Mijn oma had nog een kolenkachel.
Ik logeerde soms bij haar en lag dan voor de kachel op de grond op haar Perzische tapijt te lezen.
En dan omdraaien als het te warm werd in je gezicht of op je rug. Heerlijk!
Zo'n kleed als hier op de schoorsteenmantel had oma ook aan de muur, maar dan boven de divan.
En alle planten overwinterden in de serre.
En als oma cake bakte mochten we de garde aflikken.
En als ik ging slapen werd ik helemaal strak ingestopt met stijve witte lakens en warme wollen dekens. Zo fijn!
Feest der herkenning Jacquelien!
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat het weer wat beter met je gaat.
Liefs, Carola
Ja, precies goed gezegd "Feest der herkenning" alsof je de lakens nog ruikt. En bij oma kreeg ik een klontje roomboter in de Brintapap. Verdere beterschap Jacquelien.
BeantwoordenVerwijderenGisteren in het museum van de 20e eeuw in Hoorn geweest met kleinzoon van 10. Een feest van herkenning en verbazing. Zo leuk.
BeantwoordenVerwijderenGroet,
Tineke.