1 april, tijd voor de afvalupdate!


In januari heeft mijn man Wim me voor een uitdaging gesteld:
Dit jaar 12 kilo afvallen. Elke eerste van de maand doe ik verslag.

Ik kan er deze keer kort over zijn:
Deze maand is het niet gelukt.
 Nou had ik ook wel een uitzonderlijke maand.
Er was veel spanning rondom de ziekte en het overlijden van mijn moeder.
Toen hadden we de uitvaart en nu zijn we ook nog druk met het afwikkelen 
van haar nalatenschap en het leegmaken van haar huisje.
Daardoor was ik vaak intens moe, maar kon tegelijk ook niet goed slapen.
Het bewegen is daarmee in de knel gekomen. Ik kon het gewoonweg niet opbrengen.

Mijn enkel had ik overbelast; ik moest rustig aan doen met bewegen van de fysio.
En ik hoest al zes weken, de dropjes die helpen als ik een hoestbui heb, staan op tafel.
Dat helpt ook niet, evenmin als de paaseitjes die er naast stonden...

Kortom: Deze maand moet ik geen een maar twee kilo afvallen.
Misschien dat onderstaande tafel zou helpen?
  

Nou, ik weet dat heel streng lijnen voor mij niet werkt.
Gezond eten, goed slapen en elke dag bewegen is voor mij het beste.
De spanning loslaten en geen wijntje maar lekkere thee als ik slecht slaap...

Ik hoop van harte dat ik volgende maand een beter resultaat kan laten zien, 
want ik ben nog steeds gemotiveerd om gezonder en sterker te worden.

Eerdere updates teruglezen?

Met zijn allen kun je alles!






Gave plattegrond!



Geen idee hoe dit huis er aan de buitenkant uit ziet, 
maar de plattegrond vind ik goed in elkaar zitten.
Zeker als de woonkeuken, eetkamer en woonkamer op het zuiden liggen. 
Die vooruitgeschoven eetkamer heeft daarbij ook een speels effect.
En de dubbele deuren maken het juist weer lekker royaal.  

Leuk met die bijkeuken met een glaspui als overgang naar de garage.

De werkkamer naast de voordeur is ook fijn; 
zeker als je zakelijk bezoek moet ontvangen, want dan hoeven ze niet je hele huis door,,, 

En heerlijk met de 'doorloop' badkamer aansluitend aan de slaapkamer, 
met een kleding kast voor hem en voor haar, 
of voor haar en voor haar, of voor hem en voor hem...

Een ding zou ik liever anders hebben:
Ik zou onder de afwas de keuken in of nog liever naar buiten willen kijken 
in plaats van zoals hier is ingetekend tegen de blinde muur. 
Daarom zou ik op deze plek een kasten/apparatenwand maken 
en een kook/afwaseiland met een plek om aan te eten er aan vast.
Gezellig!

En ik zou de hal echt symmetrisch maken (slaapkamer muur ietsje naar rechts)
en de voordeur de andere kant open laten draaien, heb ik geen reden voor, is gevoelsmatig.

Enne... een paar buitendeuren minder:
Maar liefst negen deuren om s Ć”vonds op slot te doen, 
daar mag je wel een half uur voor je naar bed wilt mee beginnen.
Maar ja, dat kan ook de kift zijn....



Oude familiefoto's


Ja, ik ben heel laat vandaag met bloggen.
Ik zit namelijk al vanaf 10 uur, dus al een uur of 5 in 'de oude foto's'... Superleuk!

Gisteren hebben we een groot deel van de spullen van mijn moeder uitgezocht en verdeeld.
Ik heb alle foto's meegenomen. Dit met de bedoeling ze uit te zoeken 
en er een mooi digitaal familiealbum van te maken, ook voor mijn broer en zusje.
Die foto's pasten net in vier grote tassen. Die staan bij ons in de kamer.
Ja, en dan begin je te kijken en dan kun je niet meer ophouden. Wat maken foto's toch veel los.
Maar het is een complete chaos. Mijn moeder heeft niet veel aandacht besteed aan inplakken. 
Er waren wel wat foto's die netjes ingeplakt waren, maar vooral ook veel losse foto's.
Die zitten dan los in dozen of in van die insteek-mapjes, in enveloppen of bakjes.
Of in van die bladen met zo'n doorzichtig plakvel er over (dat los heeft gelaten...) 

