'Kijk, zo wonen wij!'

Een nieuwe aflevering in de fotorubriek:

'Kijk, zo wonen wij!'

Het is een serie woonportretten

waarin bewoners in een interview al mijn woonvragen beantwoorden,

en het goed vinden dat we komen binnenkijken en foto's maken.

Gewoon zoals het is!

Ter inspiratie van iedereen die - net als ik - ook graag fijn woont

en wel eens wil zien hoe anderen dat aanpakken...

Deze keer mogen we binnenkijken bij Karin Merlijn en haar man Peter.

Hun twee volwassen dochters wonen inmiddels op zichzelf.

Karin en Peter wonen in dit witte hoekhuis op nummer 33.

Waarom hebben jullie voor dit huis gekozen?

Karin: We hebben het zeven jaar gelden gekocht vooral vanwege de ruimte. 

Het huis was van een installateur die een garage/annex werkplaats achter het huis had.

Wij hebben gelijk een muur tussen de garage en de werkplaats gezet en

van die werkplaats mijn atelier gemaakt. Handig met een eigen deur. 

Daarnaast is er een prachtig ruim souterrain voor mijn reiki praktijk

waarbij een snelle toegang via de voordeur-gang (niet via de woonkamer) fijn is.  

Hier links de deur naar het atelier, met fijne hoge, grote ramen voor veel licht.

Op de foto links kijk je vanaf de trap naar beneden richting voordeur.

Links is hier de deur naar de woonkamer en rechts de toegang tot het atelier.

Naast de trap is er dan nog een toilet en de deur naar het souterrain.

Hebben jullie veel aan het huis gedaan?

We hebben dus een muur tussen de garage en het - latere - atelier gezet.

En verder hebben we niet veel meer gedaan dan alle muren gesausd. 

De keuken en de badkamer zijn niet helemaal onze smaak, 

maar het zit er nog netjes in, dus dat laten we eerst maar even zo. 

Wie de woonkamer binnenkomt ziet gelijk wat de lievelingskleur van Karin is.

Karin: Deze turquoise kleuren zijn voor mij als een magneet.

Ik loop er in de winkel gelijk op af en koop als het kan spullen in deze kleur.

Ik zorg er wel voor dat ik er ook warm hout tegenover stel, anders wordt het te kil.

Mijn man Peter heeft niet echt een voorkeur en vindt alles goed en gezellig.

 Ik hoef eigenlijk niet vaak met hem te overleggen wat ik heel handig vindt.

Trouwens... dat klopt niet helemaal, want ik wil graag de trap licht schilderen, 

maar dat vindt hij geen goed idee en daarom gebeurt het uiteindelijk niet. 

Hebben jullie wel eens een miskoop?

Karin: Niet vaak, de meeste dingen die we kopen zijn ook niet heel kostbaar.

Maar laatst hadden we een vloerkleed gekocht wat in de winkel mooi leek,

maar hier thuis stond het voor geen meter. Dat viel ons best wel tegen!.

Gelukkig mochten we het - na overleg - dezelfde dag weer terug brengen...

Overal in huis vind je vogels, bomen en bloemen. 

Een van de lievelingsplekken van Karin is dit zitje bij de haard

met een tafeltje met een stapel leesboeken en de leesbril bij de hand. 

In de hoek van de woonkamer zat al een open keuken,

afgesloten met een half hoog muurtje, waar je van alles op kunt zetten.... 

De eethoek zit gelijk naast de keuken met zacht blauw grijze stoelen van Ikea

 en met - zoals overal in huis - eigen geschilderd werk van Karin aan de wanden.

Wat zou je redden bij brand?

Karin: Eigenlijk ben ik niet zo gehecht aan spullen. 

Ik ben wel blij dat ik het heb, maar bijna alles is vervangbaar. 

Ik zou in dat geval wel weer nieuwe mooie dingen op de kop tikken.

Alleen mijn foto's van de kinderen en alles op mijn pc zou ik niet graag missen.

(Waarna we een gesprek kregen over het veilig digitaal opslaan van deze dingen...)  

Hier zie je naast de eethoek de deur naar de hal.

De kleur op de muren is met de mooie naam: 'Bambi' van Histor.

Hier kijk je vanuit het atelier terug naar de gang, richting de woonkamerdeur.

In de hoek van het atelier zit - heel handig - een klein aanrechtblokje.

 Overal in het atelier zijn kasten met handwerk- en schildersmateriaal te vinden.

 Behalve schilderijen maakt Karin ook mooie poppen. 

Deze vilten pop staat in de 'etalage', en ook hier staan weer altijd bloemen. 

Overal is het werk van Karin te zien: Schilderijen, kaarten en poppen.

