Vijf bouwstenen voor de nieuwe economie.

Van de Triodos bank kreeg ik vanmorgen een mail met daarin vijf bouwstenen voor de nieuwe economie straks na de Corona crisis. 
Ik vond het echt fijn om te lezen hoe al wordt nagedacht  over manieren om deze crisis aan te pakken om er iets positiefs uit te laten voortkomen. 
Niet dat ik er veel verstand van heb, maar dit klinkt allemaal wel heel verstandig en eerlijk! 
Misschien iets om eens rustig over na te denken.  

Van de happy few naar de happy many
In deze crisis zie je de kracht van verbinding. Laten we die gebruiken. Van een economie die zich puur richt op winst en groei naar een economie die ondersteunt wat voor ons allemaal belangrijk is. Zoals een gezonde leefomgeving en hoe we menselijk met elkaar omgaan. Waarbij ondernemingen het evenwicht tussen de belangen van financiers, werknemers en toekomstige generaties in het oog houden. Zo zorgen we voor een economie die werkt voor iedereen en niet slechts voor een enkeling. Daarom financieren wij bijvoorbeeld organisaties die kwetsbare groepen (in arme landen) helpen aan krediet en daarmee perspectief.

2. Van bluf naar buffers

Het huidige systeem slaat door naar rendementsdenken. Het moedigt bedrijven aan zich om schulden aan te gaan en puur te kijken naar de korte termijn en belangen van aandeelhouders. Dat maakt de hele economie kwetsbaar. Risico’s worden afgewenteld op de samenleving. De klap daarvan komt het hardst aan bij de mensen die het minste hebben. Mensen zonder baan, zekerheid of voorzieningen. Als we na de crisis weer gaan opbouwen, is het daarom van levensbelang om te investeren in voldoende buffers. Te strijden voor gelijke kansen en voor een systeem waarin we eerlijke prijzen betalen voor spullen en diensten. Een eerlijke economie is een veerkrachtige.

3. Van grijs naar groen
Het bewustzijn over de klimaatcrisis groeit. Tegelijk staat door de Corona pandemie de energietransitie voor een deel stil. De economische opbouw en het uitbouwen van het klimaatbeleid zouden elkaar juist kunnen en moeten versterken. Dat vraagt om een overheid die duurzame voorwaarden stelt aan bedrijven die steun vragen en ook zélf duurzame bedrijven en initiatieven ondersteunt. Daarin is bijvoorbeeld belasting op CO2 een goed idee. Ook banken spelen hierin een belangrijke rol. Door het financieren van de transitie naar een duurzamere samenleving.

4. Van voedsel van ver naar landbouw lokaal
Globalisering heeft ons materiële welvaart gebracht. En die internationale samenwerking blijft nodig. Maar als het gaat om voedsel, de basis van ons bestaan, moeten we het dichterbij zoeken. Want er gaan dingen mis in ons voedselsysteem, zoals eenzijdigheid en monoculturen. Soja in Brazilië, varkens in Nederland. Die concentratie en specialisatie maakt kwetsbaar. Het tast de capaciteit van de natuur aan om ziektekiemen en virussen te beteugelen. Lokale landbouw en voedselproductie zijn nodig. Een kortere keten betekent minder CO2-uitstoot en geen tussenpartijen die winst pakken. Zo wordt de economie en ons voedselsysteem robuuster en lokaler.

5. Van ik naar wij

Belastinggeld is gemeenschapsgeld. Het is van ons allemaal. Dat geld kunnen we steken in het opstarten van de oude, fossiele economie. Maar die is failliet. Geld moet rollen naar de economie van straks. Naar een samenleving die er ook echt is voor ons allemaal. Voor het ‘wij’ en minder voor het ‘ik’. In die nieuwe economie krijgen gedeelde waarden en het gemeenschapsbelang een extra zetje van de overheid. Zo krijgen ondernemers en (burger)initiatieven die concrete maatschappelijke behoeftes invullen, zoals zorg en duurzaam voedsel, de wind in de rug.