Vriendschappelijk en zakelijk loopt soms door elkaar

Kennen jullie deze nog?

De Tupperware avondjes waar je 

als gastvrouw altijd een extra cadeautje kreeg?

En waar je - als je vriendin van zo'n gastvrouw was -

er bij weer zo'n uitnodiging bijna niet onderuit kon?

Want hoe leuk als zij dan kon terugkijken

op een goed gevulde woonkamer 

met gezellige vriendinnen.

Soms voelt het voor mij ook een beetje zo.

Ik heb een opdracht, en vind de mensen 

waar ik iets voor verzin of ontwerp,

zo aardig dat het me moeite kost 

om een factuur te versturen.

Helemaal als ik door de aard van mijn werk 

- ik krijg heel makkelijk van alles te horen 

over de manier van wonen en van leven -

dichtbij kom en het vertrouwelijk kan worden en

je vanzelf gevoelens van sympathie kunt ervaren.

Dan loopt het vriendschappelijke 

en het zakelijke door elkaar heen.

En een paar van mijn liefste vriendinnen heb ik 

zelfs overgehouden van een zakelijke opdracht.

Pas nog kreeg ik een mailtje na een werkbezoek:

'Het was een zeer informatief en gezellig bezoek;

ik heb er veel aan gehad en ben er heel blij mee. 

Had niet beter gekund!!'

Het voelt dan soms niet helemaal lekker om

geld te vragen voor iets dat ik zo leuk vind om te doen.

 

Maar ik probeer er vrede mee mee te hebben:

Ik mag gewoon gezellig omgaan met opdrachtgevers,

plezier maken en soms zelfs dingen naast het werk doen,

en toch een factuur sturen voor afgeronde klussen.

Ja.. ik ga over een jaar of drie met pensioen, 

maar ik leer het zo langzamerhand wel....