Hoe het verder ging gisteren...

Zoals ik al aankondigde heb ik gisteren - nadat ik eerst (en dit zijn echt de betere uitstelacties) een hele grote was had weggestreken en een schotel lasagne in de oven had gezet - me gebogen over de uitslag van de Binnenkant zomer-feest-cadeau-actie. 

Die actie stond zo in de afgelopen zomerrondbrief:

Dat viel me niet mee. Ik zeg niet graag nee. Er waren zoveel lieve en goed bedoelende aanvragen binnengekomen. Ik heb er uiteindelijk twee gekozen die ik deze maand hoop te gaan inlossen. Een paar anderen hoop ik in de toekomst misschien nog te kunnen honoreren. 

Een aantal aanvragers met vooral opruimproblemen heb ik mijn thuisstudie:'Opgeruimd wonen!' aangeboden. En juist toen ik alle mailtjes had geschreven schoof ik 'opgelucht' aan tafel. 

Na het eten ontving ik een mailtje terug van een winnares dat ze zo blij was dat ze zelf niet meer aan koken toe was gekomen. Dat belooft niet veel goeds...

Tegen half acht fietsten Wim en ik naar het Filmhuis Luxor. 

Eerst haalden we een werkelijk heerlijk ijsje bij de banketbakker 

en aten dat zittend op de trappen van het theatertje op de markt op.

We zagen de mooie film: 'Tully'  

en hebben genoten van een avondje uit.

trailer

Uit de recensie van: 'Tully' uit Trouw:

Ze is veertig en staat op het punt te bevallen van haar derde kind. Puffend stuurt ze haar enorme buik de trap af. Marlo weet dat het hele circus binnenkort weer begint: luiers verschonen, borstvoeding geven, kolven en de hele dag het gebrek aan slaap voelen. Ondertussen moet ze ook haar huishouden draaiend zien te houden met man en twee schoolgaande kinderen. Hoe moet dat straks, na haar zwangerschapsverlof, als ze weer aan het werk moet? 

Charlize Theron speelt de uitgeputte moederkloek met laconieke humor. Speciaal voor de rol kwam ze kilo's aan, om met blubberbuik en zwabberende borsten aan het eind van de dag uitgeteld voor de buis te kunnen hangen.

'Tully' is een humoristische midlifecrisis-film met ernstige ondertoon, geschreven door Diablo Cody. Cody baseerde dit zwangerschapsverhaal op eigen ervaringen. Toen ze zelf een derde kind kreeg, werd haar aangeraden een 'night nanny' in huis te nemen, een vrouw die om 22.00 uur aanbelt, 's nachts voor de baby zorgt en 's ochtends als iedereen heerlijk geslapen heeft, weer vertrekt.

Marlo sputtert eerst nog tegen als haar broer haar zo'n nachtoppas cadeau wil doen, maar de 26-jarige Tully, gespeeld door Mackenzie Davies, blijkt een reddende engel. Ze is niet alleen jong en mooi, ze is ook zorgzaam en lief en ze strooit met filosofische en literaire citaten. Er is wel iets vreemds aan deze moderne Mary Poppins in wie Marlo haar jongere ik lijkt te herkennen: een dartele twintiger die uit vrijen gaat en voor wie het leven vol avontuur zit. Marlo verlangt terug naar die tijd, beseft dat dat leven voorbij is en zal iets moeten verzinnen om het weer een beetje leuk te maken.

Na afloop was het zo heerlijk buiten. 

Het was wat afgekoeld en een zalig zoel windje 
streek langs onze huid toen we naar huis fietsten. 

Ik had wel een langer fietstochtje willen maken maar 

Wim moest op tijd naar bed, want vanmorgen begon hij 

met een vroege dienst en dan staat hij al om half zes op. 

Thuis hebben we alles nog even lekker open gezet 

om de warme lucht het huis uit te jagen. 

Volgens mij wordt het nooit meer winter...