Op deze foto zie je hoe de ruimte in de praktijk 

gebruikt wordt bij cursus 'intuitief schilderen'.

Zo is het ruim genoeg voor zes cursisten.

Karin: Dat vind ik ook fijn aan dit huis. We hebben de ruimte! 

Als we veel eters hebben gebruiken we gewoon het atelier.

We zetten alle tafels aan elkaar, leggen er mooie kleden op, 

hangen lichtsnoeren aan de muur en zetten kaarsen en bloemen neer.

Het atelier is een plek waar ik graag ben, fijn dat ik er ook werk kan laten liggen. 
De ruimte zelf zou wel gezelliger kunnen met een andere vloer en zonder tl-licht.    
Het atelier heeft een deur naar buiten en (achter de ezel) de deur naar de garage.

Die garage is enorm fijn voor alle opslag en voorraad.

Heeft dit huis ook nadelen?

Een groot nadeel is dat we geen tuin hebben.

Wel een dakterras, maar daar is het in de zomer al heel snel veel te warm.

Er is maar een smalle stoep, maar daar heb ik toch wel wat steentjes gelicht om 

er plantjes te kunnen laten groeien. Het is jammer dat het nu nog zo vroeg in het jaar is 

(de foto's zijn van 15 maart) want in de zomer bloeit een prachtige clematis naast de voordeur.

Gelukkig is iedereen in deze straat en rest van de buurt wel heel goed met elkaar. 

We maken een praatje, helpen elkaar als het nodig is en hebben elk jaar een buurt bbq.

In het souterrain is de Reiki praktijk van Karin.

Hier geeft ze Reiki behandelingen maar geeft ze ook Reiki cursussen.

Ondanks dat er geen direct daglicht is voelt het heel warm en gezellig aan. 

Dat komt door het fijne lichtplan en de warme en gezellige dingen aan de muur.

Boven, op de grote overloop, is er veel opbergruimte en ruimte voor de wasmachine.

Karin: Dat was allemaal al zo toen we het kochten: heel praktisch en netjes weggewerkt. 
Ik vind dat heel fijn. Ik houd van opgeruimd. Als er rommel ligt vind ik het niet gezellig.
En ik houd er ook van dat alles op een vaste plek ligt. Heel geordend dus. 

 De badkamer heeft een toilet, een aparte douche, twee wastafels en een enorm bubbelbad.

Dat had voor ons niet gehoeven, maar voorlopig laten we het gewoon zo.

Onze slaapkamer vinden we heel licht en knus.

Om op het dakterras te komen moet je via onze slaapkamer.

Dat is natuurlijk niet ideaal, maar ook weer niet heel erg bezwaarlijk.

Tenslotte komen er alleen mensen op ons dakterras die we heel goed kennen.

Het dakterras ziet er nu natuurlijk nog heel kaal uit. 
Zelfs onze klimop is doodgegaan, al hangen gelukkig al wel weer wat bloeiende viooltjes.

Het dakterras is wel een beetje vergane glorie, dat willen we nog graag een keer aanpakken.

Een goede zonwering, een nieuwe balustrade, met iets meer privé en ook minder inkijk.

Vanuit de logeerkamer aan de voorzijde van het huis kijk je 
op het water rond het terrein van de voormalige jeugdgevangenis.

Daarachter worden nu nieuwe huizen gebouwd en dat wordt vast mooi!

Onder de dakkapel  is er prachtige ruimte voor een roeiapparaat.

Het is er lekker licht en het staat helemaal niemand in de weg.

In de verte kijk je via de overloop naar de slaapkamer.

Hier rechts: Zelfs op het raamfolie in een dakraampje zie je vogeltjes...  

Hebben jullie nog plannen om dingen te veranderen?

Jawel, maar andere dingen vinden we ook belangrijk en we hebben geen haast.

We hebben wel pas onze studeerkamer opgevrolijkt met een zonnige okergele kleur.

Dat maakt deze werkkamer met onze pc's een stuk fijner en warmer, 

want deze zolderkamer heeft alleen een raam op het noorden.

Wat is jouw beste woontip?

Ik houd er van om groepjes te maken van spullen, zoals hier bij de trap naar boven.

Een boeddha en een lichtje waken hier bij het sleutelkastje met de harten en de vlinders. 

Mooie stilleventjes, waarbij ik groepjes maak in plaats van alles los neer te zetten.

En ik zet altijd overal verse bloemen en bloeiende plantjes neer 

en als het maar een beetje schemert steek ik de kaarsjes aan. 

Dank je wel Karin voor deze tip, 

en dat we zo welkom waren om alles in huis te fotograferen.

Het was echt een inspirerend bezoekje!