Balans

Lisandro Rota

Ik zag deze illustratie en voelde me verwant.

Een dikke dame die haar best doet om balans te houden,

terwijl ze tegelijkertijd wel doet wat ze leuk vindt.

Zeg nou zelf: de was ophangen op deze manier 

geeft wel schwung en spanning aan het leven.

En ondanks haar zwaarte is deze dappere

madam ook nog sierlijk en elegant.

Dat elegante herken ik niet,

de zwaarte en het balanceren wel.

Elke morgen als ik wakker word

check ik mijn lijf en 'mood':

Hoeveel uur heb ik geslapen?

Voel ik me een beetje uitgerust?

Hoeveel pijn voel ik in mijn spieren?

Kan ik zonder problemen opstaan uit bed?

Hoe stijf voelt mijn rug en de rest van mijn lijf?

Moet ik even wat 'los bewegen' of bukken?

Hoe is het met mijn voet? Is hij dikker dan anders?

Als ik er op ga staan doet het pijn bij het bewegen?

Hoe is het met mijn blaas? Drink ik genoeg?

Heb ik ergens buikpijn of spanning?

Hoe is het met de muggenbulten?

Of andere rare plekjes of jeuk?

Moet ik mijn voeten even invetten?

Heb ik droge ogen of oorpijn?

Voel ik een bloedneus aankomen?

Hoe is het met mijn gewicht?

Dat had ik vroeger toch niet?

Dat gedoe met mijn lijf.

Dat stijf en oud en moe voelen.

Dat niet kunnen opstaan als je door de hurken gaat.

Ik doe van heus alles, maar heb niet veel energie.

Ik heb steeds hersteltijd nodig na klusjes.

Mijn conditie loopt echt wel terug.

Na twee trappen ben ik buiten adem.

En ik wil er niet over zeuren.

Want ik doe alleen maar leuke dingen

en heb ook tijd genoeg voor mezelf.

Fijn werk, geen geldzorgen,

een lieve man en dito vriendinnen.

Maar een volle baan zou ik mezelf niet zien volhouden.

Dat is toch confronterend als ik nog 64 moet worden.

PS Ik wil niet klagen.

In mijn omgeving zijn veel mensen

met ernstige ziektes of een depressie.

Ik heb echt geluk, gezien alle narigheid.

Maar toch....