stond de auto weer op de plek. 

De buurman en ik stampten de sneeuw van ons af, 
nemen de lift en gingen (niet samen) maar weer naar bed.
We moeten maar iets heel leuks bedenken om hem te bedanken.

Wim heeft een vroege en een late dienst vandaag.
Ben benieuwd of hij vannacht wel weer thuis kan komen op de fiets.

Het is wat...


1 opmerking:

  1. Respect voor Wim en zijn collega's die door deze "berg" moeten. Voor jou ook! als "helpende hand" Groet, Tineke.

    BeantwoordenVerwijderen