Geluksvogel




Wij waren laatst bij de nestors van onze Naoberclub.
Jan en Greet zijn dik in de tachtig maar nog zo actief!
We zaten in hun weelderige tuin gezellig onder de parasol
aan de koffie met noten-karamel-koek.

Jan vertelde dat hij een elektrische fiets had gekocht 
en zijn racefiets nu maar eens weg wilde doen. 
Niemand in hun familie had belangstelling,
het was nogal een ouderwetse racefiets.

Was dat niet iets voor Wim?
Nou wil Wim eigenlijk bijna nooit iets nieuws.
Ook geen nieuwe fiets, want 'hij had toch nog een fiets...'
Ook al is dat een fiets die hij ooit zesdehands kocht en
die bij elkaar wordt gehouden door elastiekjes en duct tape.
Niet dat hij gierig is, maar hij is zuinig op zijn spullen
en die gaan dus ook al jaren met hem mee.
En... hij is totaal ongevoelig voor modetrends.
Even een stukje proberen misschien?

Nou, lang verhaal kort;
De fiets was iets aan de kleine kant, 
het zadel en stuur moesten hoger gezet,
en de fiets moest veilig aan de muur vast 
kunnen worden gezet in onze fietsenkelder.

Maar sinds kort zoeft Wim me voorbij 
als we 's avonds een eindje omgaan.


We hebben Jan en Greet getrakteerd op 
een gezellig en heerlijk diner met asperges
en een cadeautje gekocht (voor op hun wc),
dat ze inderdaad echt heel leuk vonden. 
Dus een win-win-win-situatie... 

  
Een geluidsboxje dat reageert op beweging 
met twee minuten zingende merels.
Gekocht bij de leukste winkel in Zutphen:

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten