Mooie en ontroerende woorden
van André van Duin
tijdens de Nationale Herdenking.
'Ik ben dankbaar dat ik in vrijheid kan leven,
dankbaar dat ik in dit land geboren ben.'
Met die handkus naar Martin.
André van Duin vertelde dat hij bij de Nationale herdenking
altijd naar het homomonument ging om bloemen te leggen.
'Er liggen daar altijd bloemen, het hele jaar door.'
Op het monument staat een dichtregel,
van de Joodse schrijver Jacob Israël de Haan:
’Naar vriendschap, zulk een mateloos verlangen’.
In 1987 was het homomonument in Amsterdam
het eerste ter herdenking aan de vervolging
van homoseksuelen door de nazi's.
Zo zag het monument er in 1987 uit.
Ontworpen door Karin Daan.
Drie roze driehoeken,
samen weer een driehoek vormend.
Een uitkomend in de gracht,
een om op te kunnen zitten
en een met de tekst erin,
Het Homomonument tekent de vrijheid
die we in Nederland hebben.
Vrijheid die we niet voor lief moeten nemen.
Vrijheid die we moeten doorgeven
aan de toekomstige generaties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten