Onze tuin door de jaren heen!

Omdat ik vandaag niet in het nieuwe huis kan zijn omdat er marmoleum

wordt gelegd en hier in het oude huis al veel is ingepakt,

heb ik nu even tijd om de beloofde foto's op te zoeken 

die er zijn gemaakt van onze tuin door de jaren heen.

Toen we hier kwamen wonen was er eigenlijk niets.

We hebben een leuk halfrond grasveld ingezaaid.

Linksboven de linkerfoto is de poort naar onze achterom.

Als je daardoor binnen fietst kom je op het plaatsje, 

waar je eigenlijk niet rustig kunt zitten, 

want daar draait de deur van de schuur uit. 

Op deze foto zitten we er wel met visite,

maar als iemand met de fiets weg wil

moet iedereen op staan.

Bij het achterraam is een klein terrasje met drie treetjes.

Ik ben altijd bang geweest dat iemand zou vallen.

We konden een volkstuin huren direct achter onze eigen tuin.

Daar was behalve ruimte voor appelboompjes, groenten en kruiden

ook ruimte voor een zandbakje en een bankje.  

Toen Elsje jarig was hadden we als verrassing een schommel laten maken.

Die schommel gaat over het pad, dus geen kale plekken in het gras

en is een soort van poortje als je er met je fiets onder doorloopt.

Later hebben we er ook nog twee duikel rekjes aan laten zetten.

Bij menig feestje schoven we een deur over de twee liggers 

en hadden dan een pracht van een bar voor de glazen.

Kruiwagen met ijs met de koude flessen kon eronder.

De grote vogelkers die op de scheiding van onze tuin 

en die van de buren stond gaf veel schaduw daar 

en die heeft Wim helemaal zelf gekapt... doodeng.

Vanuit de boom maakte Wim deze foto's:

Je ziet mooi het rondje in de volkstuin

en het kleine tafeltje op ons terrasje.

 

Alles goed gegaan. Wim de Held!

Onze meisjes gingen bij warm weer wel eens kamperen in de tuin.

En als er veel speelkameraadjes waren was 

het trappetje ook nog wel eens heel handig.

Wim tuinierde eerst nog rustig.

Later werd het puur een gevecht tegen de paardenstaarten.

De paardenstaarten hebben gewonnen!

Onze buren wilden een nieuwe schutting plaatsen.

Toen mocht onze oude schuur vervangen worden,

Natuurlijk heb ik toen meteen gevraagd of 

de deur op de korte kant mocht komen. 

Toen dat was gelukt konden we ons terras

laten vergroten en verhogen. 

En zo ontstond ons terras met een klein trappetje onder de rozen.

Het leek wel of de hele woonkamer er leuker door werd.

Later kregen we een stuk achtertuin erbij.

Toen hebben we het fietspaadje met een slinger 

naar de nieuwe achterom laten maken. 

Zo kun je fietsen tot aan de schuurdeur.

Hier zie je dat het winter is:

Dan gaan de grote tafel en de tuinstoelen naar de zolder

en heb ik alleen een klein 'opvul-setje' staan...

  

Hier zie je - behalve een Jacquelien die niet grijs is -

het fietspaadje door het achterste deel van de tuin goed.

In dat achterdeel is ook een vuurplaats met een korf.

Zo zag onze tuin er een paar jaar terug uit,

toen onze jasmijn nog niet zo enorm was.

Ik vond dat best mooi!

Zo denk ik graag terug aan onze tuin.

De tafel waar we zo veel aan hebben beleefd,

een bankje waar we zo graag onze koffie dronken,

de schommel die door de jaren heen zo leuk bleef

en een tuin die goed in toom te houden was...

'Das war einmal!'