Annie M.G. Schmidt en Ischa Meijer

Het geen oorpijn meer hebben na mijn oorontsteking duurde precies 1 dag. Daarna bleef het zeuren, druk op mijn oor, tintelingen, een doof gevoel. Ik neem aan dat er nog vocht achter mijn oor zit, dat moet verdwijnen. Ik heb dat eerder gehad. Mijn KNO arts zei destijds dat ik een 'vochtprobleem' had. Hij heeft toen een gaatje in mijn trommelvlies geprikt, en dat heeft toen goed geholpen. In combinatie met neusdruppels. 

Ik was in de afgelopen nachten wel erg bang. Pijn is een trigger voor angst voor mij. Ik kan dan eigenlijk niet anders doen dan me voorstellen dat er zich uitzaaiingen in mijn oor, of mijn hersenen hebben genesteld. Met de Pinksterdagen was natuurlijk alles qua artsen dicht, dat hielp niet. En daar ga je dan...

Gisteren had ik een telefonisch gesprek met een van mijn liefste vriendinnen die - met mij - afpelde wat ik voelde. En die me een paar linkjes stuurde van sites waarin werd uitgelegd hoe stress en spanning invloed kunnen hebben op oorpijn. En dat ik de oorzaak van de pijn maar moet laten onderzoeken door de artsen en voor mijn spanning misschien maar eens een bezoek aan een rebalancer (zoals Lisette Thooft, waar ik zelf een paar dagen terug op dit blog al naar had verwezen), osteopaat of zo iets zou kunnen brengen. Alleen al deze bewustwording maakte dat ik het gevoel had dat ik alles op een rijtje had. En dat zorgde voor grote opluchting.  

Na dit gesprekje ben ik even gaan liggen en heb een dik uur geslapen. Dat hielp ook.

Ik probeer nu bewust mijn schouders te laten zakken, goed te ademen. De ontspanning helpt al. Ik heb vanmorgen een afspraak bij de huisarts voor vrijdagmorgen kunnen maken. Hopelijk is het uiteindelijk niet meer nodig, maar afzeggen kan altijd nog. 

De afgelopen dagen was ik veel alleen, Wim had veel werk en andere besognes. Omdat ik afleiding zocht heb ik klusjes gezocht zoals dat ik onze spelletjeskast heb uitgepakt en opnieuw ingeruimd, ondertussen luisterend naar onder andere het interview van Annie M.G. Schmidt door Ischa Meijer. Ik had het al eerder beluisterd maar werd weer gegrepen door de woorden van Annie. Wat een interessante vrouw. Behalve dat ze zulke mooie liedjes en kinderboeken schreef had ze ook zoveel te vertellen over hoe ze in het leven stond, wat ze in de musicals die ze schreef inbracht. Ook hoe de oorlog zo'n enorme invloed heeft gehad op haar leven. En ook hoe preuts en tuttig we toch tegenwoordig zijn in vergelijking met de jaren 50 en 60.

Ik ben van plan om de televisie serie over Annie weer eens terug te gaan zien. En om haar biografie maar weer eens uit de bieb te halen om te herlezen. 

Wil je het interview nog een beluisteren klik dan even op deze link: interview 

PS Ik kan tegenwoordig van mijn blog geen verschillende kleuren letters meer maken... Weet iemand hoe ik dat kan oplossen?