Ook vond ik brieven en geboortekaartjes, overlijdensberichten en getuigschriften, 
receptieboeken, gelukstelegrammen, diploma's, paspoorten en rijbewijzen.
Best leuk om een zwemdiploma van mijn moeder in handen te hebben uit 1945,
ze was wel wat laat, al bijna 12, maar de oorlogsjaren zaten er tussen... 
Er zijn alleen heel veel foto's en post van mensen die ik niet kan thuisbrengen.
Sommige voorouders kan ik door het betere detectiewerk soms wel plaatsen, 
maar ik denk dat ik naar tantes en nichten moet om te vragen of die meer weten. 


Hier een paar voorbeelden van foto's van mensen die ik wel kan thuisbrengen:
Links een geweldige foto, het huwelijksportret van mijn opa en oma van moederskant, uit 1932.  
Mijn oma in een soort van een charlestonstijl, met een bloemenkrans in haar haar. En trouwen in het zwart, dat was toen blijkbaar gangbaar. 

Mijn opa was bij de douane. 
Mijn oma woonde in Dinxperlo, een grensdorp waarvan de ene helft van de hoofdstraat in Duitsland ligt en de andere helft in Nederland. Daar hebben ze elkaar ontmoet. 
Deze opa is vlak voor mijn geboorte overleden, daarom hebben ze mij naar hem vernoemd.
Hij heette Jakob Zeeman. Ik werd Jakoba, en dat hebben ze verfranst naar Jacquelien.



Deze foto is van mijn doop. Ik heb de doopjurk ook nog, die had mijn moeder bewaard. Die is schattig en nog helemaal goed, ik zal hem eens apart fotograferen.
Ik zit hier op schoot bij opoe, de moeder van mijn opa, die rechts op de foto staat en de oma van mijn vader, links. Vier generaties Koopman dus..
Wat je niet goed kunt zien maar wat ik wel weet is dat mijn ouders bij hun trouwen alles nieuw hebben gekocht, in jaren 50-stijl in zwart, grijs en geel. Heel leuk, jammer dat er bijna niets van bewaard is gebleven. 


Deze laatste foto is van 1960. 
Hier is sprake van het destijds populaire bermtoerisme.
We waren in die leuke kever voor een vakantie naar Zeeland met de opa en oma van vaders kant.
Mijn vader staat er niet op, die neemt de foto.
Ik vind alles aan deze foto leuk: 
De kever, het blauwe nummerbord, de spullen die er gewoon bovenop de imperiaal werden gebonden.
Maar ook de kleding, de leuke blauwe jurk van mijn moeder en de gebloemde van mijn oma. 
Ook leuk vind ik het ontspannen poseren, ik op de arm van mijn oma die vroeg gestorven is en waar ik geen echte herinnering aan heb. Extra leuk dat ik zo gezellig door haar wordt vastgehouden.
Ik was van beide kanten het eerste kleinkind, dat voelt wel speciaal... 


Afijn, ik ben voorlopig nog niet klaar met het uitzoeken van al die foto's 
(eerst achterhalen wie wie is...) alles scannen en er een mooie selectie van maken.
Trouwens er staan ook nog twee dozen met dia's die ik nog moet bekijken. 
Het is een ontdekkingsreis terug in de tijd...


Zelfgebakken speltbrood



Ik ben best trots op mijn zelfgebakken brood,
en het rook ook zo lekker in huis!

ingrediƫnten
 900 gram biologisch speltmeel
1 zakje gist van Bruggeman
1 dessertlepel Keltisch zeezout
4 eetlepels tarwezemelen
4 eetlepels zonnepitten
handwarm water



Zomertijd eitjes...



