Rob de Nijs
Dit vond ik zijn allermooiste lied:
'Niet voor het laatst'
Toen al ziek, maar de stem was er nog.
Luister maar even naar deze:
Het was het begin van Corona;
de scholen werden net gesloten.
Het was een heel verwarrende tijd.
Ik was herstellende van borstkanker
en wat labiel door de hormoontherapie.
Ik werd melancholiek door de tekst:
'Nog een keer pannenkoeken eten,
zeggen wat ons heeft gespeten'
Ik heb toen mijn eerste liefde
van mijn 14e tot mijn 21e jaar
geappt met deze vraag:
Het idee is nog een paar keer voorbijgekomen,
we hebben elkaar wel gezien en samen met Wim
een glaasje en koffietje gedaan en een maaltijd gedeeld,
maar we hebben nooit samen die pannenkoek gegeten.
En in het volgende voorjaar werd Ger ziek.
Hij is aan het eind van die zomer gestorven.
En nu is Rob de Nijs er ook niet meer.
We kunnen nog wel naar dit mooie lied luisteren.
Teksten in een lied kunnen je zo erg raken en dat is mooi.
BeantwoordenVerwijderenAlhoewel ik niet echt een fan van hem was heb ik altijd wel veel bewondering gehad voor Rob. Zo'n lange carrière is heel knap, weinigen van de huidige zangers zullen dat evenaren.
Het is fijn dat zijn stem goed gebleven is tot zijn laatste concert en bewonderingswaardig om je zo te laten zien in rolstoel, maar toch met een stralende lach op sommige momenten.