Even bijpraten voor de Kerst!


Via de post kregen we gisteren zelfgemaakte pannenlappen.
Een set voor doordeweeks en eentje voor de Kerst.
Leuk he? Dankjewel Rina!

Vandaag even een bij-praat-blogje:
Ik was de afgelopen week stevig verkouden. 
Gelukkig geen corona, maar wat is dat toch vervelend.
Hoesten en snotteren, pijnlijke ogen en voorhoofd,
en dat als je maar iets doet het zweet je gelijk uitbreekt.
Dus bijna een week op de bank en in mijn bedje.
Wel jammer dat mijn eetlust dan altijd intact blijft,
anderen verliezen vaak wat kilo's bij een griepje,
maar ja je kunt niet alles hebben.

Gelukkig gaat het weer vandaag. 
Net heb ik de Kerstpuzzels van de Volkskrant 
en de Citatenpuzzel van de Trouw gescoord.
Heerlijk, voor mij hoort dat er helemaal bij.
En vanavond de 'All you need is love' Kerstspecial,
gaan we lekker kijken met een groepje fans,
glaasje wijn erbij en tissues bij de hand.

Vorige week heb ik met een stel gezellige 
naobervrouwen sterretjes gevouwen.
Super gezellig en mooi resultaat.

Wim en ik zijn deze maand naar de film geweest, 
leuk in het gezellige Luxortheater


Met mijn vriendinnen Guusje en Astrid gingen we 
naar de VIP middag in het grote Cinemajestic.

Wim zong met zijn Toonkunst koor mee met de Elias, 
waar ik met mijn schoonzusje, naar ging luisteren.
 

We gingen naar de uitvaart van mijn oom Joop, 
verdrietig, maar toch een mooie ontmoeting met mijn tantes. 

We gingen met vriendinnen van de vrouwentuin
naar onze vriendin in Utrecht.
Ze is ernstig ziek, maar heeft gelukkig 
- niet zo belastende - medicatie die goed aanslaat.
Het was zo fijn om weer even samen te zijn.

Ik schreef eerder over de dochter van een vriendin 
die met 24 weken zwangerschap werd opgenomen 
in het ziekenhuis met gebroken vliezen.
Ze heeft acht weken plat gelegen
en op 11-11-22 werd Suze geboren.
Het was allemaal heel spannend, 
- ze was nog geen 1500 gram - maar 
het ging gelukkig gelijk heel goed met Suze.
Ze mocht vorige week naar huis.
Het gezinnetje is samen met de Kerst.

Een andere vriendin gaat met kleine stapjes vooruit.
Ze komt langzaam tevoorschijn uit haar depressie 
en doet al wat uurtjes vrijwilligerswerk.

Er is zoveel om dankbaar voor te zijn.
Zo is onze Naober Jules die helaas 
zijn vrouw Anke verloor aan Corona, zelf
na lang revalideren helemaal hersteld van Corona.
We keken laatst samen voetbal,
Hij was die week tachtig geworden,
en dat is hem helemaal niet aan te zien.

Ik ging met twee Hema meisjes een middag naar het cafe,
 om te borrelen, gezellig met wat bitterballen erbij.

Ik kocht een nieuwe bril,
dat maakt het echt wat rustiger kijken.
Fijn dat zoiets zo'n verschil kan maken. 

Ik stuurde deze week mijn winterrondbrief.
Dat is altijd wel iets wat met de feestdagen samenhangt.
De Kerstdagen zijn voor familiebezoek
en verder veel rust en uitblazen.

Dus nu eerst maar een kopje koffie 
en een beginnetje maken met de puzzels!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten