Maria Staring - 19 september 2017
-------------------------------------------------------------------------------------------
Iedereen heeft z'n rivier en ik, ik heb de IJssel
Langs de kleine dorpen stromen glinsterende kinderdromen
Iedereen heeft z'n rivier en ik, ik heb de IJssel.
In de zachte koeienogen spiegelt zich een heel klein strand
Kleine voeten in het water, kleine klompen op de kant
In de zachte koeienogen spiegelt zich een heel klein strand
Kleine kolken in het water, grote dromen op de kant
In de zachte koeienogen spiegelt zich de eerste mond
Grote woorden aan het water, kleine liefde op de grond
In de zachte koeienogen spiegelt zich een kleine hand
En schrijft de allereerste naam met grote letters in het zand.
Iedereen heeft z'n rivier en ik, ik heb de IJssel
Langs de groene dorpen stromen glinsterende kinderdromen
Iedereen heeft z'n rivier en ik, ik heb de IJssel.
In de zachte koeienogen spiegelt zich het kleine strand
Schipper, ik moet overvaren; schipper, naar een groter strand
In de zachte koeienogen spiegelt zich voor het laatst een hand
Gooit de dromen in het water, afscheid van een kinderland.
Iedereen heeft z'n rivier en ik, ik heb de IJssel
En de zachte koeienogen volgen alles onbewogen.
Iedereen heeft z'n rivier en in mij, in mij stroomt de IJssel
Liselore Gerritsen
Liselore Gerritsen
-----------------------------------------------------------------------------
IJssel
Uren kan ik kijken, in gedachten vaar ik mee.
Eeuwig draagt de IJssel levend water naar de zee.
Altijd in beweging, van de bergen tot de kust,
in een hectisch leven brengt de IJssel zoveel rust.
Ik geef toe, rivieren, stuk voor stuk wonderschoon,
maar toch, onze IJssel, spant voor mij met stip de kroon.
Kijken naar de IJssel, naar de ader van het leven,
die ons door de eeuwen, zoveel welvaart heeft gegeven,
die ons in contact, met andere landen heeft gebracht,
drager van het vrachtschip, en ook van het luxe jacht.
Biotoop van veel, van zoveel planten, zoveel vissen
voor geen geld zou ik mijn mooie IJssel willen missen.
Altijd zoveel mensen, onophoudelijk bewegen.
Overal gepraat, wat is stilte dan een zegen.
Even wat teveel, en ik breek er dan soms uit.
’t Kabbelen van de IJssel, da’s pas superieur geluid.
Als je me dus vraagt: ‘Waaraan beleef je echt plezier?
Wie is je grote liefde?’ Dan wint uiteindelijk mijn rivier.
Jan Terlouw
Uren kan ik kijken, in gedachten vaar ik mee.
Eeuwig draagt de IJssel levend water naar de zee.
Altijd in beweging, van de bergen tot de kust,
in een hectisch leven brengt de IJssel zoveel rust.
Ik geef toe, rivieren, stuk voor stuk wonderschoon,
maar toch, onze IJssel, spant voor mij met stip de kroon.
Kijken naar de IJssel, naar de ader van het leven,
die ons door de eeuwen, zoveel welvaart heeft gegeven,
die ons in contact, met andere landen heeft gebracht,
drager van het vrachtschip, en ook van het luxe jacht.
Biotoop van veel, van zoveel planten, zoveel vissen
voor geen geld zou ik mijn mooie IJssel willen missen.
Altijd zoveel mensen, onophoudelijk bewegen.
Overal gepraat, wat is stilte dan een zegen.
Even wat teveel, en ik breek er dan soms uit.
’t Kabbelen van de IJssel, da’s pas superieur geluid.
Als je me dus vraagt: ‘Waaraan beleef je echt plezier?
Wie is je grote liefde?’ Dan wint uiteindelijk mijn rivier.
Jan Terlouw
Geen opmerkingen:
Een reactie posten