De reddende engel van de 'The Smartphone'!

Vandaag stel ik een opruimklusje voor dat ik werkelijk iedereen aanraad om te doen! 

Uit eigen ervaring, door schade en schande heb ik deze week zelf ervaren hoe belangrijk dat is...

Het kwam zo: Mijn telefoon deed wat raar met het opladen. Het duurde soms langer dan normaal. Ik overlegde met buurman Henk, en die zei dat ik er maar eens even mee naar de Smartphone moest gaan, een telefoon-repair-winkel. Heel handig, daar kon ik zo naar toe lopen, onder het station door en dan de eerste zaak aan je rechterhand. Zo gezegd zo gedaan.

  

In de zaak was een groot rood-wit lint gespannen, ik vertelde wat er aan scheelde en ik mocht mijn telefoon op de balie leggen. De jongeman maakte hem eerst schoon en bekeek hem met handschoentjes aan en maakte de plek waar je het oplaadkabeltje insteekt schoon. En hij zag dat de telefoon weer ging laden. Nou, dat was een goedkope oplossing. Ik blij de winkel uit.

Het hele weekend het laden 'en lossen' in de gaten gehouden. Wat me opviel was dat als ik de telefoon helemaal uit deed, het opladen veel beter en sneller ging. Ik heb de telefoon zoveel mogelijk opgeschoond om ruimte te maken. En het ging wel weer.

Woensdagmorgen legde ik mijn telefoon aan de lader toen hij op 70% stond. Toen ik een uurtje later eens ging kijken stond hij gewoon op 0%. Terwijl hij aan de lader lag. Dat kon nooit goed zijn.Ik voelde me zenuwachtig worden en liep gespannen weer naar de Smartphone winkel.

Dezelfde jongeman beloofde er naar te kijken, onderzoekskosten 15 euro en een nieuwe batterij 60 euro. Morgen klaar. 

Oke... ik liep weer naar huis. Onderweg voelde ik een buikpijntje links opkomen en toen gingen mijn gedachten allemaal heel snel: 

• Mijn blindedarm zit die nu rechts of links? 
• Wat moet ik zonder telefoon als ik ziek word of erger, naar het ziekenhuis moet? 
• Al die zieke mensen op die Corona afdelingen die geen bezoek mogen ontvangen... 
• En ik kan niemand bellen, want al mijn nummers staan alleen maar in mijn telefoon.
• En al mijn lieve filmpjes van de kleintjes en al mijn appgroepjes.... 
• Help? Ik kan niet zonder telefoon!!! 

Ik kreeg een kleine paniekaanval. Ik was al weer bijna thuis, toen ik omkeerde en terug liep naar de winkel. Ik vroeg of ik ook niet gewoon een nieuwe telefoon kon kopen. Dat kon. En of de jongeman daar dan alles, inclusief filmpjes en app's van mijn oude op deze nieuwe kon overzetten, want ik heb echt geen idee hoe dat moet. En met deze zenuwen zou het ook helemaal nooit lukken ook. 

Dat kon zei de reddende engel. Hij raadde me een Samsung A10 aan. Prima. Vergelijkbaar met mijn huidige telefoon. Kosten 170 euro. Goed, doe maar!

'Wat is uw Google account wachtwoord?'

'Geen idee, heb ik dat dan?' 

'Als u een g-mail adres heeft wel....' 

Dat geloofde ik wel, al gebruik ik het bijna nooit, maar oke, dat wist ik nog. 

Wat is het wachtwoord? GEEN IDEE!!!

Dat had hij wel nodig om alles over te zetten. 

Oke, ik naar huis. Ik heb een papier in mijn administratie, waar mijn wachtwoorden en zo op staan. Inmiddels best vaak doorgestreept en met pijltjes her en der, wat ik blijkbaar op het moment dat ik die pijltjes zette zelf begreep, maar nu???

Ik zocht het wachtwoord op en belde dat door naar de winkel. 

Met nog wat alternatieven voor als het eerste wachtwoord niet zou kloppen. 

Een half uurtje later kreeg ik een melding in mijn mail op mijn computer dat iemand met mijn Google bezig was op een nieuwe telefoon. Als ik dat niet was moest ik dat aangeven. Gelukkig het was de smart-jongeman gelukt!

Toen Wim even later thuis kwam, moest ik eerst even mijn paniek aan hem overbrengen. Hij had een naober meegenomen die even bij ons thee kwam drinken, op 1.5 meter afstand natuurlijk. Zij hoorde mij ook aan en zij zei: Goh, dat heb ik echt nooit, die paniek. En daar werd ik wel rustig van. We hebben een tijdje gekletst over van alles. 

En 's middags rond vier uur mocht ik mijn nieuwe telefoon weer ophalen. Mijn nieuwe 'held' was het gelukt om ALLES over te zetten. Alles deed het weer.  Ik kocht nog een nieuw hoesje erbij. Ik kon die man wel zoenen!!! Natuurlijk niet in het echt, maar bij wijze van spreken. Nou ja, voor de Corona tijd had ik het misschien wel echt gedaan.

Maar, toen ik thuis was en al mijn app's wilde openen bleek ik overal weer te moeten inloggen:

mijn eigen blog, linked in, twitter, facebook, spotify, npo-plus, netflix en internetbankieren. En overal weer net andere of juist dezelfde wachtwoorden. Die ik wel of niet kon vinden op mijn wachtwoorden 'document'. Het was een gedoe.

De bankieren app was ook nog wel een 'dingetje'. Voor mijn internetbankieren moest ik na het hele aanmeldproces drie keer te hebben doorlopen, naar een bank om daar met mijn bankpas, en id mijn telefoonnummer te laten verifieren. De bank hier in Zutphen was dicht. Na veel gedoe gebeld met de ING, die mij naar een dorpje in de buurt, Vorden stuurden. De volgende morgen ben ik er naar toe gereden. En nu is alles weer zoals het hoort en ben ik weer gerust.

Maar, mijn tip: Noteer je wachtwoorden ergens. 

En dan zonder doorhalingen en gekladder. Waar je het terug kun vinden. In de 'cloud' of zo. En ook op een papier wat je ergens verstopt. Voor de zekerheid. En ook geen gek idee om al je opgeslagen telefoonnummers ergens op te slaan.

Ik heb het nu echt weer even netjes voor elkaar. Maar ik ben nog steeds een beetje 'shaken' van de gevoelens van zenuwen om in deze spannende tijd zonder telefoon te moeten zitten.

Ik ga straks wat paaseitjes brengen 

aan mijn 'held' van de Smartphone.

Ik zie net op het visitekaartje staan: 

the smartphone, service waar je blij van wordt..

Echt wel!

En als afsluiting en inspiratie:

Prachtig liedje van Stef Bos

samen staan wij sterk