.jpg)
Lulia Carchelan
'The smell of childhood'
Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.
De titel maakt dit schilderij extra bijzonder.
'De geur van de kindertijd'
Een eenvoudig huisje wat achteraf.
Te midden van groen en boomgaarden.
Het is kalm, het is nog vroeg op de ochtend,
maar de was wappert al buiten bij het slootje.
Het ruikt fris naar vochtige aarde en dauw op het gras.
De hele dag ligt nog ongerept voor je, als kind helemaal.
Er gebeurt niet veel, maar er is van alles mogelijk.
Volgens mij...
Als 10 jarige verhuisde ik met mijn ouders en broer van de binnenstad van Utrecht naar een huis op het platteland. Een oud huis met de nodige gebreken , maar met fruitbomen, weiland en sloten. Heerlijk vond ik het ,er stonden een aantal oude schuren en we kregen kippen, geitjes, fazanten en het land verhuurde mijn vader aan de buurman die er zijn pinken liet grazen. We kregen een hond en er liepen katten rond. Uren kon ik buiten in het gras liggen of mijn vader helpen met de dieren voederen of in de moestuin helpen. Helaas heb ik er maar een foto van , genomen toen het huis na de dood van mijn vader verkocht moest worden. Een aantal jaar geleden ben ik er nog eens terug geweest, maar ons oude huis was gesloopt en er was een modern huis voor in de plaats gekomen.
BeantwoordenVerwijderenJammer dat je geen foto hebt, maar je hebt het gelukkig nog wel scherp in je herinnering, en dat is misschien nog wel belangrijker. Fijne dag, Jacquelien
VerwijderenDaar heb je gelijk in, ik realiseer me dan ook hoeveel mazzel ik als kind heb gehad. Mijn dochter groeide op in de stad, maar sinds ze bij een melkveebedrijf als melkster werkt droomt ze van een huisje buiten.
Verwijderen