Deze tekst kopieerde ik net uit een Libelle.
Ik kijk daar nu zo dubbel tegenaan.
Ik vind het heel erg moeilijk om zo
van hulp afhankelijk te zijn.
En een teken van kracht,
zo voelt het absoluut niet.
Mijn dochter vertelde me net aan de telefoon
dat deze periode me mooi kan helpen om
'mijn palet aan emoties' te verruimen.
De pijn in mijn voet verergert.
Mijn emoties die er nu bijkomen zijn:
Ontreddering, hopeloosheid, moedeloosheid.
Even aanzien, kijken of ik koorts krijg.
Ik ben bang voor een ontsteking...
Zo balen!
Ik wens jou heel veel sterkte de komende weken. Ik heb tijdens mijn studie voor maatschappelijk werk altijd tegen mijn cliënten gezegd dat hulp vragen veel moeilijker is dan hulp geven. Maar in jouw geval is dit niet te vergelijken jij moet 24 uur per dag hulp vragen en krijgen.sterkte laura
BeantwoordenVerwijderenOh Jacqueline wat maak je toch een rot tijd door.Je omschrijft je gevoelens goed, je dochter heeft gelijk. Ik hoop van harte dat je blijmoedigheid terug kan keren en je zonder aarzeling alle aangeboden en gevraagde hulp probleemloos aanvaardt.
BeantwoordenVerwijderen