Gisteren zijn we nog naar het ziekenhuis terug geweest.
Ik had echt heel veel pijn. Ik kon er niet meer tegen.
De chirurg die me geopereerd heeft had dienst.
Dat was natuurlijk wel geluk hebben.
Hij heeft de wonden bekeken,
die zagen er gelukkig goed uit
al is het een uitgebreidere operatie
gebleken dan ik van tevoren had verwacht.
Twee incisies naast elkaar over de hele wreef.
Er is gruis uitgespoeld. Dat klonk al niet erg fijn.
En er zijn in de lengte van de middenvoetbeentjes
en ook nog overdwars schroeven geplaatst.
Omdat de dokter toch aardig in die voet in de weer was geweest,
kon het best zijn dat ik nu zoveel meer pijn had.
Ik heb er een derde soort pijnstilling bijgekregen.
Er is nu een heel schema door de dag heen.
En, gelukkig is de pijn nu dragelijk.
De arts riep bij het weggaan:
'Het komt goed!'
Volgende week maandag krijg ik gips.
Dat moet ik acht weken onbelast volhouden.
En dan hoop ik weer te kunnen leren lopen.
Om de moed er een beetje in te houden,
heb ik fijne plaatjes uitgezocht
met mooie en stoere dingen
waar ik blij van word.
Pfff. heftig hoor wat je nu door moet maken. Moeilijk om dan de moed er in te houden. Gelukkig is de pijn nu onder controle en draagbaar. 8 Weken is een heel lange tijd om iets niet te belasten. Sterkte ermee en houd vol. Groet Tineke.
BeantwoordenVerwijderen