We zijn weer thuis.


We waren met mijn schoonfamilie op een familievakantie van maandag tot en met vrijdag in een groepsaccommodatie in Drenthe. De laatste 20 jaar gaan we - om het jaar - een weekend of een midweek weg. We zijn dan met Wim zijn ouders, broer en zussen met aanhang en de kleinkinderen met aanhang en sinds dit jaar ook nog de achterkleinkinderen.  

Deze vakantie hadden we al ruim een jaar geleden afgesproken. We waren hier twee jaar terug ook al. Toen was het heel bijzonder, want op de eerste dag van die midweek werd onze eerste kleinkind geboren, dus wij kwamen die dag pas laat aan omdat we eerst onze kleindochter mochten komen bewonderen in Den Haag. Onze dochter was er toen natuurlijk niet bij die keer, nu wel, samen haar vriend, met Sammie van bijna twee en Marijntje van acht maanden. 

Heel mooi was dat we deze keer helemaal compleet waren. Inclusief mijn schoonouders die de laatste tijd behoorlijk aan het dokteren zijn en van wie het tot op het laatst nog maar de vraag was of ze het aan zouden durven om er bij te zijn. Het blijft toch bijzonder dat we als over Nederland uitwaaierende familie elkaar met Kerst en met deze familievakanties blijven zien. Eerder zagen we elkaar ook op verjaardagen bij opa (91) en oma (88), maar dat is nu echt teveel voor hen. Des te fijner dat we dit nog met elkaar mee kunnen maken. 

Maar wat we natuurlijk niet van tevoren konden weten was dat het zo warm zou zijn...

Gelukkig lag het huis lag aan het water, dat verkoelde iets, we hadden de beschikking over een koud dompelbad en hadden opblaasbadjes en bakken voor koude voetenbadjes meegenomen. En er lag een heerlijk vennetje om in te zwemmen op vijf minuten loopafstand.  

De accommodatie had 13 slaapkamers met allemaal een eigen badkamer. Dat was fijn. Wie dat wilde kon een eigen toilet gebruiken. Er waren twee echt hele grote woonkamers en woonkeukens. Eigenlijk was er ruimte voor 30 personen, wij waren met 16 volwassenen, dus qua Corona was het een prima plek waar we zo nodig afstand konden houden. 

We waren ook meest van de dag buiten. Daar was ruimte genoeg, maar wel wat weinig schaduw. We hebben steeds onze stoelen verkast naar de plek waar we dan wel uit de zon konden zitten. 

Op de slaapkamers was het overdag als de kleintjes sliepen boven de 30 graden. In de late avond konden we met de ramen open en de blazers aan wel aardig slapen, maar overdag met name in de middag was gewoon veel te warm om iets actiefs te doen met elkaar. Dat was jammer. 

Ook de verzorging van de oudjes en de kleintjes kostte veel energie. Zo heb ik samen met onze oudste dochter een nacht voor de kleintjes gezorgd, zodat onze dochter en schoonzoon die buiten gingen slapen eens even konden doorslapen.


Maar ondanks de hitte was het fijn om bij te praten, om spelletjes te doen en boodschappen (heerlijk in de airco AH), te koken en te eten. Er werd met de kleintjes geknuffeld en gespeeld. Er werd gepuzzeld, getafeltennist, gezwommen in het vennetje vlakbij, cubb gespeeld en een spel met zijn allen: Mister White. Mijn zwager had eigengemaakte bramenjam meegenomen. Er zijn ijsjes gemaakt en frisse meloensalades. Er zijn koude biertjes gedronken en witte wijntjes. We aten parelcouscous-salade, stamppot rauwe andijvie met worstjes en verse tomatensoep. We zijn weer op de hoogte van elkaars wel en wee. Opa en oma hebben hun achterkleinkinderen uitgebreid gezien, wij onze neef en nichtjes. 

Maar met mijn energieniveau was het jammer dat ik niet volop mee kon doen. En dat gold dus eigenlijk voor meer van ons. Onze dochter ging met haar gezin dan ook donderdagmorgen al eerder op huis aan, haar zus ging ook gelijk met hen mee. En opa en oma werden donderdagavond na het eten ook naar huis gebracht. Zo konden we vrijdagmorgen met meer gemak de boel opruimen en afsluiten.

Wim en ik hebben op de terugweg nog ergens in Drenthe in een theetuin geluncht, maar toen we rond een uur of drie thuis waren had ik niet veel tekst meer. 

Hier in huis aangekomen was alles heerlijk opgeruimd en verzorgd. Maar wel heel warm. De hitte blijft in onze nieuwe goed geisoleerde huizen lang hangen. Dus blijft het 29 graden en alleen in de ochtend en avond is het mogelijk om wat terug te koelen. We hebben koffie gezet, uitgepakt en de wasmachine laten draaien. Ik was te moe om uit eten te gaan. Wim haalde frietjes. De rest van de dag heb ik me op Netflix ondergedompeld in de serie: Shtisel. Prachtig!

De was was wel heel snel droog...


Geen opmerkingen:

Een reactie posten