Niemand kan zo goed stapelen als ik

Wat hebben we toch veel afgewassen in ons leven. Elke dag maar weer opnieuw. Altijd maar weer opnieuw een lekker sopje maken, lekker warm water, beetje poedelen en daarna afspoelen. Als je het niet te lang laat staan is het het minste werk, want dan krijgt het vuil niet de kans om in te drogen. Tijdens het afwassen laat ik ook wel eens even wat servies of een schaal of pan weken, als ik ondertussen even iets anders doe, zoals het groene afval wegdoen of een doekje over het fornuis halen.

  

Wij hebben nooit een vaatwasmachine gehad, en eerlijk gezegd vind ik, als ik bij onze dochter de vaatwasser in- en uitpak, dat ook altijd nog wel een klusje dat veel energie en aandacht kost. 

Dus ik was net zo lief met de hand af. Wel moet ik er een beetje voor in de stemming zijn. 

Als we een etentje geven probeer ik voor onze gasten komen alle afwas al weggewerkt te hebben. Zoals afgelopen zaterdag: De soep stond op het fornuis, het stokbrood met de zelfgemaakte ansjovisboter klaar op de gedekte tafel, de quiche stond in de oven, de salade stond geschikt op een grote schaal, de dressing in een kannetje ernaast. Alles klaar en toen vond ik het nog nodig om alle afwas die er nog stond weg te werken zodat het aanrecht leeg was. Met een soort drift wil ik dan alles uit de weg hebben. Dat is geen 'zen' afwassen, maar snel en in een soort van haast.

Toen ons bezoek weer was vertrokken heb ik de hele boel in een kwartiertje afgewassen. En dat mag dan ook rustig. En dan ben ik zo tevreden. Al moet ik zeggen dat ik niet alles gelijk afdroog. Alles wat afgewassen en met heet water afgespoeld op ons afdruiprekje past laat ik aan de lucht drogen. Ik kan ook best een hele grote berg op dat rekje stapelen. De volgende morgen ruim ik dan alles even weg, als ik de waterkoker heb aangezet voor mijn eerste kop thee.   

Heel soms ben ik na het eten moe of niet in de stemming voor een afwas en dan kan ik het rustig laten staan tot de volgende morgen. Maar even zo vaak heb ik voor ik naar bed ga en een rondje door de kamer maak; raam open, stoelen aanschuiven, kussens netjes op de bank, kranten bij het oud papier, nog even zin om dat beetje afwas op te ruimen. 

En eerlijk gezegd vind ik het altijd heerlijk om in een schone, opgeruimde keuken binnen te komen in de ochtend. Lekker een ontbijtje maken aan een helder aanrecht.  

Samen afwassen doen we eigenlijk niet zo vaak. Karakterverschillen zie je bij de afwas natuurlijk ook optreden. Ik vind dat Wim er veel te lang over doet. Hij draagt altijd van die gele of roze huishoudhandschoenen en voor hij die omstandig aan heeft getrokken, alsof hij een chirurg is die aan een open hart operatie zal beginnen, heb ik voor mijn gevoel de helft al klaar. Wat hij ook doet is het hele aanrecht gebruiken. Hij wast eerst alles af en zet dan de afgewassen spullen ergens neer waar nog plek is voor hij de hele boel tegelijk afspoelt en op het rekje zet. Tenminste wat hij kwijt kan, want hij kan niet zo goed stapelen als ik.... (niemand kan zo goed stapelen als ik) en hij trekt dan die tuttige huishoudhandschoenen eerst helemaal weer uit (wat volgens mij helemaal niet hoeft, je kunt ook afdrogen met die handschoenen aan....) om te gaan afdrogen wat er op het rekje staat. Datgene wat hij dan afgedroogd heeft ruimt hij dan ook meestal niet gelijk op, zodat er overal schone spullen staan die ruimte innemen.... zucht... 

Bovendien wil ik altijd gezellig kletsen onder het samen afwassen, maar daar denkt Wim meestal anders over. Ik heb wel eens een testje gedaan en gewoon niets gezegd toen we samen de afwas deden. Hij stond in gedachten verzonken naast mij en zweeg. Ik zei toen zo iets als: 'Hou nou maar eens een keer je mond' en toen merkte hij pas dat we daar in stilte stonden. Helemaal niet gezellig dus. 

Meestal was ik dus alleen af en heb ik ondertussen de tv aan of ik luister naar de radio of een podcast. Of ik loop te zingen. En dan heb ik het wel naar mijn zin en is het zo gebeurd. 

  

  

Ik vind het smullen om foto's van vroeger 

van mensen aan de afwas te bekijken.

Ook zo leuk met al die schortjes.  

Hier ben ik aan de afwas met mijn zusje.

Dat zal in 1969 zijn geweest, zo jong nog...