Gisteren voelde ik echt de lente in de lucht.
De ramen en balkondeuren stonden open,
overal hoorde ik allerlei buitengeluiden,
mensen die buiten koffie dronken,
ik hoorde praten en lachen.
We zwaaiden een dochter uit,
die met de trein weer naar huis ging,
(we kunnen zwaaien tot op het perron)
We zwaaiden de andere dochter uit
met haar zoontje in de auto.
We gingen eerst maar wat opruimen
en daarna lekker even uitpuffen.
Ik gaf mijn viooltjes buiten water,
haalde een sopdoekje over de tafel,
en kreeg gewoon zin om te huppelen.
(Dat huppelen zou echt geen gezicht zijn,
maar de lust ertoe voelde ik toch...)
Wel heel fijn, wat warmer weer,
dat geeft ons allemaal toch wat moed
na alle kou van de afgelopen weken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten