De bloemetjes binnen en buiten!



Voor ons huis staat alle jaren dat we er wonen 
een krentenboompje dat steeds groter werd.
Dit voorjaar bloeide hij zo mooi!
In de straat was het prachtig, 
maar van binnen uit gezien ook.  

 Naast de voordeur hangen altijd 
wel 'ingelijste' plantjes.

  Bij de voordeur heb ik meestal wel bloemetjes of plantjes staan.

En op tafel eigenlijk meestal ook.





                         Of op de vensterbank.                                     Of op het raam.

                   Of op een kastje.                     



Of op de tafel.

Of op de grond.

Of op de kachel. 

Of op een houtstronk buiten.

Bloemen horen erbij!



Ons trappenhuis...



Al jaren en jaren zie ik dit beeld als ik de trap af loop.
In ons nieuwe appartement is alles gelijkvloers,
dus geen trappenhuis meer.


De foto's zijn me dierbaar, die zal ik zeker meenemen.
Al zal het kleurvlak waar ik ze vast weer op ga 
hangen wel iets van lichtblauw worden...
In de gang misschien?



De lappendeken over de balustrade is ook helemaal bij ons gaan horen, dus die moet ook nog ergens een plek gaan krijgen...

Links van de foto's hangen deze geboorte aandenkens.
Mijn schoonmoeder heeft ze geborduurd. 

Ook weer zo iets: Meenemen natuurlijk, maar moeten ze een plekje krijgen bij ons of nu alvast naar onze dochters? 

Ik zal het ze eens vragen. 
Ze horen voor mij zo bij elkaar.  


Verder de trap aflopend hangen deze minivitrines.
Die kan ik misschien wel eens een ander functie geven.
Of uitbreiden met een vitrine-tje voor Sammie?


Nog een treetje lager hangen deze foto's van onze ouders
en in het midden ben ik bezig met het leggen 
van de wol voor onze bruidsdeken.

Daaronder zie je nog net onze ouderwetse trekbel.
In ons appartement krijgen we een video-bel.
Kunnen we zien wie er beneden aanbelt.
En dan de deur op afstand openen. 
Dat zal wel even wennen zijn...


Memory lane


Deze laatste weken voor onze verhuizing 
zoek ik naar foto's van ons huis door de jaren heen.
En vind dan deze serie:


Een vriend van ons kwam met 
zijn oude cabrio Porsche
bij ons op bezoek.
Kijk, daar knapt de hele straat van op!

En zo zie je hier Jacquelien 
met zonnebril als fotomodel
voor onze eigen deur op de foto!


Het zicht vanuit de auto op de rotonde, 
de rotonde waar Tom du Moulin over reed.
Maar daarover later meer...

 
Ik heb niks met auto's, 
maar dat rode dashbord en stoelen, 
dat kekke stuurtje en het open dakje
is toch leuk he???



'Waar is de broodtrommel?'




'Waar is de broodtrommel?'
vroeg Wim net toen hij van zijn werk kwam
en een boterhammetje wilde gaan smeren.
'Oh ja, op de slaapkamer' antwoordde ik hem...


Dat zit namelijk zo:
We wilden een paar nieuwe keukenkasten kopen 
om aan de muur te hangen in onze nieuwe keuken.
Maar omdat we nog niet goed kunnen beslissen 
welke kast het leukste is: 
Oude  Bruynzeel kastjes 
of een hoge hangende Ikea kast
bedacht ik dat het kastje op onze slaapkamer, 
waar we altijd ons beddengoed in hadden 
ook best naar de keuken kan - voorlopig -.
Die hoeven we niet op te hangen, 
dus kunnen we gelijk neerzetten 
en in gebruik nemen.

Tja, dan wil ik even zien of we alles wat
nog geen plek heeft er mooi in past.
Je moet me zien lopen, trap op trap af.
De sportschool is er niets bij...

Het keukengoed, de tafelkleden, de schortjes
en de pannenlappen passen mooi in de lade.
De broodtrommel kan er boven op 
met een dienblad met olie, azijn en zo.
De kruidenierswaren, de tupperware,
 en wat van ons servies past er best in.

