Dat vind ik nou fijn!

Precies zo'n dag was het gisteren.

Lekker in het zonnetje maar koud in de schaduw.

Wij hebben niet zoals deze bevallige dame 

in een boomgaard aan de bloesem geroken,

maar we zijn wel buiten geweest: op de fiets.

We wilden even naar de boerderijwinkel 

van 'de Vijfsprong' in Vorden.

We zijn er met een omweg naar toe gefietst,

langs kleine weggetjes en zelfs een zandpad.

Ik was bij dat ik mijn handschoenen bij me had.

Maar het was ook zo heerlijk fris in de zon.
Wind tegen, onze wangen gloeiden roze.

We zagen de eerste bomen in bloei staan,

en er stonden ook al koeien in de wei.

Aangekomen bij de Vijfsprong besloten we 

voor onze avondmaaltijd te gaan voor verse 

raapstelen met aardappel/pastinaak stamppot.

We kochten demeter yoghurt in een fles.

en we namen twee cappucino's 

op het bankje buiten voor de winkel

voor bij de meegebrachte boterham.

Daar zaten we toen we een bekende zagen,

een vrouw die daar in het wol atelier werkte, 

maar die ik kende van de kledingbeurs.

We maakten een gezellig praatje.

 

Daarna kwam een oud collega van Wim 

langs ons lopen met wie we in gesprek raakten. 

We hadden raakvlakken over het ouder worden 

en hoe wij daar, en ons leven, in veranderen.

Ik hoorde Wim zeggen dat we nu 

veel meer tijd en energie vrijmaken

voor de ontmoeting met andere mensen.

Minder werken, minder moeten, maar meer 'zijn'.

Leuk om te horen, al vind ik dat Wim 

zichzelf nog behoorlijk uitput met 

van alles wat hij van zichzelf moet.

Ondertussen kwam er een vrouw langslopen 

die mij herkende als in : 'Jij bent toch ook buddy?'

Zo grappig, zomaar buiten voor een winkel

op het platteland in de Achterhoek,

en dan herkenning vinden.

Dat vind ik nou fijn!