Voor het geval dat....

Wie heeft er spullen in huis die worden bewaard 'voor het geval dat...'?

Wij wel. Zo hebben wij ooit een prachtige barbeque gekregen in een kerstpakket. Een keer gebruikt bij een straatfeest. Maar verder bbq-en wij nooit! Gedoe! Gevaarlijk! Het staat nu nog met alle toebehoren erbij op zolder voor het geval dat we zelf ooit nog eens.... (nooit dus...)

En zo staat er een leuke tuinbank (gekregen bij ons trouwen) waar een paar latten van kapot zijn die Wim - als hij de geest krijgt - met wat nieuwe latten en een likje verf weer om wil toveren in een prachtig tuinbankje voor in de voortuin. Voor het geval hij daar een keer de tijd voor heeft...

Ik hielp eens iemand met opruimen die een complete stellingkast had vol met kapotte audiosets die hij bewaarde voor het geval hij eens iets wilde repareren / klussen. Alsof je geen te repareren spullen zou kunnen vinden als je daar ineens zin in zou hebben.

Andere voorbeelden:  
Lapjes stof voor het geval dat je nog eens een lappendekentje, schortje of knuffel wil maken.
Die stapels oude sleetse lakens, handig voor als je eens wat wilt verven of klussen.
Gebruikt cadeaupapier dat je netjes in een la bewaart, maar dat altijd net te klein of niet leuk genoeg blijkt als je een cadeautje in wilt pakken en je dus maar een nieuwe rol aanbreekt.
Die vier oude telefoons die je bewaart als reserve voor het geval dat je telefoon ineens kapot gaat.
Dat fonduestel dat al twintig jaar ongebruikt in de kelder staat maar ja, voor het geval dat....
Die restjes houten latten en planken die nog best eens van pas zouden kunnen komen...
Al die bakjes met gesorteerde schroeven, pluggen, haakjes, spijkertjes en wat al niet meer, die bijna nooit precies passen bij wat je zoekt. Of die misschien wel hadden gepast, maar die je toch maar vast nieuw had gekocht toen ze nodig had.

Het beroerde is dat je ALS je eens iets zou willen gebruiken van de spullen die je bewaart 'voor het geval dat' die meestal onvindbaar zijn als je ze nodig hebt. Of die je te laat ziet als je het al op een andere manier hebt opgelost. 

Want dat gebeurt vaak: Je hebt iets nodig en als je dat niet voorhanden hebt ga je improviseren:
Je leent een fonduestel bij de buurvrouw, koopt snel even een pakje afdekplastic als je verf uitzoekt bij de schilderszaak (want geen tijd of zin om eerst thuis te kijken of er nog oude lakens zijn) en gebruikt zo lang het telefoontje van een van de kinderen als die van jou het begeeft.
En zo ligt al het eenpersoonsbeddengoed al jaren in een dekenkist te wachten op eenpersoons loge's, die er nooit komen want er zijn geen eenpersoonsbedden meer. En als een onverwachte loge blijft slapen op de bank pak je (uit gewoonte) gewoon een tweepersoons setje uit de kast.

Alles wat je bewaart 'voor het geval dat' neemt plek in in je huis, in je kasten of op de zolder.
En die spullen gaan uit zich zelf niet weg. Sterker nog, die spullen lijken andere ongebruikte spullen aan te trekken. En zo wordt 1 plank een halve kast. Zo worden twee dozen twaalf dozen.

Eigenlijk zou je rigoureus alles wat je bewaart: 'voor het geval dat' weg moeten geven / doen / verkopen. En er op vertrouwen dat je je wel redt met de spullen die overblijven. 
En mocht je dan in een op de honderd gevallen toch nog iets missen dan is dat meestal snel geleend of voor een prikkie gekocht. Als je genoeg tijd hebt van marktplaats van iemand die ook met die overtollige spullen in zijn of haar maag zit... 

Ik ben benieuwd of er nog meer mensen zijn die er naar verlangen om al die: 'voor het geval dat' spullen weg te doen. En of en waarom dat uiteindelijk wel of juist niet gelukt is.

Tenslotte zal de uitdrukking: 'Wie wat bewaart die heeft wat!' in veel gevallen juist ook wel weer een aanleiding zijn om spullen toch nog maar even te bewaren...

Maar wat win je er mee als je dat nou eens niet deed of hoefde te doen van jezelf of je partner. Wat win je aan ruimte, rust en overzicht? Aan een opgeruimde frisse stemming en zin te beginnen aan leuke nieuwe dingen waar je gewoon blij van wordt....