Sammie draagt inmiddels het schortje dat ik ooit maakte.
De slabbetjes droeg ze al eerder.
En ook van het volwassen schort
wordt al wel gebruik gemaakt.
Hieronder twee fotootjes van onze kleinkinderen op de opvang.
Ze mogen daar naar toe omdat hun ouders allebei in de zorg werken.
Het is maar net geleden dat Sammie alleen kroop.
En de brede lach van Marijntje mis ik enorm.
Maar het gaat ze goed gelukkig....
Een vriendin van onze dochter is zwanger van een tweeling.
Ik hoop voor haar dit weekend twee slabbetjes te maken,
ongeveer zoals deze die ik eerder voor een tweeling maakte.
Gisteren had ik een beetje een off-day. Slecht geslapen en pijn in mijn oor.
Eind van de middag fietsten Wim en ik naar de tulpenboer hier in de buurt en kochten 10 bossen tulpen.
Een bos ging naar onze huisartsenpraktijk. Ik heb zeven bossen rondgebracht bij vrienden in de buurt.
Daar voelde ik me wel beter door.
Daarstraks kreeg ik een lief bedanktelefoontje en gisteren al deze foto waar een van die bossen tulpen een mooi plekje heeft gekregen.
En waar ik ook van opknapte (en soms van volschoot) is van lieve opmerkingen onder mijn blog van gisteren en ook nog verschillende fijne mailtjes als reacties op dat blog zoals deze:
'Lieve Jacquelien,
Zo maar een mail om je te laten weten hoeveel steun ik
heb aan je blog. Vandaar ‘lieve’ in plaats van ‘beste’. Wij tobben allemaal over
hetzelfde: Corona, en daarbij komen nog onze persoonlijke problemen. Dat jij ze
deelt op je blog zorgt voor relativering en het gevoel: ik ben niet alleen. Ga
dus alsjeblieft door met bloggen! Liefs, Josephine'
En na mijn vraag of ik deze mail mocht gebruiken in mijn blog:
'Lieve Jacquelien,
Natuurlijk mag je mijn mail gebruiken. Alles wat nodig
is om elkaar te steunen in deze moeilijke tijd, is goed. Ik heb veel baat bij jouw mindfulness app, terwijl ik
voorheen nooit veel interesse had voor 'zweverige' zaken. Dat was een fout
vooroordeel, tja een mens is nooit te oud om te leren.
Sterkte met je gezondheid, lichamelijke problemen maken
het omgaan met de Corona-crisis nog veel moeilijker. In het wapen van Rotterdam
staat : 'sterker door strijd', daar hopen we dan maar op. Liefs, Josephine'
'Beste Jacquelien,
Hou vol! Al is je hoofd soms vol met zoveel
zaken waardoor het een doorlopende kermis lijkt te zijn en alles door elkaar
heen speelt, hou vol!
Ik denk dat we er allemaal last van hebben en de
één kan het wat makkelijker in een hokje terugzetten dan de ander. Ik ga
'tekenen' met woorden om rust terug te krijgen in mijn hoofd en in mijn hand -
want met een onstabiele hand gaat het niet lukken...
Maar ik kan mij zó goed voorstellen dat het in
jouw herstellende fase (wat nog maar zeven maanden geleden is) regelmatig
adembenemend, vervreemdend en angstig is.
Wonend op een klein eilandje met rondom de
Atlantische Oceaan, lijkt (en is) de grote boze buitenwereld ver weg. Ik
probeer dat ook zo te houden door er maar zo min mogelijk over te lezen en te
horen. Journaal gaat niet meer aan, radio op
muziekzender of zelf een muzieklijst maken en afspelen. Mijn leeslijst op
internet is flink opgeschoond: geen (internationale) nieuwssites meer maar heerlijke
blogs over creativiteit (elke week een dag inruimen om iets nieuws op creatief
vlak te proberen, ook al staat mijn hoofd er niet naar), koken, Pinterest
(heerlijk bijna gedachteloos struinen tussen plaatjes) en natuurlijk fijne
leesblogs, zoals die van jou! In deze tijd 'mag' ik dat van mezelf, als een
soort 'beloning' voor het feit dat ik niet op nieuwssites zit te lezen, en
mezelf daarmee onrustig maak.
Wie weet leidt mijn mailtje even af.. Dan
is mijn eerste goede daad voor vandaag alweer een feit 😉. Hou vol
Jacquelien!
Mirjam Polman
Ik lees graag je blog en vandaag na het lezen dacht ik dat je misschien iets aan deze tip hebt.
Als je google op Yale University en Laurie Santos dan kun je gratis ‘science of well-being’ doen. Vanwege Corona, de toestand in Amerika nu en het succes van de studie hebben ze dit online gezet zodat mensen vanuit de hele wereld dit kunnen volgen.
Misschien vind je het leuk om te kijken, fijn weekend, groet, Danielle
Verder heb ik mijn kaartenplankjes opgeruimd.
Ik heb alle kaarten opnieuw gelezen.
Wat leuk eigenlijk om te doen.
En ze daarna op bed gelegd en deze foto gemaakt: 
Ze krijgen een plek in een eigen la met herinneringen.
Toch weer iets een klein beetje afgesloten....
Daarna heb ik alles netjes afgenomen en plaats gemaakt voor
de kaarten die ik kreeg vanwege deze spannende corona tijd.
Alle ruimte voor nieuwe, mooie dingen!
Een heel fijn weekend gewenst allemaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten