We will find a way!



Tja, Oud en Nieuw.
Ik ben daar niet zo van.
Ik ben bang van vuurwerk, 
van die harde knallen schrik ik zo.
Laat naar bed gaan, een korte nacht,
maakt dat Nieuwjaarsdag al katterig begint. 

En ik word ook een beetje melancholisch.
Afscheid nemen van het oude jaar: 
Wat is er allemaal gebeurd?
Wat was er fijn, maar ook wat deed pijn?
Een nieuw jaar, wat komt er op ons af?
De wereld ziet er veelal zo grimmig uit. 
En wat moet ik er mee?
Wat kan ik ermee?
Me zorgen maken helpt ook al niks...

En dan kan ik bij zo'n plaatje als 
hierboven terug denken aan de tijd 
dat ik tiener was en de Tina las.
Natuurlijk als puber is veel onzeker,
maar ik was tegelijk ook nog zo onbevangen.
Een nieuw jaar waarin je kon onderzoeken 
wat je wilde in je eigen leven want 
de wereld lag voor je open!

Zo somberend zag ik deze tekst 
in de gang bij onze dochter:


En dat gaf me toch een ruimte! 

Gelijk oefenen:

Ik haat vuurwerk / 
Ik luister liever naar de Top 2000 

Ik zou wel een nieuwe cursus willen schrijven /
Ik ga een planning maken voor een begin daarmee.

Voor de rest weet ik het nog niet / 
maar dat gaan we uitvinden
'We will find a way'


Gelukkig Nieuwjaar allemaal!


3 opmerkingen:

  1. Ach ja de Tina, die las ik vroeger ook zo graag. Je slaat de spijker op z'n kop: in die tijd vond ik oud&nieuw nog een leuk feest maar nu heb ik er ook een hekel aan. Al die harde knallen... En ik kijk ook niet meer zo onbevangen naar de toekomst... Dank voor je bemoedigende stukje!
    groetjes, Alice K.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank voor het delen van het plaatje van de Tina, een stukje nostalgie tijdens deze laatste avond van 2023. We stappen straks 2024 in, en ik wacht gewoon af wat er op mijn pad zal komen. Dat kun je immers toch niet sturen, alleen hoe je ermee omgaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Prachtige teksten en ik sla hem graag op om na te lezen.

    Morgen is het geknap weer voorbij en kunnen we weer rustig verder

    BeantwoordenVerwijderen