Gisteren kwamen twee vrouwen die een tuinhuisje
gaan bouwen op hun stukje moestuin
allerlei bruikbare restanten hout ophalen.
De laatste vier sinaasappelkistjes
nog over uit mijn studententijd
komen op hun stukje land ook van pas.
Fijn, wij waren er van af en zij waren er blij mee.
En zelfs het houten geraamte
van de oude, veel gebruikte parasol
(hier op een foto uit eerdere dagen)
namen ze heel blij mee.
Ze vroegen zich wel af waarom we nu
eigenlijk uit dit mooie huis wilden vertrekken.
Tja, en dan ga je toch weer even anders kijken...
Ook op een beetje sombere dag kijk je
bij ons achter in een een zee van groen.
Onze eigen tuin, de volkstuinen er achter,
en de grote bomen van de oude
begraafplaats daar weer achter.
De tuin liet zich van haar beste kant zien:
vergeet-me-niet-jes, viooltjes
de sla en de rucola die Wim heeft gezaaid
de hortensia die volop bloeit
de kersenboom tsjokvol kersen
Straks hebben we een balkon(ne-tje)
met amper ruimte voor wat potten en bakken
met planten, kruiden en bloemen.
Ach, dat wordt vast ook weer leuk.
En we zullen er vast geen last hebben van padden...
lees maar eens:
Elke verhuizing heeft zijn voors en zijn tegens. Zeker in de zomermaanden heb ik mijn tuin regelmatig gemist.Toch zou ik nooit terug willen. Wordt nog steeds helemaal blij van alles gelijkvloers en nog wel wat dingen.
BeantwoordenVerwijderen