Dat geeft de burger moed!

Ik kreeg een aardige reactie op een eerder bericht van Geri Meftah van het blog Kleurrijk. Ik ging haar volgen en zag gisteren een bericht dat me volop raakte.

Geri deelt een deel van een tekst van Babs Gons, Dichter des Vaderlands. De tekst is veel langer. Babs heeft een boek geschreven met deze titel. Ik heb haar opgezocht en een paar interviews gelezen en beluisterd. Ben er vol van.  

Ik hoop dat Geri het niet erg vindt dat ik haar blogtekst kaap. Maar deze tekst geeft me zo'n mooi antwoord op de twijfel die ik aanhoudend heb over de zinnigheid van mijn werk, dat - hoe dan ook - valt in de categorie oppervlakkig en luxe. En op geen enkele manier maar een begin van een antwoord geeft op welk wereldleed dan ook. 

Behalve als ik het kan zien als een uiting van creativiteit. Iets fijns en moois maken voor mensen die ik daar blij mee kan maken. Zodat ze zich thuis voelen in hun eigen huis. In een wereld die mij dreigend voorkomt met een gevoel van stilte voor de storm. Een hele akelige storm.

Hoe fijn is het dan om deze tekst te lezen. Heel hoopvol en licht. Dat geeft de burger moed! 

Ik hoop dat jij er ook moed en hoop uit kunt putten.   

doe het toch maar

laat je niet weerhouden door de stemmen die zeggen 

dat het geen zin heeft, dat het te laat is 

dat wat jij maakt, niet nodig is 

doe het toch maar want in elke penseelstreek, elke toetsaanslag 

elke beweging, ligt jouw unieke bijdrage 

aan een wereld die zonder jouw kleur niet compleet is 

doe het toch maar want creativiteit is niet alleen een gift 

maar ook een wapen, een sleutel, een brug 

naar begrip, naar verandering, naar verbinding 

doe het toch maar 

want elk moment van schepping 

is een moment van magie, een daad van liefde 

een eeuwig teken dat jij er bent, dat jij ertoe doet