Het huispak mysterie



Van een lieve vriendin kreeg ik een week of wat geleden een lamswollen 'huispak'. Heerlijk!
Een broek en een trui, heel lichtblauw, en zoooo zacht. Als je het aan hebt dan kun je niet anders dan steeds over je armen en je benen strijken om te voelen hoe lekker zacht en behaaglijk dat is.

Dat pak doe ik aan als ik zoals mijn tante Joke dat noemt: 'uit de steigers' ga en met de gordijnen dicht en een potje thee en de bijpassende speculaas op de bank kruip om te genieten van het nieuwste seizoen van 'Outlander'. Dat wilde ik dus juist gaan doen toen ik laatst moe van het ziekenhuis thuis kwam. Ik verheugde me er al op en had mijn jurkje al half uit getrokken om het heerlijke troost huispak van het vaste plekje op het bankje in onze badkamer te pakken.

Maar daar lag niets. Niets. Geen pak. Helemaal niets.

'Wim, heb jij mijn huispak gezien?'

'In de badkamer op het bankje toch?'

'Dacht ik ook... Je hebt toch pas het hele huis gedweild, heb je het toen niet verplaatst?'

'Niet dat ik weet!'

Lang verhaal kort. We hebben alles afgezocht. Wat niet heel moeilijk is, want we wonen heel klein en overzichtelijk. Bovendien is het pak een behoorlijk pakketje, wat je niet zo makkelijk over het hoofd ziet of zomaar ergens tussen raakt, zoals bijvoorbeeld iets kleins als een ring.

Maar we hebben het nog steeds niet terug gevonden.
We hebben zelfs geen idee waar die Bermuda driehoek zich hier in huis bevindt.
We hebben ook allebei geen herinnering aan dat we het van de plaats op het bankje hebben gehaald.

Af en toe schrikt een van ons wakker en zegt dan zo iets als: 'Ligt het echt niet in de wasmand?' of 'Heb je al in je zwemtas gekeken?', 'Onder het bed?' of 'Hangt het misschien buiten?'

Meestal help ik als opruimcoach andere mensen met het opbergen en het ook weer terugvinden van hun spullen, want daar ben ik eerlijk gezegd best heel goed in.

Maar nu is de opruimcoach is haar heerlijke huispak kwijt. En nu?


6 opmerkingen:

  1. Dat vind ik hartstikke vervelend voor je. Maar het gebeurt nou eenmaal. Bij jou is het recent dus er is nog hoop. Ik raakte lang geleden, in huis, een theemuts kwijt. Nooit verhuisd of zo, hoe kan dat, een theemuts?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Vreemd is dat he en ook vervelend! Zoiets overkwam mij ook een keer, een adressenboekje ben ik kwijt geraakt in huis, nooit meer terug gevonden.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag Jacquelien, je gelooft mij vast niet maar ik zal je vertellen: als ik zeg Heilige Antonius beste vrind, zorg dat ik mijn huispak terugvind, dat ik het altijd altijd vind. Of het moet niet in huis zijn, maar anders vind ik het zeker terug. Probeer het eens zou ik zeggen!
    Ik heb op mijn kantoor tegen mijn collegae dat ook weleens gezegd en ook zij vonden het terug. Als het in huis is. Is het weggegooid ja dan niet natuurlijk. Sterkte, liefs Carola

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dat van de heilige Antonius wilde ik ook schrijven. Zeg het met volle overtuiging!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Niet meer zoeken - dan vind je het vanzelf een dezer dagen terug (als het tenminste écht niet in een vuilniszak is gestopt, en het huis heeft verlaten...)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Grrrrrrr, kan het me zo voorstellen.
    Vroeger zeiden ze dan: "wat het huis verliest, brengt het weer terug`
    Nu, dan zal er hier nog veel terug gebracht moeten worden.
    Wat ik allemaal wel niet kwijt ben??????
    Voor jou succes, laat het los en dan komt het opeens naar je toe.

    Groet, Tineke.

    BeantwoordenVerwijderen