Lappenmand

Tja, ik zit een beetje in de lappenmand. Helaas niet zo'n leuke lappenmand als op deze foto!

Al een dikke week heb ik pijn in mijn linker nierstreek. En voortdurend een beetje misselijk daarbij.

Ooit ben ik met een acute niersteenkoliek in het ziekenhuis beland, en daar is dit gelukkig niet mee te vergelijken, maar zo langzamerhand begin ik het goed beu te worden:

Een zeurende pijn in mijn buik die soms helemaal niet meer te lokaliseren valt.
Net als met hevige kiespijn, dan weet je ook niet meer of het nu boven of onder zit...
En dan vaak een strak gevoel in de bovenbuik alsof over alles heen een band wordt aangetrokken. Zo misselijk dat ik nergens zin in heb, me wee voel. Maar als Wim me een bordje eten onder mijn neus drukt verbaast het enorm dat het me dan wonderwel toch best smaakt...

Ik krijg morgen een echo. Ik hoop op een simpel niersteentje waar ze me vanaf kunnen helpen.
Ondertussen ben ik de hele dag bezig te voelen wat ik nu precies voel.
En poppen er vragen op als: 'Zou het ook kunnen dat je een niersteen en galstenen tegelijk hebt?' of  'Straks vinden ze niks en wat dan?' of  'Laten ze toch alsjeblieft niets ernstigers ontdekken...'

Afijn, afleiding is fijn. Vanavond het songfestival kijken. Ik had de afgelopen dagen een mooi boek en natuurlijk netflix. Dus af en toe kan ik me er best aan overgeven.

Maar het past zo niet bij me om zo geen puf te hebben. 
Elk plannetje wat in mijn hoofd opkomt, zoals 'Zal ik de ramen eens lappen?' of  'Het is hoog tijd om de zomerkleren tevoorschijn te halen!' laat ik direct maar weer los. Toch maar niet!

Vorige week had ik op de markt een leuk stofje gekocht een geel-wit ruitje om gordijntjes van te maken voor in onze badkamer, maar dat lapje ligt tot nader order in onze lappenmand, net als ik...