Zo meteen ga ik een speltbrood bakken,
en dan nemen we daar straks een bloemen eitje op.
met een lekkere cappuccino erbij en een wit chocolade paaseitje... 
Toch even vieren dat de zomertijd is ingegaan!



Everybunny...



Met dit schattige plaatje wil ik graag iedereen een mooi Pasen wensen.
En allen bedanken die me gemaild, gesproken of geschreven hebben 
om mij ons sterkte te wensen nu mijn moeder is overleden.
Het is hartverwarmend om te merken hoeveel - ook mij onbekende - mensen meeleven.

Op onverwachte momenten realiseer ik me ineens dat ze er niet meer is.
Ik stuurde mijn rondbrief ook gewoon naar haar e-mailadres, 
mijn moeders naam wil ik nog niet van mijn verzendlijst halen.
En elke keer dat ik wordfeud mis ik haar naam in het rijtje met spelletjes. 

Maar verder gaat wel goed met mij. 
Nog steeds ben ik wel heel moe, dat gaat overal in je lichaam zitten. 
Ik wil niet weten hoe het er uit ziet als ik van de bank op sta.
Maar tegelijk merk ik dat ik ook begin te ontspannen.
Alle zorg en stress om de gezondheid van mijn moeder
is niet meer nodig en dat begint langzaam van mij af te glijden.

Natuurlijk wacht ons als kinderen nog een flinke taak.
Tweede Paasdag gaan we samen in haar huisje gezellig paasbrunchen
en diezelfde dag met elkaar alle spullen uitzoeken en verdelen.
We moeten papieren uitzoeken en administratie afhandelen.
En later willen we van alle foto's een mooi boek maken.

Maar dat is van later zorg, 
zo meteen ga ik met Wim in het zonnetje 
koffiedrinken op de markt.

Dat moet ook gebeuren...
Fijne dag allemaal!



Voorjaarsrondbrief van Binnenkant



Een paar dagen te laat, want de lente begon al maandag, 
maar gisteren verscheen dan toch de voorjaarsrondbrief van Binnenkant. 

Hij is verstuurd naar 1255 adressen. 
Wie nog niet op die lijst staat kan hem toch lezen. 
Hij staat op mijn website: voorjaarsrondbrief

Daar zijn overigens ook alle vorige rondbrieven te vinden. 
Dus wie het komend paasweekend zin heeft om lekker te snuffelen 
tussen nog-fijner-wonen-tips, handige opruimers, mooie kleuradviezen,
leuke links naar filmpjes over ruimtebesparende meubelen of tiny houses, 
tijdloze meubelontwerpen, consuminderadviezen, doe-het-zelf-tips,
retrospulletjes, zo-kan-het-ook-ideeetjes en bijzondere woonportretten, 
kijkt er maar eens rustig rond: rondbrieven 

Onderaan deze pagina kunt u zich overigens ook inschrijven voor deze rondbrief 
die u dan gratis en voor niets elke kwartaal voorziet van een vrolijke dosis wooninspiratie. 

U bent van harte welkom!



Kijk, zo wonen wij!


 Een nieuwe aflevering in fotorubriek: 'Kijk zo wonen wij!'
Een serie woonportretten waarin een bewoner in een interview woonvragen beantwoordt,
en het goed vindt dat we komen binnenkijken en foto's maken. Gewoon zoals het is!

Ter inspiratie van iedereen die - net als ik - ook graag fijn woont
en wel eens wil zien hoe anderen dat aanpakken...

Deze keer mogen we binnenkijken bij Hanita en Ed


1: Waarom hebben jullie voor dit huis gekozen?
Toen Ed en ik elkaar leerden kennen woonde hij in Friesland en ik in de randstad. 
We wilden trouwen en zochten naar een plek waar we allebei werk konden vinden. 
Ik in de zorg, Ed in de techniek. Het lot bracht ons in Zutphen. 
We zochten een fijn huis en zijn hier terecht gekomen.


