Mijn schoonmoeder (84) ging begin december haar paspoort verlengen op het nieuwe stadhuis
en wandelde daarvoor door de nieuwe voetgangers spoortunnel van station Zwolle.
Er stond daar een vleugel en ze bedacht zich geen moment:
ze ging er achteren zitten en speelde (toepasselijk) een paar kerstliedjes.
Al snel bleven mensen staan om te luisteren en mee te zingen.Ze kreeg applaus.
Toevallig liep er ook een vriend van mijn zwager door die tunnel die mijn zwager belde
om te vertellen dat zijn moeder het heel gezellig maakte daar op station Zwolle.
De hele familie was natuurlijk trots.
Omdat er toen geen foto was gemaakt ging mijn schoonzusje laatst
met haar moeder naar het station om haar - pianospelend - op de gevoelige plaat vast te leggen.
Tegelijk maakte ze ook een foto van mijn schoonvader (86) die heel actief is,
dagelijks de krant bijhoudt, zijn eigen belastingen uitrekent, bezig is op de computer,
het zware werk doet in de huishouding (mijn schoonouders hebben nog geen dag hulp gehad),
elke dag een eind wandelt en - onder andere - elke week gaat biljarten.
En als laatste een foto van mijn moeder (82) die afgelopen maand
in heel benauwde toestand met spoed naar het ziekenhuis moest.
Na drie weken met heel intensieve zorg is ze toch zo opgeknapt
dat ze nu mag revalideren in een verpleeghuis vlak bij haar eigen huis.
Ze kan weer worden gedoucht, zit aangekleed en wel weer op een (rol)stoel,
doet oefeningen bij fysio- en ergotherapeut, eet driegangenmaaltijden, ontvangt bezoek,
gaat naar de kapper, leest haar post, kijkt televisie en wordfeut weer lekker mee op haar tablet.
Als het goed blijft gaan mag ze mogelijk volgende maand weer naar huis.
Daar hadden we vorige maand nog niet aan durven denken...
Kortom, onze ouwelui doen het geweldig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten