Uitdaging update!

Op 5 januari schreef ik op dit blog over de uitdaging die ik 'kreeg' van mijn man Wim.

Binnen een jaar onder de 80 kilo wegen. Laten we zeggen 79.

Met een startgewicht van 91 komt dat neer op elke maand 1 kilo er af.

Na twee maanden met mijn gebroken been omhoog zitten was beweging een actiepunt. 

En ik besloot nog meer dan anders gezond te eten, geen 'crash' dieet te volgen.

Binnen een uur na de gestelde uitdaging had ik op Facebook gevraagd 

of er iemand was van wie ik een hometrainer kon lenen. En jawel hoor! 

De volgende dag werd deze door de eigenaar met zijn busje bij ons afgeleverd.

Hij wilde hem ook zeker niet voor april terug, want hij stond bij 

hem enorm in de weg nu hij zijn huis in de verkoop had staan.

Dus op de plek van de kerstboom kwam de hometrainer te staan.

Een ding waar je op kunt fietsen (onbelast voor mijn enkel) en ook de armen kunt meebewegen.

Het heeft een schermpje waar je de tijd, de verbruikte joules en de temperatuur op ziet.

Het was wennen. Het zadel moest lager, ik gleed er op naar voren. Maar toen kon ik van start. 

Wat een ellende. Ik was binnen een halve minuut buiten adem en uitgeput.

Ik verzon steeds smoesjes om niet te hoeven fietsen.

Gelukkig vroeg een vriend eens of ik wilde voordoen hoe dat nu ging.

En die constateerde dat hij veel te zwaar stond.

Ik zat gelijk in de verzuring en dat kon niet de bedoeling zijn.

Het ging er om dat mijn bloed lekker moest stromen, 

mijn ademhaling iets sneller zou gaan en mijn hartslag ook.

We hebben hem lichter gezet en toen kon ik beter volhouden.

We begonnen met 5 minuten en na een pauze weer 5 minuten.

En nu zit ik al op een half uur achter elkaar. En dat twee keer per dag.

(Soms een enkele keer niet als het er gewoon niet van komt vanwege drukte.)

Ik kijk dan ondertussen naar een televisieprogramma, want anders vind ik het te saai.

Daarnaast kreeg ik oefeningen van de fysiotherapeut om beter te leren lopen.

Mijn enkel werd nog snel dik, stijf en pijnlijk. Maar dat gaat ook langzaam beter.

Toen het eten: Ik probeer een keer per dag havermout te eten met wat walnoten.

Verder volkoren brood met ongezoet beleg of pittige 30-plus kaas, appelstroop of pindakaas.

Liefst geen koekjes, voldoende fruit, niet elke dag wijn, en liefst maar 1 glas.

Met het warm eten lukte het al om gevarieerd, en vooral met veel groenten te eten.

    S'avonds bij de koffie een cracker/rijstwafel met kaas en daarna alleen nog thee.

Soms heb ik wel 'gezondigd'. Op een verjaardag een klein stukje taart of een bitterbal of chips.

Maar echt heel summier eten met 'pakjes of zakjes'. Dat voelt goed en is wel vol te houden.

Vanmorgen stond ik op de weegschaal!

We hebben een ouderwetse weegschaal met een pijltje.

Die kan alleen hele en halve kilo's aangeven en een stand die ik noem min of plus.

Vanmorgen was het 90 min 
(nog geen 89.5 wat het overigens al wel eens geweest is)

Nog steeds op schema dus, maar met de verwachting dat het waarschijnlijk gaandeweg 

wel lastiger zal worden, maar ik kan dan de strijd opvoeren door meer gaan bewegen.

En strenger te worden met eten....

Bestekset: 'Dieet'

De momenten waarop ik het moeilijk vind om niet de fout in te gaan zijn als iets me aangeboden wordt, als ik moe ben en als ik vind dat ik iets heel moeilijks heb gedaan.

De afgelopen maand waren er toch veel van die momenten 

omdat mijn moeder met ernstige benauwdheidsklachten in het ziekenhuis ligt.

Dan komt er een boel op je af, wat ik zwaar vond.

Gelukkig staan er veel lieve mensen om ons heen. 

En door mijn moeder zo ziek te zien ben ik extra gemotiveerd 

om voor mijn eigen gezondheid te vechten en door te zetten.

PS Wat ook helpt is dat mijn tante ook aan het lijnen is 

en we afgesproken hebben om elkaar elke maandag 'de stand' door te geven.
Dat doet ze overigens vooral voor mij, want zelf gaat ze als een malle, 
maar ik neem het in dankbaarheid aan want alle kleine beetjes helpen.
Over een maand weer een update!