Love the body you're in!

Dat viel de laatste maand niet mee, van mijn lichaam houden...

Ik had zoveel heftige pijnen in mijn zij en in mijn buik. 

En zo heel misselijk daarbij!

 Bah!

Ik begon me ook steeds meer zorgen te maken.

Waar zou dat toch van komen? 

Wat voor ernstigs had ik misschien?

Ondertussen probeerde ik de dag door te komen door afwisselend

afleiding, mindfulness, ontspannen, werk, bewegen, naar buiten en rust nemen.

Gisteren was ik bij de uroloog voor de uitslag van de ct-scan.

Ik zag mijn ingewanden (eigenaardig hoor) voorbij komen op een schermpje. 

En een heel aardige arts die alles uitlegde: Er is niets afwijkend te zien. 

Ik kon de man wel zoenen.

Toch wilde hij nog een onderzoek van mijn blaas zien, 

die ik nu dus ook van binnen heb kunnen bekijken.

Hij heeft een biopt genomen waar hij wel drie keer over zei dat het 

puur voor de zekerheid was, omdat hij daar nu toch was.

De radioloog had er niets over gezegd.  Puur voorzorg.

En mocht ik ooit weer klachten krijgen dan wilde hij me weer zien.

Wat heeft die pijn dan veroorzaakt?

Hij gaat uit van verschillende gepasseerde niersteentjes.

En de diclofenac die ik daarvoor moest nemen 

bezorgde me helaas een bijkomende maagwandontsteking.

Maarre... ik heb nog steeds wat pijn! Hoe zit dat dan?

Dat zou napijn kunnen zijn en als die aanhoudt weer naar de huisarts.

Dan verder zoeken in een andere richting dan de nierstreek.

Een beetje onduidelijkheid blijft dus nog. 

Het is gewoon afwachten hoe dat gaat.

Ondertussen proberen mijn lijf en ik weer op elkaar te vertrouwen.