Genieten van een beetje kleur

Dag 18 Corona, nog niet helemaal de oude.

Ik heb al wel wat boodschappen gedaan, 

we hebben een gezellige filmavond gehad,

en een etentje met een van onze eetclubjes.

Maar vrijdagavond gingen we voor een nachtje

naar onze kleinkinderen om daar op te passen,

toen ik na een half uur met die drukke kleuters 

en bijna geen stem meer om ze voor te lezen,

zo moe was dat ik al voor hen in bed lag.

Een gekke gewaarwording dat praten 

zo vermoeiend is voor mijn keel

dat ik mijn mond maar hou.

Geloof me, dat gebeurt nooit!  

  

Afijn, in de twee weken ziek zijn heeft Wim 

niet veel gedaan aan de planten op het balkon:

Normaal zorg ik voor ze, ik geef ze water

ik haal uitgebloeide bloemetjes eruit en

ik spreek ze liefdevol en bemoedigend toe.

Nu na al die kou en regen was het 

een verdrietige, uitgebloeide grijze bende. 

Dus we zijn naar de Welkoop geweest 

voor wat viooltjes en hyacinthen.

Heerlijk om die te poten en de buitenboel even

lekker te vegen en te poetsen; ik genoot ervan!

En toen scheen vanmiddag ook even de zon,

en dat maakt toch een wereld van verschil.

Ook al is het maar een heel klein stukje buiten 

wat we hebben in een hele steenachtige omgeving, 

maar ik ben als een kind zo blij met wat kleur. 

 

Elke keer als ik naar de toegangsdeur 

van ons gezamenlijke trappenhuis loop 

zie ik deze grijs-paarse muur.

En elke keer denk ik weer, 

'Wat een prachtige kleur verf

hebben die mensen gekozen!'

En dan nu met de boom in 

herfstkleuren ervoor is het een plaatje!!