Dit huis is in 1826 gebouwd als stal en opslag bij de Herberg: 'Het wapen van Gelderland'.
Het was groot, had veel grond en ruimte er om heen en was eerlijk gezegd een bouwval.
Maar wij keken er doorheen en zagen mogelijkheden. Wij wilden geen standaard huis. 
We hebben allebei veel hobby's en daar bood dit huis met de grote tuin alle ruimte voor.
Enne.... omdat er nog zoveel aan opgeknapt moest worden was het ook te betalen. 

: Hebben jullie veel aan dit huis veranderd?
Het huis bewoonbaar maken heeft bloed, zweet en tranen gekost. En veel tijd en veel geld.
Elke vrije dag en weekend, alle vakanties zijn we daar samen druk mee geweest.
Bij de eerste grote verbouwing hebben we het stukje van wat hier op de tekening 
'waschplaats' heet (met het raam) bij de stal getrokken; dat is onze woonkeuken geworden. 
Rechts naast de voordeur hielden we een mooie ruimte over die we de erkerkamer noemen.
De garage op de hoek is nummer 5 geworden, een kamer die al heel veel functies heeft gehad.
De middengarage werd bijkeuken met trap naar de zolder en de 'bergplaats' onze woonkamer.
Bij die verbouwing moesten ook de beide daken daken worden vervangen en kregen we cv.

In de tweede verbouwing hebben we overal dubbel glas gekregen. 
En hebben we het hele huis rondom opnieuw laten voegen. Dat ging heel ambachtelijk. 
Een vakman is met zijn zoon drie weken bezig geweest om met de hand knipvoegen te maken 
zodat het huis zoveel mogelijk in oorspronkelijke staat is hersteld. Dat zag er zo veel mooier uit. 

Bij de derde verbouwing hebben de de tuin aangepakt; alles is opnieuw aangelegd.
We kregen een eiken vloer in de keuken en de woonkamer en een terrazzovloer in de gang.

    Doorkijkje vanuit de keuken naar de gang.    Onder de trap is heel mooi bergruimte gemaakt.

3: Wat is jullie top drie hier in huis?
Op nummer Ć©Ć©n (met stip!) staat onze woonkeuken. 
Dat is de plek waar we leven. Het is het hart van het huis. 
We drinken er koffie, eten er met vrienden, hebben er gesprekken, delen er lief en leed. 
Ik houd van koken en bakken en ondertussen wordt het leven geleefd aan die keukentafel.




De achterdeur is eigenlijk de enige deur die gebruikt wordt. 
Je komt daar gelijk de keuken in en langs de buitenpomp en het laarzen- en klompenrek

Op nummer twee staat de erkerkamer. 
Dat is fijne plek, een stille en zonnige kamer.
Die ruimte is een tijd lang mijn praktijk voor klassieke homeopathie geweest. 
Dat was handig met de voordeur als aparte ingang en de gang als wachtruimte.
Nu ik daar mee ben gestopt is het een ruimte waar ik lees, schilder en tot rust kom.




Op nummer drie staat de tuin.
Vanuit de woonkamer hebben we een terras en daarnaast (niet op de foto) 
nog een tweede terras - met meer schaduw - en plek voor een grote picknicktafel.



Dan kun je het trapje af naar het lager gelegen deel van de tuin, 
langs het houthok naar een zitje met deze zelfgemaakte tuinbank.
De tuin is nu nog kaal, zeker na ons snoeiwerk vorig jaar, 
maar in de zomer zitten we er helemaal beschut in het groen tussen de fruitbomen.



Het huis is van oorsprong een dijkhuis en loopt af richting de IJssel.
Vanuit de slaapkamer op zolder zie je aan de overkant van de rivier het zicht op Zutphen.


4: Waar doe jij woon-inspiratie op?
De meeste spullen hebben we (deels) zelfgemaakt of gewoon bij elkaar gescharreld.  
Vroeger zocht ik graag tussen spullen die op de stoep klaar stonden voor grof vuil.
Zo heb ik daar ooit een rieten stoel gescoord. Toen heb ik bij het Leger des Heils 
voor een paar cent een zomerjurk gekocht waar ik een zitkussen mee heb bekleed. Prachtig!
Ook kom ik graag op veiling of een rommelmarkt / kringloopwinkel.

