Een postzegel als wandposter

Philip Mendoza

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Jullie vragen je misschien af wat

deze prent nou in deze serie doet?

Het is een leuk huiselijk tafereel, maar

het gaat me hier vooral om de verhoudingen.

De kleine muisjes die spulletjes die voor ons klein

zijn op hun maat (en dus een andere manier) gebruiken.

Het luciferdoosje is een bed / roomdivider

een postzegel is hier een wandposter,

een leeg potje creme is een tafel,

een vingerhoedje is een plantenpot,

en het tonijnblikje is het bad.

En hoe leuk dat de tekenaar van deze prent

dus moet zijn gaan bedenken welke kleine spullen

hij in het muizenhuis kon omvormen tot meubeltjes.

In die zin is hij een ware meubelontwerper.

Een ontwerper begint met de functionele maten,

een aanrechthoogte of een bank- of deurbreedte.

Hoe fijn is het als je woont in een huis waar

alles heel comfortabel in jouw maat is gemaakt.

Maar soms kan het vervreemdend, grappig of mooi zijn

om iets juist uit zijn verband (qua verhoudingen) te

gebruiken, zoals deze bank in de vorm van een mond,

of in de kunst of op de kermis.

En dan doe je dus wat deze Philip Mendoza ook deed met zijn muizen.