De wereld houdt (nog steeds) haar adem in

Hebben jullie dat ook?

Dat je het soms nog aangrijpt,

die Corona en alle dreiging die daar bij hoort?

Ook al ben ik alvast een keer ingeent,

en lijkt het in de zomer allemaal beter te gaan,

ik houd soms mijn hart vast en mijn adem in.

Zo mooi beschreven hier door Hans Kuyper.

Zo gingen we gisteren met onze kleindochter 

naar een boeken- en speelgoedwinkel, 

zodat ze wat moois kon uitzoeken.

Dat voelde superfijn, 

we waren helemaal alleen in de winkel,

en we konden samen rustig snuffelen en 

onze Sammie zag allemaal mooie dingen.

Maar toch is het onbezorgde van 

ergens binnen zijn er helemaal af.

Sammie koos een mooie bal en 

wij kozen een leuk zoek-boek.

Het werd mooi ingepakt en 

thuis mocht ze het weer uitpakken

Dat blijft leuk als je twee bent.

Maar ook zij leeft haar halve leventje al 

met mensen met mondkapjes op om haar heen.

Met toch een soort spanning in de hele leefwereld.

Mijn hart doet daar soms een beetje pijn van.

Ook al is er veel dat veel erger is inde wereld....

Sammie keek haar ogen uit in het boek;

ze zag vosjes en vogels en mollen en muizen.

Hopelijk blijft er voor haar nog wat echte natuur over

om te zien, ik lees net dat alles op Veluwe achteruit holt.

Ik houd soms mijn hart vast en mijn adem in.