Niet met bloemen, maar eentje in wit met geel en blauw in een soort streep ruit motief.
Met net zo'n hoge taille, die nu trouwens weer in is, maar jaren lang, toen onze dochters tieners waren, waren de broeken zo laag dat er amper een rits meer overbleef.
En net met net zo wijd uitlopende broekspijpen, tot op de grond. We noemden dat een soul broek.
En... ik was ook zo slank toen, als grietje in 2 VWO. Zeg maar mager. Maatje 34/36.
Ik voelde me zo mooi in die broek. Je zag mijn spillebenen niet zo. Ik kreeg er zelfvertrouwen van. Dat is wat kleren met je kunnen doen.
Nu, vijftig jaar later ben ik twee keer zo zwaar. Maar dat meisje zit ergens nog in mij. Ik kan haar zo weer oproepen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten