Ben Prins
The Saturday Evening Post
4 januari 1958
Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.
Op deze illustratie zien we een babysitter op oudejaarsavond.
Ze kijkt naar de televisie waarop het nieuwe jaar wordt ingeluid.
De televisie is nog zo'n jaren-50 model dat als meubel
werd verkocht, op pootjes en met een houten kast.
Op de televisie staan houten siervogels.
Op het tafeltje staan een pak melk, een wekker en
een bordje met een stukje taart, druiven en een appeltje.
Een algebraboek ligt er open - met de rug naar boven -
half bovenop iets dat er uitziet als een schoolagenda.
Het meisje zit op een lichtgele fauteuil die,
een deel van een bankstel zou kunnen zijn.
De deur naar de babykamer staat open,
de baby ligt duidelijk wakker in het bedje;
het heeft de beer er uit weten te mikken.
Misschien is het eigenlijk niet de babykamer,
maar is het bedje voor het gemak in de eetkamer gezet.
Wat ik leuk vind is de eenvoudige interieurstijl uit die tijd.
De opgeruimde stemming zonder veel overbodigs,
de rode marmoleum vloer, het luchtige tafeltje,
de houten wanden met een mooie hoge plint,
en natuurlijk het plezier van het meisje
dat geniet van de televisiebeelden.
Overigens was in 1958 nog niet iedereen
in Amerika al in bezit van een televisietoestel,
dus dat maakte de taak van de babysitter
misschien wel des te aantrekkelijker....
Dat ziet er gezellig uit. En wie heeft er afstandsbediening nodig als je zo dicht bij de tv zit : )
BeantwoordenVerwijderenToen had je nog geen afstandsbediening he? :)
VerwijderenHet lijkt een illustratie bij de Maartje -boeken / hoorspelen!!
BeantwoordenVerwijderen