De opruimcoach in mij ziet ook verloren ruimte:
We kunnen er altijd nog wat extra plankjes in maken.
Maar voorlopig houden we het even hierbij.
Nu alles weer naar beneden sjouwen...


Boeken opruimen





Deze foto maakte ik al even geleden op een zomerdag.
Dat weet ik omdat er bloemen op de kachel staan. 
Die dus uit moet zijn.

De kachel staat voor de schoorsteen tussen twee hoge, smalle boekenkastjes. 
In die kasten zie ik - rechts - nog onze oude radio/cd-speler staan en de bijbehorende boxen. Die audioset is inmiddels weg en ook onze cd's en cd-rekjes. Fijn, dat betekent meer ruimte voor de boeken.

Op de ets van Wim van der Meij die er tussen in hangt, boven de kachel, staan ook boeken in een boekenkast. 
Dat heb ik altijd een mooie plek voor die ets gevonden, zo tussen onze boeken.  




Inmiddels zijn er al een heel stel van de boeken uit deze kast vertrokken. Ik ben nu romans en de meer algemene boeken van onze studeerkamers - die mogen blijven - zoveel mogelijk in deze kasten aan het zetten. In de nieuwe opstelling in onze nieuwe zitkamer komen ze in de hoeken van een nis te staan en gaan we de ruimte er tussenin weer overspannen met een aantal boekenplanken. En dat is dan gelijk de limiet voor het aantal boeken dat we 'mogen' / 'willen' houden, even afgezien van de studieboeken op onze nieuwe werkkamer... 
  

PS Laatst liep ik de Albert Hein in om een stapeltje boeken in de boekenweggeefkast daar te zetten. Voor me liep een oma met haar kleindochter.
Oma: 'Kom, we gaan even in de boekenkast kijken of er nog iets bij is...'
Ik: 'Ik wilde er net even wat inzetten.'
Oma:' Zijn dat boeken van: 'Het kleine huis op de prairie'?'
Ik: 'Ja, heeft u daar belangstelling voor?'
Oma: 'Ja zeker, en dat boek dat je daar hebt heet: 'De lange winter'. En dat is zo mooi! Ik ben er al lang naar op zoek.'
Ik: 'Nou, wat een geluk dat u ze zo gelijk zag en herkende.'

En zo hebben deze boeken de boekenkast helemaal niet gehaald... Iedereen blij!



Bernhard en Juul




Tja, Bernhard en Juul...
ze hangen al een jaar of 25 in onze keuken
boven ons keukenkastje tussen de rasp-lampjes. 

Hoe leuk ik ze ook vind, 
ik denk niet dat ze mee gaan.
We wonen straks tenslotte niet 
meer in de Prins Bernhardlaan.

Het zijn superleuke, ingekleurde foto's
die ik op een oranje ondergrond
in een wissellijst hebt gedaan.

Is er iemand die een fijn thuis voor ze heeft?



Onze tuin...


Gisteren kwamen twee vrouwen die een tuinhuisje 
gaan bouwen op hun stukje moestuin 
allerlei bruikbare restanten hout ophalen.
 De laatste vier sinaasappelkistjes 
nog over uit mijn studententijd 
komen op hun stukje land ook van pas.
Fijn, wij waren er van af en zij waren er blij mee.


En zelfs het houten geraamte 
van de oude, veel gebruikte parasol
(hier op een foto uit eerdere dagen)
namen ze heel blij mee. 

Ze vroegen zich wel af waarom we nu 
eigenlijk uit dit mooie huis wilden vertrekken.
Tja, en dan ga je toch weer even anders kijken...

Ook op een beetje sombere dag kijk je 
bij ons achter in een een zee van groen.
Onze eigen tuin, de volkstuinen er achter,
en de grote bomen van de oude 
begraafplaats daar weer achter.


De tuin liet zich van haar beste kant zien:

vergeet-me-niet-jes, viooltjes

de sla en de rucola die Wim heeft gezaaid

de hortensia die volop bloeit

de kersenboom tsjokvol kersen

Straks hebben we een balkon(ne-tje)
met amper ruimte voor wat potten en bakken
met planten, kruiden en bloemen.
Ach, dat wordt vast ook weer leuk.
En we zullen er vast geen last hebben van padden...
lees maar eens: