Stralend mooi!

De Amerikaanse kunstenaar Gabriel Dawe maakt installaties op maat met rijk gekleurde gespannen draden en licht.

Hier een kleine selectie van zijn werk uit de Plexus serie. 

Dit werk valt me nu extra op (en bevalt me ook) omdat het me doet denken aan laserstralen. 

En stralen, daar ben ik nu zelf wat op gefixeerd. Geen laserstralen maar röntgenstralen. 

Ik heb een intake gehad bij de bestralingsarts in Deventer. En eigenlijk goed nieuws: 

Ik hoef maar 15 keer bestraald te worden. Dat is maar drie weken.

En... verrassend nieuwe mogelijkheid: Als ik in die 15 keer behalve mijn borst een groter gebied 'mee' laat bestralen, namelijk het onderste gedeelte van mijn oksel (twee van de vier 'etages' zoals ze dat noemen) dan zou ik de vijf jaren hormoontherapie kunnen laten. 

Niet hoeven dus. Vijf jaar!  

En deze arts verwacht helemaal niet meer extra bijwerkingen dan 'ongemak'. Zeker ook omdat het maar 15 keer hoeft.

Nu heb ik weer een gesprek aangevraagd met de oncoloog internist om zijn mening te vragen. En om te horen hoe ze mij in het vervolg dan willen 'screenen'. 

Ik werd wel heel blij van deze 'keus' die me is voorgelegd. Al moeten we er nog mee wachten want mijn borst is nog steeds bont en blauw van de restanten van de fikse borstontsteking waar ik nu al een dag of tien mee tob. Vanmorgen weer voor controle naar de chirurg.

Maar toch voelt het leven lichter met deze nieuwe mogelijkheid. 

En als ik dan deze mooie kunstwerken zie, stel ik me de bestraling ook maar als iets fraais en meer-en-mooi-levenbrengends voor.

Je moet toch wat.... 

PS Ik probeer er maar niet te veel aan te denken hoe je met zo'n kunstwerk met al die draden hopeloos 'in de knoop' zou kunnen komen te zitten.