Tja, best veel gaat goed met mij.
Ik doe allerlei klusjes, ben ook wat aan het werk,
geniet van creatieve dingetjes die lukken,
revalideer en oefen met bewegen en lopen.
En dan gaat het af en toe ineens minder fijn.
Een nacht slecht slapen, toch buikpijn en onrust,
overprikkeld raken van iets ogenschijnlijk kleins.
Dan zeg ik maar weer wat af, en maak mijn wereldje kleiner.
Ik werd uitgenodigd voor een voorstelling vanavond.
Maar dat is me toch teveel van het goede.
Met pijn in mijn hart zeg ik dan nee.
Zo balen, want hoe leuk is dat??
Ik zou 16 maart de hele dag op het stembureau zitten.
Ik had de bijbehorende e-learning al met succes afgesloten.
En dan bedenk ik toch hoe afgedraaid ik - vroeger - al was
na zo'n dag id's controleren en stemmen tellen tot in de late uurtjes.
Ik dacht steeds: 'Het duurt nog even, ik ben dan vast al sterker!'
Maar ik heb net met pijn in mijn buik
de voorzitter van ons stembureau gebeld
om te overleggen en heb besloten dit jaar
alleen mee te doen met het stemmen tellen.
Dan is van 9 uur in de avond tot middernacht.
Dan kan ik toch iets meemaken van de dag en
mijn steentje bijdragen aan onze democratie.
Maar om nou te zeggen dat ik dat fluitend beslis...
mopper mopper mopper
Geen opmerkingen:
Een reactie posten