Aardappelpuree

Gisteren werd ik gebeld door een vriendin uit onze academietijd.

Ze had hier op mijn blog gelezen over mijn maagklachten en 

was geschrokken over het advies dat ik van de huisarts had gekregen 

om 's morgens een eetlepel appelazijn in water op nuchtere maag te nemen.

Dat leek haar helemaal niet verstandig. Eerder gevaarlijk eigenlijk.

En ze heeft recht van spreken want ze is al jaren een maagpatiente.

Ik vertelde dat ik daar na een paar dagen mee was gestopt omdat 

ik het gevoel had ik door dat zuur pijn kreeg bij het plassen.

Maar ondertussen kreeg ik steeds meer last van mijn maag.

Terwijl ik ook al meer een maand lang maagbeschermers neem. 

Dus was ik gisteren maar weer eens naar de huisarts gegaan.

Een lieve naober heeft me gereden, Wim moest werken.

Ondanks de omeprazol houd ik pijn in mijn maag, 

misselijkheid, veel boeren en een algemeen naar gevoel.

Nu vond de huisarts dat ik bloed moest laten prikken 

om te zien of ik mogelijk een maagzweer heb. 

Het houdt ook niet op allemaal.

Ze zei erbij: Ik hoop dat het vandaag nog kan, 

want volgende week ben ik met vakantie.

Het maken van een afspraak voor bloedprikken 

kon alleen maar digitaal (hier wilde ik een lelijk woord zeggen)

en toen ik weer thuis was en achter mijn pc ging zitten

bleek dat ik pas morgen terecht zou kunnen.

Nu moest ik vanmorgen ook al naar de oedeemtherapeute, 

misschien kon ik dat dan eens makkelijk combineren? 

Nee, dat kon niet, er was 's middags pas plek. 

Dus ga ik straks voor de tweede keer met 

de rolstoel naar het ziekenhuis.

De oedeem therapeute vond het trouwens 

heel verstandig dat ik was gekomen.

Waarschijnlijk door alle ziektetoestanden: 

breuk en operatie aan mijn voeten, narcose, corona, 

oorontsteking, antibiotica en maagbeschermers,

hebben de lymfeklieren het zwaarder te verduren en

raken de lymfevaten bij het litteken van mijn borst verstopt 

en moet ze die weer los masseren (lees knijpen au au au)...

Afijn, dat heb ik nu weer achter de rug. 

Nu elke week terugkomen. Een keer of 4, 5 dacht ze.

Wim moest werken, weer een van onze andere naobers 

was zo lief om me, weer met rolstoel en al, te rijden.

Gisteren was ik trouwens ook voor het eerst naar 

het therapeutisch zwemmen geweest.

Heerlijk was dat in dat warme water,

al zei de fysio dat ik al weer teveel en te snel wilde.

Ik weet niet of het door al dat water kwam, maar

ineens kreeg ik het te kwaad en moest een potje huilen.

Het douchen en aankleden nadien was eigenlijk ook 

te veel en te zwaar, zo in de rolstoel is alles onhandig.

Maar Wim was mee en die zorgde dat ik weer thuis kwam.

Daar voelde ik me trillerig en daarom hebben we 

maar eens mijn suiker gemeten: 4.4 

Dat was wel wat laag, dus een boterham en banaan.

Toen ging het wel weer. 

En toen belde die vriendin.

En ze had een tip:

Aardappelpuree.

Als haar maag weer opspeelt is dat het enige dat helpt.

Gewoon aardappelpuree, daar had ik nooit zelf aan gedacht. 

Aardappelpuree legt een beschermlaagje in je maag. 

En geen alcohol of koffie, alleen kamillethee, 

de hele dag door kleine beetjes eten.

Ook 's avonds voor het slapen gaan nog een beschuitje of zo.

Geen lege maag houden, dat is gewoon niet fijn. 

Kijk, daar heb ik wat aan. 

Allemaal goede tips.

Dus gisterenavond gelijk aardappelpuree gemaakt.

Helaas was ik vanmorgen weer flink beroerd.

Dus, ik vrees dat ik die Helicobacter Pylori bacterie heb.

Eerst vanmiddag bloedprikken en dan hoop ik dat ik vrijdag 

de uitslag heb, nog voor de vakantie van de huisarts.

Dus eerst maar weer afwachten.

En aardappelpuree maken.

Bedankt voor de tip Margriet!