57 jaar geleden.

Dit is mijn eerste schoolfoto.

Ik denk kleuterklas, jaar of vier.

Ik had deze foto vergroot voor bij mijn presentatie 

eindexamen - interieurarchitectuur - van de kunstacademie.

Vooral natuurlijk omdat ik hier een huisje verf.

Of er stond een huisje en ik moest doen of ik dat had gemaakt.

Ik heb er helemaal geen herinneringen aan.

Maar zie wel een heleboel.

Ten eerste mijn houding:

Waarschijnlijk heeft de fotograaf gezegd:

'Met je ene handje zogenaamd verven.

En doe je andere handje maar in je zij,

en dan naar mij kijken. En lachen.'

Je gaat natuurlijk nooit uit je zelf zo staan.

Of je moet een model zijn. 

Dat uitstaande plooirokje, 

die daagse bruine schoenen,

met die lange kniekousen.

Verder zie ik dat korte, wilde dikke haar.

Met die veel te korte pony.

Tegenwoordig zou je het in model

brengen met gel ofzo. Maar toen niet.

Ik wilde altijd van dat mooie lange haar, 

maar mijn moeder vond dat niet goed. 

Veel te onhandig. 

Van andere foto's weet ik dat 

ik sproetjes op mijn neus had.

Verder zie ik een klein ringetje 

met een lievehiersbeestje er op.

Aan mijn middelvinger, 

dus nog op de groei.

Ik heb een paar foto's uit die tijd.

Super weinig, zeker als je dat vergelijkt 

met mijn kleinkindjes, die elke dag 

op de foto of op de film staan...

Maar dit is ook 57 jaar geleden.

PS Bedankt voor de lieve reacties en tips 

op mijn blog van gisteren.

Hoe het verder ging: De dokter heeft mij gebeld.

Ik heb een beetje urine moeten opvangen voor een kweek.

Daarvoor moest ik overdag 5 uur niet plassen. Dat was heel moeilijk.

Daarna mocht ik beginnen met een sterkere ab kuur.

Ik heb bijna het klokje rond geslapen. Gelukkig.

Nu ben ik weer misselijk en ziek en van de ab.

 Maar die afschuwelijke pijn is een heel eind minder.

Als er verder niets uit komt en ik houd klachten 

ga ik nadien naar de uroloog.

Ik hoop dat dat niet nodig is

en dat dit gewoon weer over gaat.

Nu weer even een pot thee leeg drinken 

en weer een uurtje naar bed.