Ik weet niet hoe het met jullie zit,
maar voor mij is elke ochtend (of in de nacht)
als ik wakker word, deze Corona-tijd-ellende,
- met alle verdriet - het eerste waar ik aan denk.
Ik merk dat ik ook last van mijn lijf krijg.
Pijn en druk op mijn oor en hoofd,
een strakke band om mijn bovenbuik,
misselijk en soms pijn in mijn maag,
een benauwd brok-in-mijn-keel-gevoel.
en overall: moe en gespannen.
Het kost mijn geen enkele moeite om me
voor te stellen dat ik lijd aan diverse nare ziektes.
Maar afgezien van de oorpijn en de verstopte neus,
waarvoor ik snel naar de kno arts hoop te kunnen
zouden het allemaal gewoon 'zenuwen' kunnen zijn.
Ik weet het, ik heb het meest last van de gedachten
die opkomen en die ik zelf voor waar aan neem.
Soms verdwijnt de spanning moeiteloos,
als ik ergens mee bezig ben waar ik energie van krijg.
Of als ik afleiding zoek of een fijn gesprek heb.
Soms doe ik mijn best om bewust te ontspannen,
en dan helpen ademhalingsoefeningen wel.
Of een fijne, motiverende uitspraak.
zoals een paar van deze hieronder:
Vooral de laatste zinnen zijn prachtig. Hou vol!
BeantwoordenVerwijderen