Ook nemen we soms mooie spullen mee uit het buitenland.
 Dat heeft dan meestal nog wel veel voeten in de aarde. 
Zo hebben we dit tafeltje in Turkije laten maken toen we er op vakantie waren, 
wat een enorm gedoe gaf om het mee te krijgen met het vliegtuig terug.
Dit kleed kocht ik voor een prikkie op een rommelmarkt in Zweden.
Het is me dierbaar omdat het staat voor alle gezinsvakanties in Scandinaviƫ.
De oude leren stoel heb ik op de kop getikt op een veiling.



De herkomst van deze keukenkast is ook een apart verhaal. 
Toen mijn vader overleed liet hij antiek na dat ik zelf niet ik huis wilde hebben. 
Maar de opkoper die daar wel belangstelling voor had, had deze kast in zijn werkplaats staan. 
Die vond ik supermooi. Ik heb gemeten en de kast bleek precies in onze keuken te passen. 
Vervolgens heb ik deze kast kunnen ruilen tegen de oude spullen van mijn vader.


Die kast heeft door de jaren heen plaats geboden aan veel - voor mij dierbare - spullen.
Door de glazen deuren kon ik er van genieten en waren ze er steeds bij in onze keuken.


Dit tegeltje verraadt de Friese afkomst van Ed.

5: Wat vind je leuk om te doen als je aan je huis denkt?

Daar hoef ik niet lang over na te denken. Genieten!
In alle jaren dat we dit huis hebben opgeknapt en bewoond hebben we vooral heel erg genoten.
Er kon altijd van alles. We hebben nooit voorzichtig hoeven doen, het is een stevig, stoer huis.
Als de kinderen een schommel of een glijbaan in de woonkamer wilden dan kon dat. 
En nog steeds kunnen we de hangmat ophangen als we willen chillen...

We hadden vaak geen cent, maar wat hebben we toch allemaal voor gezelligs gedaan: 
Picknicken in de tuin, vuurtjes stoken, buiten spelen, koekjes bakken,
 eindeloos dingen knutselen, handwerken, spelletjes doen, poppen maken, 
kamperen in de tuin, tekenen of schilderen, zelf dingen fabrieken.

Vooral ook de ruimte die we nummer 5 noemen is daar veel en vaak voor gebruikt.
Het is niet de kamer die het mooiste is ingericht, maar hij is zo heerlijk praktisch. 
Er staat een tafel van ruim drie meter waar we dingen op kunnen laten liggen.
We hebben er fotoboeken gemaakt, poppen en beren, carnavalskleren en quilts.
We hebben geschilderd, getekend, geplakt, geknipt en gefiguurzaagd.
We hadden ruimte voor alle gereedschappen en materialen om voluit en volop te knutselen. 

Maar ook als er vriendinnen een tijdje onderdak nodig hadden dan kon dat. 
De ruimte heeft een eigen toegangsdeur, een toilet en klein aanrecht.
Met een bed er in was het al snel een rustige plek om weer op adem te komen. 


 

6: Zijn je woonwensen veranderd door de jaren heen?
Onze dochters zijn nu de deur uit en nu merken we pas dat ons huis eigenlijk te groot is.
We hebben naast de woonkamer, de woonkeuken, de bijkeuken ook nog nummer 5.
Dan heeft Ed boven het hele achterhuis een zolder voor zijn gereedschap en zijn treinen. 
Ik heb de erkerkamer als mijn eigen persoonlijke rustige plek. 
We hebben een fijne ruime slaapkamer. 


Daarnaast een grote logeerkamer, een (hoe luxe!) kastenkamer voor de kleding, 
een ruime badkamer met douche en bad en op zolder nog twee grote kamers voor onze meiden.
Daarnaast een grote tuin en ook nog een enorme schuur. 
We merken nu dat het onderhoud aan dit huis ons eigenlijk te veel wordt. 
Er is altijd wat te doen. De buitenboel schilderen. In de tuin moet vaak wat gesnoeid of gekapt.  
We lopen richting ons pensioen en willen ook wel iets anders doen dan klussen. 
We reizen graag en houden van het buitenleven en kamperen.

7: Hoe rommelig ben je? 
In onze woonkamer houden we het meestal netjes opgeruimd. 
Daar zitten we rond de houtkachel als we willen lezen of chillen en dan wil ik geen rommel zien.




In de keuken wordt volop gebakken en gekookt en mag je heus zien dat er geleefd wordt.
Mits goed georganiseerd, is dat voor mij 'gezellige rommel'. 


Ed kan op zijn eigen zolder net zoveel rommelen als hij wil met zijn treinen. 
Daar heb ik helemaal geen last van.


Het fijne van nummer 5 is dat we daar kunnen werken met de computer of de naaimachine, 
of de was strijken, want als we er klaar mee zijn trekken we gewoon de deur achter ons dicht.

Ik moet wel zeggen dat als ik een paar dagen gewerkt heb 
met lange avonddiensten, dan moet ik weer even 'thuiskomen' : 
Dat betekent dat ik nieuwe bloemen koop, wat accessoires wissel, kussens opschudt, 
iets op een andere manier neerzet of groepeer. Dan werk ik graag 'met de seizoenen mee...'
En dan is het weer van mij, en heb ik weer rust.
Is ook een vorm van opruimen denk ik...  



8: Wat zou je als eerste gaan redden bij brand? 
Mijn foto's natuurlijk, ik heb er heel veel en ze hangen ook door het hele huis.
Maar ook deze drie schilderijtjes van Nicole Huys zijn me heel dierbaar. 
En de hartvormige cakevorm die ik van onze dochters heb gekregen, 
die staat voor alle gezellige taarten aan onze keukentafel.



9: Wat is je grootste miskoop?
Ik heb niet vaak een miskoop, maar als ik dan toch iets moet noemen dan heb ik spijt 
van onze hoekbank. Hij was niet al te duur, van Ikea, maar hij zit niet Ć©cht lekker...

10: Hoe kies je je kleuren in huis?
Ik houd veel van warme kleuren, maar houdt de basis dingen meestal vrij neutraal.
De spullen in huis heb ik meestal gekozen omdat ze me raken, niet vanwege de kleur.
Zo hebben we veel schilderijen, van mijn eigen hand of verzameld. 
Die brengen de kleur in het huis. En natuurlijk de bloemen en de foto's.
Maar ook de rode kitchen-aid die ik cadeau kreeg toen ik 50 werd.



11: Heb je nog wensen? 
Ja, ik aarzel om het te zeggen, en ik weet het ook nog niet zeker, 
maar we denken er over om dit huis te verkopen en iets kleiners te zoeken.
Maar liefst wel met de eigenwijze en niet alledaagse sfeer van dit huis. 
En als het zou kunnen zouden we ook wel een ecologisch 
of op een ander manier alternatief huis willen hebben. 
Met genoeg ruimte om het huis en genoeg ruimte voor onze hobby's, 
maar zonder het voortdurende onderhoud van een oud huis.
Maar ja, hier weggaan is ook een tijdperk afsluiten, met heel veel heimwee...

12: Wat is jouw beste woon tip? 
Gebruik je intuĆÆtie. Luister naar je onderbuik.
Zoek een plek waar je je thuis voelt. 
Toen we dit huis zagen voelde het gewoon direct goed.
Ook al moesten we jaren werken en sappelen; 
we hebben alle plekken hier in huis onder handen gehad. 
We hebben het van onszelf gemaakt. 
Met heel veel aandacht, liefde en plezier. 
En we hebben geen dag spijt gehad.
We hebben hier zo fijn gewoond. 
Omdat het gelijk goed voelde. 
Als ons huis. 

Beste Ed en Hanita, bedankt dat we in jullie mooie huis mochten binnenkijken.
Mocht er iemand er denken daar heel gelukkig te kunnen worden, 
stuur een mailtje naar info@burobinnenkant.nl dan geef ik het door...